II. Christian (1 Temmuz 1481 – 25 Ocak 1559) Kalmar Birliği'ne bağlı İskandinav hükümdarı. 1513'ten 1523'e kadar Danimarka ve Norveç kralı ve 1520'den 1521'e kadar İsveç kralı olarak hüküm sürdü. 1513'ten 1523'e kadar, amcası I. Friedrich ile birlikte ortaklaşa Schleswig ve Holstein Dükü oldu.[1]
Christian, Kral John'un en büyük oğluydu ve Oldenburg Hanedanı'ndan geliyordu. II. Christian, tahta erişim sağlamak için, öncekilerden daha katı bir tüzük imzalamak zorunda kaldığında Danimarka soyluları ile çatışmaya girdi. İç reformlarla daha sonra tüzüğün kısıtlamalarından kaçınmaya çalıştı. 1518-1523 yılları arasında süren İskandinav ülkeleri arasında Kalmar Birliği'ni korumaya çalıştı. 1520'de İsveç'i ele geçirdi. İsveç'in önde gelen soylularını katletmesi (Stokholm Kan Banyosu olarak bilinir) diğer soylularca hoş karşılanmadı ve İsveç'te kısa bir saltanattan sonra, asilzade ve daha sonra İsveç Kralı I. Gustav tarafından yönetilen bir isyanla tahttan indirildi.[2] Danimarka'daki yabancı ticaret ülkelerinin etkisini sınırlamaya çalışırken engellerle karşılaştı. 1523'te Danimarka ve Norveç'teki saltanatı, amcası onu görevden alıp yerine I. Friedrich'in getirilmesiyle son buldu.
II. Christian, kayın biraderi Kutsal Roma İmparatoru V. Karl tarafından yönetilen Hollanda'ya sürgün edildi. 1531'de tahtını geri almaya çalıştıktan sonra, önce Sønderborg Kalesi'nde ve daha sonra Kalundborg Kalesi'nde tutuklu kaldı ve hayatının geri kalanında esaret hayatı yaşadı. Bir esir olarak iyi muamele gördü. Destekçileri onu hem sürgünde hem de hapishanede mahkûm iken iktidara geri getirmeye çalıştılar. 1559'da 77 yaşında öldü, aynı yıl amcası ve kuzeni Kral III. Christian'da öldü.
II. Christian'ın eşi Avusturyalı Isabella'dan (1501–1526) altı çocuğu vardı, bunlardan sadece ikisi yetişkinliğe ulaştı.