เครือรัฐเอกราช

ระวังสับสนกับ เครือจักรภพแห่งประชาชาติ

เครือรัฐเอกราช Содружество Независимых Государств (รัสเซีย)
ธงชาติ ตรา
รัฐสมาชิก       ดินแดนพิพาท[1]       รัฐสมาชิกร่วม
ศูนย์กลางบริหาร	มินสค์ มอสโก
เมืองใหญ่สุด	มอสโก
ภาษาราชการ	รัสเซีย
	เบลารุส อุซเบก คาซัค อาเซอร์ไบจาน โรมาเนีย คีร์กีซ ทาจิก อาร์มีเนีย เติร์กเมน
ภาษาชนกลุ่มน้อย	อับฮาเซีย บูร์ยัต ฟินแลนด์ เยอรมันวอลกา เกาหลี ออสซีเชีย ตาตาร์ อื่น ๆ
ประเภท	ระหว่างรัฐบาล
สมาชิก	9 รัฐสมาชิก อาร์มีเนีย อาเซอร์ไบจาน เบลารุส คาซัคสถาน คีร์กีซสถาน มอลโดวา รัสเซีย ทาจิกิสถาน อุซเบกิสถาน 1 รัฐสมาชิกร่วม เติร์กเมนิสถาน 1 รัฐสังเกตการณ์ มองโกเลีย[2]
ผู้นำ
• เลขาธิการฝ่ายบริหาร	เซอร์เกย์ เลเบเดฟ
• ประธาน	วาเลนตินา มัตวิเยนโก
• หัวหน้า	คาซัคสถาน
สภานิติบัญญัติ	Interparliamentary Assembly[3]
ก่อตั้ง
• ข้อตกลงเบโลเวจ	8 ธันวาคม 1991
• พิธีสารอัลมา-อาตา	21 ธันวาคม 1991
• ประกาศใช้กฎบัตร	22 มกราคม 1993
• เขตการค้าเสรี	20 กันยายน 2012
พื้นที่
• รวม	20,368,759[4] ตารางกิโลเมตร (7,864,422 ตารางไมล์)
ประชากร
• 2018 ประมาณ	236,446,000 (ไม่รวมไครเมีย)
• ความหนาแน่น	11.77 ต่อตารางกิโลเมตร (30.5 ต่อตารางไมล์)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2018 (ประมาณ)
• รวม	5.378 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ
• ต่อหัว	22,745 ดอลลาร์สหรัฐ
จีดีพี (ราคาตลาด)	2020 (ประมาณ)
• รวม	1.828 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ
• ต่อหัว	7,732 ดอลลาร์สหรัฐ
เอชดีไอ (2017)	0.740 สูง
สกุลเงิน	ไม่มีสกุลเงินทั่วไป^a 9 ประเทศสมาชิก ดรัมอาร์มีเนีย (֏) มานัตอาเซอร์ไบจาน (₼) รูเบิลเบลารุส (Rbl) เท็งเกคาซัคสถาน (₸) ซอมคีร์กีซสถาน (⃀) เลวูมอลโดวา (Leu/Lei) รูเบิลรัสเซีย (₽) โซโมนีทาจิกิสถาน (SM) ซอมอุซเบกิสถาน (soum) 1 รัฐที่เกี่ยวข้อง มานัตเติร์กเมนิสถาน (m)
เขตเวลา	UTC+2 ถึง +12
ขับรถด้าน	ขวามือ
โดเมนบนสุด	.ru, .by, .am, .kz, .kg, .az, .md, .tj, .uz
เว็บไซต์ e-cis.info
^a รูเบิลโซเวียตใน ค.ศ. 1991 ถึง 1994

เครือรัฐเอกราช (อังกฤษ: Commonwealth of Independent States หรือ CIS; รัสเซีย: Содружество Независимых Государств หรือ СНГ) เป็นองค์กรระหว่างประเทศที่ตั้งขึ้นหลังจากที่สหภาพโซเวียตล่มสลายลง โดยมีประเทศสมาชิกเป็นประเทศที่ประกาศเอกราชจากสหภาพโซเวียต (ยกเว้นกลุ่มประเทศบอลติก)

ประเทศสมาชิก

สมาชิกปัจจุบัน

ประเทศ[5]	ข้อตกลง/สัตยาบัน	กฎบัตรให้สัตยาบัน	หมายเหตุ
อาร์มีเนีย	000000001992-02-18-000018 ก.พ. 1992	000000001994-03-16-000016 มี.ค. 1994	สมาชิกผู้ก่อตั้ง
อาเซอร์ไบจาน	000000001993-09-24-000024 ก.ย. 1993	000000001993-09-24-000024 ก.ย. 1993
เบลารุส	000000001991-12-10-000010 ธ.ค. 1991	000000001994-01-18-000018 ม.ค. 1994	สมาชิกผู้ก่อตั้ง
คาซัคสถาน	000000001991-12-23-000023 ธ.ค. 1991	000000001994-04-20-000020 เม.ย. 1994	สมาชิกผู้ก่อตั้ง
คีร์กีซสถาน	000000001992-03-06-00006 มี.ค. 1992	000000001994-04-12-000012 เม.ย. 1994	สมาชิกผู้ก่อตั้ง
มอลโดวา	000000001994-04-08-00008 เม.ย. 1994	000000001994-04-15-000015 เม.ย. 1994
รัสเซีย	000000001991-12-12-000012 ธ.ค. 1991	000000001993-07-20-000020 ก.ค. 1993	สมาชิกผู้ก่อตั้ง
ทาจิกิสถาน	000000001993-06-26-000026 มิ.ย. 1993	000000001993-08-04-00004 ส.ค. 1993
อุซเบกิสถาน	000000001992-01-04-00004 ม.ค. 1992	000000001994-02-09-00009 ก.พ. 1994	สมาชิกผู้ก่อตั้ง

ผู้ให้สัตยาบันข้อตกลงการก่อตั้ง

ประเทศ[5]	ข้อตกลง/สัตยาบัน	กฎบัตรให้สัตยาบัน	หมายเหตุ
เติร์กเมนิสถาน	000000001991-12-26-000026 ธ.ค. 1991	ไม่ได้ให้สัตยาบัน	"สมาชิกผู้ก่อตั้ง" ไม่เคยเป็นสมาชิกเต็มรูปแบบ เป็น "รัฐภาคี" ตั้งแต่ปี 2005
ยูเครน	000000001991-12-10-000010 ธ.ค. 1991	ไม่ได้ให้สัตยาบัน	"สมาชิกผู้ก่อตั้ง" ไม่เคยเป็นสมาชิกเต็มรูปแบบ เป็น "รัฐภาคี" ตั้งแต่ปี 1994 ถึง 2018[6] ส่วนใหญ่ไม่เข้าร่วมในเครือรัฐเอกราช ตั้งแต่ปี 2014 และถอนตัวแทนออกจากหน่วยงานตามกฎหมายทั้งหมดของเครือรัฐเอกราช ในปี 2018 อันเป็นผลมาจากสงครามรัสเซีย–ยูเครน[7]

รัฐสังเกตการณ์

ประเทศ	ได้รับสถานะผู้สังเกตการณ์	กฎบัตรให้สัตยาบัน	หมายเหตุ
สาธารณรัฐอิสลามอัฟกานิสถาน	2006	ไม่ได้ให้สัตยาบัน	เข้าร่วมเป็นรัฐผู้สังเกตการณ์ในปี 2006[8] สถานะที่เป็นปัญหาตั้งแต่การยึดอัฟกานิสถานโดยกลุ่มตอลิบานในเดือนสิงหาคม 2021
มองโกเลีย	2008	ไม่ได้ให้สัตยาบัน	[2]

อดีตสมาชิก

ประเทศ	ข้อตกลง/สัตยาบัน	กฎบัตรให้สัตยาบัน	ลาออก	มีผล	หมายเหตุ
จอร์เจีย	000000001993-12-03-00003 ธ.ค. 1993	000000001994-04-19-000019 เม.ย. 1994	000000002008-08-18-000018 ส.ค. 2008	000000002009-08-18-000018 ส.ค. 2009	ลาออกในช่วงสงครามรัสเซีย-จอร์เจีย ปี 2008

อ้างอิง

1. Taylor & Francis (2020). "Republic of Crimea". The Territories of the Russian Federation 2020. Routledge. ISBN 978-1-003-00706-7. Note: The territories of the Crimean peninsula, comprising Sevastopol City and the Republic of Crimea, remained internationally recognised as constituting part of Ukraine, following their annexation by Russia in March 2014.
2. "Грузия проиграла, а СНГ будет жить вечно!". Обозреватель. 19 August 2008. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 May 2011. สืบค้นเมื่อ 14 January 2018.
3. "Commonwealth of Independent States – Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Belarus". mfa.gov.by. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 August 2017. สืบค้นเมื่อ 23 August 2017.
4. Corresponds to the terrestrial surface. Including the Exclusive Economic Zones of each member state, the total area is 28 509 317 km².
5. "Сведения о ратификации документов, принятых в рамках СНГ в 1991 – 2014 годах". Commonwealth of Independent States. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 November 2012. สืบค้นเมื่อ 10 October 2014.
6. d'Anieri, Paul J. (July 1999). Economic Interdependence in Ukrainian-Russian Relations. ISBN 9780791442463. สืบค้นเมื่อ 25 September 2014.
7. Ponomarenko, Illia (19 May 2018). "Ukraine withdraws all envoys from CIS bodies". Kyiv Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 May 2018. สืบค้นเมื่อ 20 May 2018.
8. "Inter-Parliamentary Assembly of the Member States of the Commonwealth of Independent States (IPA CIS)". Federation Council of the Federal Assembly of Russia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-01-16. สืบค้นเมื่อ 14 June 2022.

แหล่งข้อมูลอื่น