Pakicetus (Latince: "Pakistan balinası"), Erken Eosen'de (~49 myö) Pakistan yakınlarında yaşamış, ilkel bir ikiyaşamlı cetaceancinsidir.[3] Yaklaşık olarak kurt büyüklüğünde (1 ila 2 metre uzunluğunda) bir çift toynaklıydı. Muhtemelen suda veya yakınında yaşayan hayvanlarla, balıklarla ve böceklerle besleniyordu. Paleontologların büyük çoğunluğu, onu kara memelileri ile balinalar arasında bir geçiş türünü temsil eden en bazal balina olarak tanımlar.[4]
Açıklama
Pakicetus örneklerinin boyutunun bir insan ile karşılaştırmasıP. inachus'un yaşam restorasyonu, Nobu TamuraP. inachus'un bir diğer yaşam restorasyonu
Fosil örneklerininin kafatası boyutlarına ve daha az kompozit iskeletlere göre, Pakicetus'un yüksekliğinin 1 metre (3 ft 3 in) olduğu düşünülmektedir ve 3 ila 2 metre (6 ft 7 in) uzunluğundadır.[5]
Pakicetus, modern deniz memelilerinden çok farklı görünüyordu ve vücut şekli, karada yaşayan toynaklı memelilere daha çok benziyordu. Daha sonraki tüm deniz memelilerinin aksine, tamamen işlevsel dört uzun bacağı vardı. Pakicetus'un uzun bir burnu vardı; kesici dişlere, köpek dişlerine, küçük azı dişlerine ve azı dişlerini içeren tipik bir diş tamamlayıcısına; farklı ve esnek bir boyna ve çok uzun, sağlam bir kuyruğa sahipti. Çoğu kara memelisinde olduğu gibi burun delikleri burnunun ucundaydı.[6]
Kompozit iskeletlerin keşifleri sonrası pakisetidlerin yeniden yapımları ile oluşturulan dış görünüşlerinde genellikle kürkle tasvir edildiler; ancak su aygırları ile nispeten yakın ilişkileri göz önüne alındığında, seyrek vücut kıllarına sahip olabilirler.[5]
Bulunan ilk fosil, tamamlanmamış bir kafatasından ve bazı dişleri hala sağlam olan kırık bir çeneden oluşuyordu. Dişlerin detayına göre azı dişleri, hayvanın eti parçalayıp yırtabileceğini öne sürüyor. Azı dişlerindeki sıyrıklar şeklindeki aşınma, Pakicetus'un yiyeceklerini çiğnerken dişlerini gıcırdattığını gösteriyordu. Pakicetus'un diş aşınması nedeniyle balık ve küçük hayvanlarla beslendiği düşünülmektedir. Bu dişler, ayrıca, Pakicetus'un otçul atalara sahip olabileceğini gösterir.[5]
Paleobiyoloji
Olası yarı suculluk
Science dergisinin kapağında, yarı suda yaşayan, belli belirsiz bir timsah gibi, bir balığın arkasından dalış yapan bir memeli olarak resmedildi.[7]
2001'de biraz daha eksiksiz iskelet kalıntıları keşfedildi, bu da Pakicetus'un özünde bir kurt büyüklüğünde bir kara hayvanı olduğu fikrini uyandırdı. Thewissen ve meslektaşları 2001'de, "Pakisetidler, bir tapirden daha fazla ikiyaşamlı olmayan karasal memelilerdi," diye yazdılar.[8]
Bununla birlikte, Thewissen ve meslektaşlarına (2009) göre "Bu balinaların (...) göz çukurları, suda yaşayan ancak su yüzeyindeki nesnelere bakan suda yaşayan hayvanlarda yaygın olduğu gibi, kafataslarının üstünde birbirine yakın yerleştirilmişti. Tıpkı Indohyus gibi, pakisetidlerin bacak kemikleri osteosklerotiktir, ayrıca su habitatını düşündürür"[2] (ağır kemikler safra sağladığından). "Bu tuhaflık, Pakicetus'un havayla görsel temasını kaybetmeden neredeyse tamamen suya batmış halde suda durabildiğini gösterebilir."[9]
Pakicetus iskeleti, canlının benzersiz duyularıyla ilgili birkaç ayrıntıyı ortaya koyar, bu da, karasal ve su hayvanları arasında yeni keşfedilen bir ata bağı sağlıyor. Pakicetus'un yukarıya bakan göz yerleşimi, habitatının önemli bir göstergesidir. Bununla birlikte, daha da fazlası, işitsel yetenekleriydi. Diğer tüm deniz memelileri gibi, Pakicetus'un da su altında işitme için özelleşmiş, işitsel bül olarak bilinen kalınlaşmış bir kafatası kemiği vardı.[5]
Keşif
Pakicetus attocki kafatası
P. inachus'un kafatası parçası olan ilk fosil, 1981'de Kuzey Pakistan'da bulundu. Daha sonra yine Pakistan'da Pakicetus'un sonraki fosilleri de bulundu, bu nedenle cins adı Pakicetus'dur. Fosiller, Kuzey Pakistan'daki Kuldana Oluşumu'nda bulundu ve bulunduğu katman erken Eosen'e tarihlendi.[3][10]
Fosil bulgularının konumuna göre hayvanlar, makul büyüklükteki arazilere komşu olan sığ bir yaşam alanını tercih ettiler. Kalker, dolomit, kil taşı ve diğer farklı kum çeşitlerinin Pakicetus için uygun bir habitat oluşturduğu tahmin edilmektedir. Eosen boyunca Pakistan, Avrasya'nın bir kıyı bölgesiydi ve bu nedenle Pakicetidae'nin evrimi ve çeşitliliği için ideal bir yaşam alanıydı.
Sınıflandırma
Pakicetus (altta) ve yakın akrabası Ambulocetus (üstte).
Pakicetus ve diğer pakicetidler, timpanik bulla üzerinde sigmoid bir işleme sahip oldukları ve daha sonraki protocetidler gibi küçük azı ve azı dişlerine sahip oldukları için arkaik balinalardır. Pakicetus başlangıçta bir protocetid olarak kabul edildi,[3] ancak göz çukurlarının kafatasının dorsal yüzeyindeki konumu, orta kulakta petrosallerin önünde pterygoid sinüslerin yokluğu, timpanik büllerin küçük boyutu ve genişlemiş mandibular kanalların yokluğu, ayrı bir familyaya –Pakicetidae– yerleşmeyi garanti etmek için yeterli duyusal yapı ve işlev farkıdır.[11]
^Gingerich ve Bajpai, Pakicetus fosillerinin 48 milyon yıllık olduğunu belirtirken,[1]Thewissenvd., tüm pakisetidlerin 50 milyon yıllık olduğunu belirtir.[2]
^abcd"Pakicetus spp". Cetacean Family Tree. NYIT College of Osteopathic Medicine. 9 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2014.
_-_pht.jpg)
_(Kuldana_Formation,_Lower_Eocene;_Kala_Chitta_Hills,_Punjab,_Pakistan)_1_(32185059322).jpg)
