พญารามที่ 2

พญารามที่ 2 ဒုတိယ ဗညားရံ
กษัตริย์แห่งหงสาวดี
ครองราชย์	ป. ค.ศ. 1492–1526
ราชาภิเษก	29 มกราคม ค.ศ. 1493
ก่อนหน้า	พระเจ้าธรรมเจดีย์
ต่อไป	พระเจ้าสการะวุตพี
ประสูติ	ป. กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1469 วันอังคาร 830 ME[1] พะโค
สวรรคต	ค.ศ. 1526 (57 พรรษา) 888 ME[2] พะโค
ชายา	Agga Thiri Maya Dewi Maha Yaza Dewi Atula Dewi Yaza Dewi
พระราชบุตร	Yazadipati พระเจ้าสการะวุตพี สมิงทอ
ราชวงศ์	ฟ้ารั่ว
พระราชบิดา	พระเจ้าธรรมเจดีย์
พระราชมารดา	Yaza Dewi II of Hanthawaddy
ศาสนา	พุทธเถรวาท

พญารามที่ 2 (พม่า: ဒုတိယ ဗညားရံ, ออกเสียง: [dṵtḭja̰ bəɲá jàɰ̃]; มอญ: ဗညားရာံ; ประมาณ ค.ศ. 1469–1526) กษัตริย์องค์ที่ 17 แห่ง อาณาจักรหงสาวดี ครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1492 ถึง 1526 ในช่วงแรกการปกครองพระองค์ได้รับการเคารพนับถือในด้านความอ่อนโยน แต่ภายหลังได้เกิดการสังหารหมู่เหล่าเชื้อพระวงศ์ขึ้น^[3]

เกิดความสับสนวุ่นวายระหว่าง พญาราม กับ พระเจ้าเมงจีโย แห่งตองอู ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่งเป็นนายพลแห่ง อาณาจักรอังวะ ไม่ได้รับอนุญาตจาก พระเจ้ามังฆ้องที่ 2 ส่งกองทัพเข้าโจมตีอาณาจักรหงสาวดี พญารามได้ยกทัพตอบโต้เมืองตองอูด้วยพระองค์เอง^[4] เพื่อเป็นการต้านทานการรุกราน

ในปี ค.ศ. 1501 พระองค์รวบรวมกองทัพนับพัน เดินทางล่องขึ้นไปตามแม่น้ำอิรวดีเพื่อไปยัง เจดีย์ชเวซีโกน เมืองพุกาม ซึ่งเป็นดินแดนของอาณาจักรอังวะ กษัตริย์ อาณาจักรแปร ซึ่งเป็นอาณาจักรเล็ก ๆ ระหว่างอาณาจักรอังวะ กับ อาณาจักรหงสาวดี ได้ตั้งด่านตรวจสอบพระองค์ พระองค์ตรัสกลับมาว่า "เราสามารถพิชิตได้ทั้งท่านและอังวะ แต่เราไม่ต้องการ เราเพียงแต่ต้องการที่จะบูชาเจดีย์ชเวซีโกน" พระองค์กลับมาอย่างสงบหลังจากได้นมัสการองค์เจดีย์

หลังจากพระองค์สวรรคต พระเจ้าสการะวุตพี พระราชโอรสของพระองค์ได้ครองราชย์สืบต่อมา

อ้างอิง

เชิงอรรถ

1. Shwe Naw 1922: 97
2. Shwe Naw 1922: 104
3. Harvey 1925: 120
4. Fernquest 2005

บรรณานุกรม

• Athwa, Sayadaw (1766). แปลโดย P.W. Schmidt. "Slapat des Ragawan der Königsgeschichte". Die äthiopischen Handschriften der K.K. Hofbibliothek zu Wien (ภาษาเยอรมัน) (1906 ed.). Vienna: Alfred Hölder. 151.
• Fernquest, Jon (Autumn 2005). "Min-gyi-nyo, the Shan Invasions of Ava (1524–27), and the Beginnings of Expansionary Warfare in Toungoo Burma: 1486–1539" (PDF). SOAS Bulletin of Burma Research. 3 (2). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 2017-12-11.
• Harvey, G. E. (1925). History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. London: Frank Cass & Co. Ltd.
• Shwe Naw, บ.ก. (1785). Mon Yazawin (Shwe Naw) (ภาษาพม่า). แปลโดย Shwe Naw (1922 ed.). Yangon: Burma Publishing Workers Association Press.