Portorož (talijanski Portorose - ružina luka) je gradić u slovenskom primorju od 2 937 stanovnika.[1]
Geografske karakteristike
Portorož leži u Piranskom zaljevu, administrativno podpada pod obližnju Općinu Piran. Portorož je izrazito turističko naselje s brojnim hotelima, marinom i malim međunarodnim aerodromom (IATA: POW, ICAO: LJPZ).
Pored grada leže nekad poznate Sečovljaske solane, koje su danas restaurirane i služe kao spomenik.
Historija
Tragovi naseljenosti postoje već od rimskih vremena, - arheološki nalazi manjeg pristaništa i ribogojilišta u moru, kod današnje Srednje pomorske škole. U široj okolici mjesta postoje tragovi villae rusticae.
Nakon Rima, pada Istra ( i Portorož ) pod Bizantsko carstvo godine 538./589.. Zatim od godine 568. slijede stalni napadi Longobarda, Germana i Slavena, na ovaj kraj. Tako je čitavo ovo područje doživjelo veliko civilizacijsko nazadovanje u 7. vijeku. Nakon toga ustoličila se ranofeudalna vlast lokalnih grofova. Na zapadnoj obali Istre su se naselja pokušala osloboditi vrlo krute feudalne vlasti, te su se počela povezivati s obližnjom Venecijom, koja je već počela bivati gospodaricom Jadrana i velesila u Sredozemlju.
Dolazak venecijanske vlasti, pogodovao je prodoru crkvenih redova u Istru, tako su benediktinci imali četiri samostana u Piranskom zaljevu već u 12. vijeku. U samom Portorožu izgrađena je velika crkva sv. Marije od Rozarija, koja je po nekim izvorima izgrađena u 13. vijeku (1251.), po njoj je i naselje dobilo latinsko ime Portus sanctae Mariae de Rosae, a kraćenjem je došlo do imena Portorose.
Portorose je sve do kraja 19. vijeka bio malo ribarsko - ratarsko - selo, uz obližnje solane.
Negdje od kraja 19. vijeka počinje razvoj balnearnog turizma u Portorožu, - 1891. osnovano je društvo Società stabilimento balneare di Pirano (Kupalište Piran), koje je izgradilo kupalište i prvi hotel Allo Stabilimento Balneare (koji je kasnije preimenovan u Hotel Portorose), nakon toga počela je izgradnja brojnih drugih turističkih objekata.
Izvori
Vanjske veze
