Ang Imperyong Aleman (Aleman: Deutsches Kaiserreich, opisyal na Deutsches Reich)[5][6][7] ay ang makasaysayan na Alemang estadong bansa[8] na umiral mula sa pag-iisa ng Alemanya noong 1871 hanggang sa pagbibitiw sa tungkulin ni Guillermo II (Aleman: Kaiser Wilhelm II) noong Nobyembre 1918.
Ang Imperyong Aleman ay binuo ng 26 na manghahalal na mga teritoryo, na karamihan ay pinamahalaan ng mga maharlikang pamilya. Kabilang dito ang apat na kaharian, anim na maringal na dukado, limang dukado (anim bago ang 1876), pitong prinsipalidad, tatlong malalayang Hanseatikong lungsod, at isang imperyal na teritoryo. Bagaman ang Kaharian ng Prusya ay naglaman ng karamihan ng populasyon at teritoryo ng Imperyo, gumanap ito ng mas mababang papel. Gaya ng sinabi ni Dwyer (2005), ang "pampulitika at kultural na impluwensiya [ng Prusya] ay mahigit na lumiit" noong mga 1980.[9]
Pagkatapos ng 1850, ang mga estado ng Alemanya ay mabilis na naging industriyalisado, na may partikular na mga lakas sa uling, bakal (at matapos ang makalipas, asero), mga kemikal, at mga daambakal. Noong 1871, ito ay may populasyon na 41 milyong mga tao, at sa panahon ng 1913, ito ay dumami sa 68 milyon. Noon ay isang koleksyon lamang ng mga rural na estado noong 1815, ang nagkakaisang Alemanya ay umusbong na isang makapangyarihang estadong urban.[10] Sa loob ng 47 taon ng pag-iral nito, ang Imperyong Aleman ay pinalalakad bilang isang industriyal, teknolohikal, at siyentipikiong higante, na humahakot ng mas maraming mga Gantimpalang Nobel sa agham kaysa sa anumang ibang bansa.[11]