Hronologija četničkih zločina 1944. godine

Januar 1944.

  • 3. januar 1944: U selu Gornje Zuniče kod Knjaževca četnici DM uhvatili 7 saradnika NOP-a, među kojima 2 žene, i ubili ih između sela Berčinovac i Lokve. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[1]
  • 5. januar 1944: Ubistvo 8 stanovnika sela Bačinac pokraj Selevca između Smedereva i Smederevske Palanke. Prema nedićevskim izvorima zločin su počinili "četnici DM" jer su ubijeni "bili simpatizeri partizana". Među ubijenima bila je i jedna žena.[2] Bačinac je, zapravo, deo Selevca. Prema posleratnim izvorima, četnici su u Selevcu 5. januara 1944. ubili 9 stanovnika. Istog meseca, 18-21. januara 1944, četnici su ubili 3 stanovnika Selevca. Publikovana su imena svih 12 stanovnika Selevca, ubijenih januara 1944.[3] Selevac je bio snažno propartizansko uporište. Pripadnici snaga kolaboracije, pre svega četnici, odgovorni su za smrt 55 stanovnika Selevca tokom Drugog svetskog rata.
  • 11-12. januar 1944: U selu Rgotina kod Zaječara, u prvi mrak četnici DM upali u kuću bivšeg četničkog intendanta Živojina Jeftića, koji im se zamerio, i zaklali njega i još 5 članova njegove porodice, a zatim im odsekli glave i odneli komandantu četničkog korpusa Ljubi Jovanoviću Patku na Bukovoj glavi. Pre odlaska zapalili su Jeftićevu kuću. Spasla su se samo 2 člana porodice - baba i unuka.[4][5]
  • 14. januar 1944: Streljanje 7 stanovnika sela Belotić u Jadru, između Osečine i Loznice. Streljanje je izvršeno po naređenju lokalnog četničkog zapovednika Pante Puhara. Među žrtvama bile su 3 žene. Publikovana su imena stradalih.[6]
  • sredina januara 1944: U selu Sesalac kod Sokobanje četnici Sokobanjske brigade streljali 3 muškarca, od čega 2 stanovnika sela Rujište i jednog stanovnika sela Sumrakovac. Publikovani su podaci o stradalima.[7]
  • 18. januar 1944: Četnici Avalskog korpusa JVuO u selu Baćevac, između Beograda i Lazarevca, zaklali Kristinu Bogosavljević, čijeg sina Ljubomira su ubili 28. decembra 1943.[8]
  • 21. januar 1944: Četnici Javorskog korpusa JVuO zaklali 16 zarobljenih partizana bez prekog suda. Ovaj zločin potvrđuju četnički izvori. U izveštaju Draži Mihailoviću, zapovednik Javorskog korpusa JVuO Dragomir Cvetić navodi: "Mi smo zarobili 16 i zaklali bez prekog suda." Zarobljeni partizani bili su borci Druge proleterske divizije.[9]
  • 21-22. januar 1944: Četnici Gročanske brigade Avalskog korpusa JVuO 21. januara 1944. izvršili su blokadu sela Dražanj pokraj Grocke nakon čega su uhvatili i ubili 14 stanovnika, uključujući 3 žene. Najpre su 21. januara u Dražnju streljana 4 lica, a sutradan su u obližnjem selu Mala Ivanča zaklali 10 stanovnika. Tokom 1944. četnici su u Dražnju ubili još 10 stanovnika. Publikovana su imena stradalih. Tokom 21. januara 1944. četnici su u Dražnju zapalili 5 kuća.[10]
  • 21-22. januar 1944: Četnici Požeške brigade JVuO streljali 6 saradnika NOP-a u selu Donja Dobrinja pokraj Požege. Publikovani su osnovni podaci o stradalima. Svi su bili stanovnici varoši Požege. Četnički preki sud na čelu sa Dobrivojem Rendulićem, osudio na smrt 18 stanovnika varoši Požega, simpatizera i saradnika NOP-a. Smrtna presuda izvršena je nad 6 lica, dok su ostalih 12-oro bili u bekstvu.[11][12]
  • 24-25. januar 1944: Četnici Gročanske brigade Avalskog korpusa JVuO zapalili 3 kuće u selu Mali Požarevac pokraj Grocke.[13]
  • 28. januar 1944: Javno batinanje u selu Meljak pokraj Beograda. Publikovani su poimenični podaci o 19 batinanih stanovnika Meljaka, uključujući 3 žene. Batinanje su izvršili četnici Avalskog korpusa JVuO.[14]
  • 29. januar 1944: U selu Slanci pokraj Beograda četnici zaklali Vidu Bibić, simpatizerku NOP-a.[15]

Februar 1944.

