ลุทการ์ทแห่งซัลทซ์เวเดิล (Lutgard of Salzwedel) หรือ ลูอิทการ์ทแห่งชตาเดอ (Luitgard of Stade; ราว ค.ศ. 1110 - ถูกปลงพระชนม์ ค.ศ. 1152) เป็นสมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์ก จากการอภิเษกสมรสกับพระเจ้าอีริคที่ 3 แห่งเดนมาร์ก
พระชนม์ชีพ
ลุทการ์ทเป็นธิดาในรีชาร์ดิส เคาน์เตสแห่งชโปนไฮม์-เลวันทัล กับเคานท์รูด็อล์ฟที่ 1 แห่งแห่งชตาเดอและดิทมาร์สเชน มาร์เกรฟแห่งนอร์ทมาร์ค ซึ่งตั้งศูนย์กลางที่เมืองซัลทซ์เวเดิล ปู่ของลุทการ์ดคือ โลแทร์ อูโดที่ 2 มาร์เกรฟแห่งนอร์ทมาร์ค หลังจากบิดาเสียชีวิต ลุทการ์ดอยู่กับมารดาของเธอใกล้เมืองเจอรีเชา และได้สมรสกับฟรีดริชที่ 2 เคานต์แห่งซ็อมเมอร์เชินบวร์ค (ราวค.ศ. 1095 - 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1162) ผู้เป็นน้า และเป็นเคานท์พาลาทีนแห่งแซ็กโซนีในฐานะ ฟรีดริชที่ 4 ตั้งแต่ค.ศ. 1120 ลุทการ์ทมีบุตรธิดา 4 คน แต่ก็ถูกบังคับให้หย่ากับฟรีดริช เนื่องจากเป็นความสัมพันธ์ต้องห้ามที่ใกล้ชิดภายในครอบครัวเกินไป ในปีค.ศ. 1142
น้องชายของเธอคือ ฮาร์ทวิก เคานท์แห่งชตาเดอซึ่งเป็นเจ้าคณะแห่งมหาวิหารเบรเมินตั้งแต่ค.ศ. 1143 ได้ให้ลุทการ์ทอภิเษกสมรสกับพระเจ้าอีริคที่ 3 แห่งเดนมาร์กในปีค.ศ. 1143 หรือ 1144 จึงได้เป็นสมเด็จพระราชินีเดนมาร์ก และเนื่องด้วยการเสียชีวิตของรูด็อล์ฟที่ 2 มาร์เกรฟแห่งนอร์ทมาร์ค พี่ชายของพระองค์ที่ไร้ทายาท จึงทำให้บุตรธิดาของพระนางมีสิทธิครอบครองตำแหน่งเคานท์แห่งซตาเดอ เนื่องด้วยฮาร์ทวิก น้องชายของพระนางก็ไม่มีทายาท แต่ในปีค.ศ. 1148 ฮาร์ทวิกได้รับการเลือกให้เป็นอาร์กบิชอปแห่งเบรเมิน เขาจึงตอบแทนสังฆมณฑลที่เลือกเขาด้วยการมอบดินแดนที่ถือครองแก่สังฆมณฑล ทำให้ทายาทของพระราชินีลุทการ์ทไม่ได้สืบตำแหน่งนี้ไปโดยปริยาย ในฐานะสมเด็จพระราชินี พระนางลุทการ์ททรงถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าทรงประพฤติพระองค์สำส่อนและมีอิทธิพลเหนือพระเจ้าอีริคที่ 3 ให้ใช้พระราชทรัพย์อย่างสุรุ่ยสุร่าย พระราชินีลุทการ์ททรงแยกทางกับกษัตริย์อีริคที่ 3 เมื่อทรงถูกกล่าวหาว่าทรงคบชู้สู่ชาย และพระนางถูกเนรเทศไปอยู่ที่จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
เมื่อกษัตริย์สวรรคต สมเด็จพระพันปีหลวงลุทการ์ทจึงเสกสมรสใหม่และเป็นชายาคนที่สองในแฮร์มันที่ 2 เคานต์แห่งวินท์เซินบวร์คในปีค.ศ. 1148 และทรงมีธิดาสามคนกับเขา เสนาบดีของแคว้นคือ เบอร์นาร์ดแห่งโรเทินบวร์ค บิชอปแห่งฮิลเดอเชม ได้วางแผนสังหารเคานท์แฮร์มัน ซึ่งเขามองว่าเคานท์แฮร์มันเป็นคนดุร้ายและทะเยอทะยานพยายามจะยึดดินแดนต่างๆ จึงทำการสังหารเคานท์ในคืนวันที่ 29-30 มกราคม ค.ศ. 1157 พร้อมอดีตพระพันปีหลวงแห่งเดนมาร์ก ลุทการ์ทที่ทรงพระครรภ์ ผู้ลอบสังหารได้ขโมยทรัพย์สินไป 6,000 ปอนด์เงิน
บุตรธิดา
ลุทการ์ทแห่งซัลทซ์เวเดิลมีทายาทกับฟรีดริชที่ 2 เคานต์แห่งซ็อมเมอร์เชินบวร์ค ดังนี้
ลุทการ์ทแห่งซัลทซ์เวเดิลมีทายาทกับแฮร์มันที่ 2 เคานต์แห่งวินท์เซินบวร์ค ดังนี้
- ธิดาไม่ปรากฎนาม (ค.ศ. 1149 - ก่อนค.ศ. 1204) สมรสครั้งแรก ในปีค.ศ. 1170 กับไฮน์ริชที่ 3 เคานท์แห่งชวาสบวร์ค (ตาย 26 กรกฎาคม ค.ศ. 1184) และสมรสครั้งที่สองกับ อูลริชที่ 1 เคานท์แห่งเว็ททิน (ราวค.ศ. 1170 - 28 กันยายน ค.ศ. 1206[1]) บุตรชายของโซเฟียแห่งซ็อมเมอร์เชินบวร์คกับไฮน์ริชที่ 1 เคานท์แห่งเว็ททิน
- ธิดาไม่ปรากฎนาม (เกิดค.ศ. 1150) ในปีค.ศ. 1166 สมรสกับบูริค เฮนริคเซน (น่าจะค.ศ. 1130 - 1167 ถูกสังหาร) เอิร์ลแห่งจัตแลนด์ (ตั้งแต่ค.ศ. 1162) บุตรของอิงกริด รัญวัลด์สด็อทเทอร์กับเฮนริก สเวนสัน (เฮนริก สคาเดอลาร์)
- เฮดวิกแห่งวินท์เซินบวร์ค (เกิดค.ศ. 1151) เจ้าคณะหญิงแห่งอารามกันเดอส์เฮล์ม
อ้างอิง
- Alf Henrikson: Dansk historia (Danish history) (1989) (Swedish)
- Sven Rosborn (In Swedish): När hände vad i Nordens historia (When did what happen in the history of the Nordic countries) (1997)
- Hans Olrik, "Lutgard (Ljutgard), –1152, Dronning", in: Dansk biografisk leksikon, vol. X: Laale - Løvenørn, p. 400. (ในภาษาเดนมาร์ก)
|
|---|
|
- † ทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งนอร์เวย์
- ‡ ทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งสวีเดน
|
