อาหับ

อาหับ
อาหับจากหนังสือโปรมป์ตูอาริอูงอีโกนูงอีงซิงนิออรูงโดยกีโยม รูเย (ค.ศ. 1553)
กษัตริย์แห่งอิสราเอลเหนือ
ครองราชย์	ป.  874 –   853 ปีก่อนคริสตกาล
ก่อนหน้า	อม-รี
ถัดไป	อาหัสยาห์
สวรรคต	ป.  853 ปีก่อนคริสตกาล ราโมทกิเลอาด แคว้นซีเรีย
ฝังพระศพ	เมืองสะมาเรีย ราชอาณาจักรอิสราเอลเหนือ
มเหสี	เยเซเบลแห่งไซดอน
พระราชบุตร	อาหัสยาห์แห่งอิสราเอล เยโฮรัมแห่งอิสราเอล อาธาลิยาห์แห่งยูดาห์
ราชวงศ์	ราชวงศ์อม-รี
พระราชบิดา	อม-รี

ในคัมภีร์ฮีบรู อาหับ (อังกฤษ: Ahab; /ˈeɪhæb/; ฮีบรู: אַחְאָב‎, ใหม่: ʾAḥʾav, ไทบีเรียน: ʾAḥʾāḇ; แอกแคด: 𒀀𒄩𒀊𒁍 Aḫâbbu; กรีกคอยนี: Ἀχαάβ Achaáb; ละติน: Achab) เป็นกษัตริย์ลำดับที่ 7 ของราชอาณาจักรอิสราเอลเหนือ พระองค์เป็นพระราชโอรสและผู้สืบราชบัลลังก์ของกษัตริย์อม-รี และเป็นพระสวามีของเยเซเบลแห่งไซดอน^[1] ในศาสนายาห์เวห์ พระองค์ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างมากว่าเป็นต้นเหตุให้เกิด "ความเสื่อมถอยทางศีลธรรม" ในอิสราเอล นักวิชาการถือว่าพระองค์เป็นผู้นมัสการพระยาห์เวห์^[2]

การมีตัวตนอยู่ของอาหับในประวัติศาสตร์ได้รับการสนับสนุนจากหลักฐานนอกคัมภีร์ไบเบิล กษัตริย์ชัลมาเนเสอร์ที่ 3 แห่งอัสซีเรียบันทึกเมื่อ 853 ปีก่อนคริสตกาลว่าพระองค์เอาชนะพันธมิตรของกษัตริย์ 12 พระองค์ในยุทธการที่การ์การ์ อาหับเป็นหนึ่งในกษัตริย์เหล่านั้น อาหับยังถูกกล่าวถึงในศิลาจารีกเมชาด้วย^[3]

อาหับขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์แห่งอิสราเอลในปีที่ 38 ของรัชสมัยกษัตริย์อาสาแห่งยูดาห์ และครองราชย์เป็นเวลา 22 ปีตามที่ระบุใน 1 พงศ์กษัตริย์^[4] William F. Albright ระบุช่วงรัชสมัยของพระองค์เป็น 869–850 ปีก่อนคริสตกาล ส่วน Edwin R. Thiele ระบุเป็น 874–853 ปีก่อนคริสตกาล^[5] ล่าสุด Michael Coogan ระบุช่วงรัชสมัยของอาหับเป็น 871–852 ปีก่อนคริสตกาล^[6]

อ้างอิง

1. 1 พงศ์กษัตริย์ 16:29–34
2. Grabbe, Lester (2017). p. 183-184. Ancient Israel: What Do We Know and How Do We Know It?. Bloomsbury. ISBN 978-0-567-67043-4. “ His chief palace overseer Obadiah was a devoted Yhwh worshipper, and Ahab could hardly have been ignorant of that (1 Kgs 17.3). Furthermore, his two sons had theophoric names that contained a form of the divine name Yhwh (Ahaziah [1 Kgs 22.40] and Jehoram [2 Kgs 1.17]), which would hardly have been the case if he had been a Baal worshipper.”
3. Finkelstein & Silberman 2002, pp. 169–195.
4. 1 พงศ์กษัตริย์ 16:29
5. Thiele 1965.
6. Coogan 2009, p. 237.

บรรณานุกรม

• Achtemeier, Paul, บ.ก. (1996). The HarperCollins Bible Dictionary. New York: HarperCollins.
• Coogan, Michael David (2009). A Brief Introduction to the Old Testament: The Hebrew Bible in Its Context. Oxford: University Press. ISBN 978-0-19-533272-8.
• Craig, James A. (1887). "The Monolith Inscription of Salmaneser II". Hebraica. 3 (4): 201–232. doi:10.1086/368966. JSTOR 527096.
•  Cook, Stanley Arthur (1911). "Ahab" . ใน Chisholm, Hugh (บ.ก.). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 1 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. pp. 428–429.
• Finkelstein, Israel; Silberman, Neil Asher (2002). The Bible Unearthed: Archaeology's New Vision of Ancient Israel and the Origin of Sacred Texts. Simon and Schuster. ISBN 978-0-7432-2338-6.
•  McCurdy, J. Frederic; Kohler, Kaufmann (1906). "Ahab". ใน Singer, Isidore; และคณะ (บ.ก.). The Jewish Encyclopedia. New York: Funk & Wagnalls.
•  Singer, Isidore; Seligsohn, M.; Schechter, Solomon; Hirsch, Emil G. (1906). "Micah". ใน Singer, Isidore; และคณะ (บ.ก.). The Jewish Encyclopedia. New York: Funk & Wagnalls.
• Thiele, Edwin Richard (1965). The Mysterious Numbers of the Hebrew Kings: A Reconstruction of the Chronology of the Kingdoms of Israel and Judah. Paternoster Press.
• Ussishkin, David (2010). "Jezreel–Where Jezebel Was Thrown to the Dogs". Biblical Archaeology Review. 36 (4).

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อาหับ

ก่อนหน้า		อาหับ		ถัดไป
อม-รี		กษัตริย์แห่งอิสราเอล (ราชวงศ์อม-รี) กษัตริย์แห่งยูดาห์ร่วมสมัย: อาสา, เยโฮชาฟัท, เยโฮรัม (874–853 ปีก่อนคริสตกาล)		อาหัสยาห์