Prema službenoj historiji, Dinastija Xia je osnovana kada je Shun abdicirao u korist svog ministra Yua, koga je smatrao savršenim državnim službenikom. Umjesto da vlast preda osobi koju je smatrao najsposobnijom, Yu ju je prenio na svog sina, Qija, postavivši tako presedan za dinastijsku vladavinu. Tako je Dinastija Xia započela period kada su državama vladavine poroduice i klanove.
Skeptička škola rane kineske historije (yigupai), koju je 1920-ih započeo Gu Jiegang, prva je počela sumnjati u tradicionalnu verziju rane historije: “što je više vremena prolazilo, što je duži legendarni period kineske historije... to je rana kineska historija bliža pričama koje se prenose s generacije na generaciju, a svaka nova joj dodaje neke svoje elemente”[2] Yun Kuen Leejeva kritika nacionalističkih objašnjenja za kronologiju Tri dinastije se temelji na dihotomiji dokaza koju pružaju arheološki nalazi nasuprot historijskih istraživanja, što je pogotovo slučaj s popularnom teim kojom se arheološka Kultura Erlitou povezuje s historijskom Dinastijom Xia. “Kako spojiti arheološke datume s historijskim datumima je izazov za sve kronološke studije ranih civilizacija.”[2]
Prema tradicionalnim kineskim pristašama teze o Dinastijskom ciklus, tokom ovog perioda je kineska civilizacija razvila koncept blagonaklone civilne vlasti te okrutnih kaznu za povrede zakona. Na temelju tog konceptu su se počeli razvijati kineski zakoni.
Jie, posljednji vladar dinastije, je prema historijskim izvorima bio korumpiran. Svrgnuo ga je Tang, vođa Shanga, naroda s istoka.
Arheološki dokazi
Arheolozi su otkrii gradska nalazišta, brončane predmete i grobove koji sugeriraju na moguće postojanje dinastije Xia na lokacijama koje spominju drevni kineski historijski tekstovi. Još uvijek traju rasprave o tome je li Kultura Erlitou bila nalazište dinastije Xia. Radiokarobonsko datiranje smješta nalazište u period oko 2100. do 1800. pne., pružajući tako dokaze o državi koja je bila suvremenik, a možda čak i identična s dinastijom Xia koju spominju kineski historijski radovi.[3] Godine 1959. su u nalazište u gradu Yanshi otkopane velike palače koje mnogi stručnjaci smatraju sjedištem dinastije Xia. Iako kasniji historijski tekstovi spominju dinastiju Xia, ona sama nije ostavila nikakvih pisanih tragova koji bi potvrdili njeno postojanje niti imena vladara. S druge strane, arheološka otkrića ukazuju na evolucijski stadij između kasnih neolitskih kultura i tipične kineske gradske civilizacije karakteristične za Dinastiju Shangu.
Sarah Allen u svojoj knjizi The Shape of the Turtle: Myth, Art and Cosmos in Early China, primjećuje kako su mnogi aspekti dinastije Xia jednostavno suprotnosti karakteristikla dinastioje Shang. Klasični kineski historičari kao Sima Qian su imali pristup samo do izvorima koji datiraju do Zapadne Dinastije Zhou. Implicirani dualizam Shanga i Xia, po mišljenju Allen argues, sugerira da Shang predstavlja vatru i sunce, ptice i istok, dok Xia predstavlja zapad i vodu. Razvitak mitske dinastije Xia, tvrdi Allen, je bio nužan čin dinastije Zhou u svrhu opravdanja osvajanja Shanga, odnosno tvrdnje kako su Shang prethodno na isti način svrgnuli dinastiju Xia.
↑ 2,02,1Building the Chronology of Early Chinese History. Journal article by Yun Kuen Lee; Asian Perspectives: the Journal of Archaeology for Asia and the Pacific, Vol. 41, 2002
↑Fairbank, John K.China: A New History. Cambridge: Harvard University Press, 1992, page 35.
Izvori
Wikiizvor
Kineski Wikiizvor ima originalni tekst vezan uz ovaj članak:
