Šest dinastija (kineski: 六朝; pinyin: Liù Cháo) je izraz koji se koristi za period kineske historije od 220. do 589. koji je karakterizirala nestabilnost, odnosno politička razjedinjenost Kine, odnosno zajednički naziv za periode Tri kraljevstva (220 - 280), dinastije Jin (265–420) i Južnih i Sjevernih dinastija (420–589).
Izraz Šest dinastije se koristi u dva značenja - šest dinastija koje su svoje sjedište imale u gradu Jiankang (današnji Nanking) i šest dinastija koje su se smatrale legitimnim nasljednicima carskog prijestolja, odnosno dinastije Han svrgnute 220.
U prvom smislu su to:
- Istočni Wu (222–280)
- Dinastija Jin (265–420)
- Dinastija Liu Song (420–479)
- Dinastija Qi (479–502)
- Dinastija Liang (502–557)
- Dinastija Chen (557–589)
U drugom smislu su to:
- Cao Wei (220–265)
- Dinastija Jin (265–420)
- Dinastija Liu Song (420–479)
- Dinastija Qi (479–502)
- Dinastija Liang (502–557)
- Dinastija Chen (557–589)