  • 1-2. februar 1944: Ubistvo 48 osoba u Pomoravlju. Četnici Draže Mihailovića u noći 1-2. februara ubili su (uglavnom zaklali) 48 lica iz tri naseljena mesta u Pomoravlju. Većina ubijenih bili su simpatizeri NOP-a. U Jagodini je ubijeno 24, u Ćupriji 12, a u Paraćinu takođe 12 lica. Među ubijenima bio je veći broj žena (u Jagodini 7, a u Ćupriji 3). Četnici Ravaničke brigade Ivankovačkog korpusa JVuO upali su uveče 1. februara 1944. u ova tri grada u nameri da pohvataju što veći broj njima nenaklonjenih lica. Jedan deo žrtava ubijen je u njihovim kućama (npr. u Jagodini je 14 lica ubijeno na očigled svojih ukućana), a ostali su izvedeni van naselja i tamo likvidirani. Nisu ubijeni svi oni koji su izvedeni iz naselja (npr. iz Ćuprije je izvedeno 30 ljudi, a ubijeno je njih 12). Najodgovorniji za ovaj zločin bili su Ljubomir Mihailović, komandant Ivankovačkog korpusa, i Mihajlo Čačić, komandant Ravaničke brigade. Upad četničkih crnih trojki u ova tri grada izvršen je uz znanje okupacionih i kvislinških vlasti, jer je u momentu upada trajao policijski čas. Publikovani su podaci o stradalima.[16][17]
  • 4. februar 1944: Kod sela Kozja, blizu Bele Palanke, četnici uhvatili člana OK KPJ za niški okrug Konrada Žilnika, bivšeg komandanta Ozrenskog partizanskog odreda i ubili ga.[18]
  • 12. februar 1944: U selu Darosava pokraj Aranđelovca četnici zaklali tri zarobljena partizana: Milivoja Staničića, njegovog sina Velimira, neimenovanog partizana poreklom iz Beograda, i dvoje civila iz Darosave: Miloša Rankovića i njegovu suprugu Stanu. Zločin su izvršili Dobrivoje Radojičić i Aleksandar Leka Arsenijević.[19]
  • 14. februar 1944: Ubistvo Julke Bošković, skojevke iz sela Vrbica pokraj Aranđelovca. Prethodno su je "četnici strahovito mučili i desetak dana vodili po selima da bi je neko prepoznao, a i da bi ona nekoga odala. Zaklali su je 14. februara 1944. u selu Lipovcu, pošto ni na jedno njihovo pitanje nije htela da odgovori.[20] Drugi podaci govore da su četnici Julku "mučili, silovali i zaklali i obesili je za vitice o granu starog hrasta (zapisa) u selu Lipovac".[21]
  • sredina februara 1944: U selu Donje Zuniče, blizu Knjaževca, četnici pod komandom Petka Jovanovića ubili Videna Božića, dedu partizana Dobrivoja Božića.[22]
  • 17. februar 1944: Crnotrojkaši Avalskog korpusa JVuO u selu Železnik pokraj Beograda zaklali 3 meštana (simpatizera NOP-a) od čega jednu ženu. Tokom 1944. četnici su zaklali još 5 stanovnika Železnika. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[23]
  • 17. februar 1944: U selu Rakova pokraj Čačka četnici zaklali Nadeždu Simović, studentkinju iz Mojsinja, i Ognjena Levajca iz Mrčajevaca. Publikovana su imena izvršilaca ubistva, članova crne trojke.[24]
  • 25. februar 1944: U selu Dobrujevac pored Boljevca četnička trojka Boljevačke četničke brigade, po naređenju komandanta brigade Radomira Petrovića Kenta, zaklala predsednika mesnog NO odbora, Živana Damnjanovića.[25]

Mart 1944.

  • 4. mart 1944: Četnici Druge boljevačke brigade JVuO pod komandom Radomira Petrovića Kenta izveli iz Boljevca i zaklali u selu Dobro Polje sledeće rođake dr Ivka Đolovića, istaknutog partizanskog rukovodioca: taštu Živu Živanović, njene kćerke (Đolovićeve svastike) Nataliju Petrović i Bosu Živković i Veru Huzjan, izbeglicu iz Slovenije, inače kućnu pomoćnicu u kući Živanovića. Istog dana zaklali su u Dobrom Polju i Milorada Spasića, pod sumnjom da sarađuje sa NOP-om. Dr Ivko Đolović je poginuo u borbi sa četnicima 12. februara 1944.[26]
  • 7. mart 1944: U selu Dobrujevac pokraj Boljevca četnici Boljevačke brigade JVuO, uhapsili 18 ljudi i sproveli ih u četnički logor u selu Popovica kod Salaša. Četnički sud u selu Sikole je iz ove grupe uhapšenih na smrt osudio 5 muškaraca iz Dobrujevca. Petorica Dobrujevčana zaklana su 6. aprila 1944. Četnici su 22. marta 1944. ubili 8 stanovnika Dobrujevca. Publikovana su imena stradalih.[27]
  • 7. mart 1944: U selu Lenovac pored Zaječara četnici nakon mučenja ubili Srbu Bešira, prvoborca Krajinskog partizanskog odreda.[27]
  • 11-12. mart 1944: U Negotinu četnička trojka upala u grad, izvela i ubila skojevca Dragoljuba Milinčića.[27]
  • sredina marta 1944: U selu Vina pokraj Knjaževca četnici ubili kapetana VKJ Dušana Filipovića, simpatizera NOP-a.[28]
  • 16. mart 1944: Prema izveštaju Odeljenja za državnu zaštitu Nedićevog Ministarstva unutrašnjih poslova, četnici su 16. marta 1944. u selu Kulina pokraj Aleksinca, u podnožju Malog Jastrepca, ubili 4 seljaka "koji su pomagali komuniste", nakon što su pretrpeli vojni poraz u ovom selu od strane jastrebačkih partizana.[29]
  • 16-17. mart 1944: Po naređenju komandanta Rudničkog korpusa JVuO, Dragomira Topalovića, četnici su 16-17. marta streljali 15 zarobljenih partizana, pripadnika 2. šumadijske brigade, među kojima je bilo nekoliko ranjenika, uhvaćenih nakon borbi u selima Bosuta i Vojkovci, između Aranđelovca i Topole. Zločin su izvršili pripadnici Kačerske brigade JVuO.[30]
  • 19. mart 1944: Ubistvo Sofije Ristić, saradnice NOP-a iz sela Manojlovac pokraj Topole. Četnici su saznali da se na njenom imanju nalazi zemunica u kojoj boravi nekoliko partizanskih ranjenika. Prethodno, 12. decembra 1943, četnici su ubili njenog muža Radojicu koji je bio partizanski saradnik. Petoro dece Sofije i Radojice Ristić potom su proterani iz kuće i izolovani u jednoj drugoj kući. Dvoje najstarije dece je 1944. pobeglo u partizane. Sofija Ristić je 1953. proglašena za narodnog heroja. Istog dana u Manojlovcu, isti počinioci ubili su saradnika NOP-a, Živomira Radenkovića. Ova dva ubistvа počinili su četnici Kačerske brigade JVuO. Najodgovorniji za zločin bio je komandant brigade, poručnik Milovan Nedeljković.[31]
  • 21. mart 1944: Četnici Avalskog korpusa JVuO u selu Baćevac, između Beograda i Lazarevca, ubili 3 zarobljena partizana. Publikovana su imena stradalih.[32]
  • 22. mart 1944: U selu Lasovo pokraj Zaječara četnici Boljevačke brigade JVuO ubili 8 stanovnika sela Dobrujevac pokraj Boljevca. Među stradalima, 2 lica su nakon mučenja živi bačeni u provaliju, a ostali su zaklani. Nedugo potom, 6. aprila 1944, četnici su ubili još 5 stanovnika Dobrujevca. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[27]
  • 23. mart 1944: Crnotrojkaši Avalskog korpusa JVuO zaklali 2 stanovnika Barajeva pokraj Beograda zbog toga što su imali rođake u partizanima. Obojici ubijenih stanovnika Barajeva odsečene su glave. Tog dana četnici su u Barajevu zapalili nekoliko kuća.[33]
  • 27. mart 1944: Četnici spalili 3 kuće u selu Lunjevac između Smedereva i Smederevske Palanke u znak odmazde zbog pretrpljenih gubitaka u borbi sa partizanima u ovom selu, prethodnog dana.[34]
  • 29-30. mart 1944: Prema izveštaju Odeljenja za državnu zaštitu Nedićevog Ministarstva unutrašnjih poslova, u noći 29-30. marta četnici DM odveli su iz sela Kloka pokraj Topole 10 seljaka koje su pobili, "jer se nisu odazvali pozivu na vežbu".[35]

April 1944.

  • početak aprila 1944: Četnici Draže Mihailovića su početkom aprila 1944. u selu Gornji Vrtogoš, pokraj Vranja, izveli iz kuće Velka Dejanovića i potom ga zaklali. "Pošto se njegova žena opirala i branila muža, zaklali su i nju i dete koje je bila rodila tek pre četiri dana."[36]
  • 11-12. april 1944: Kod sela Vidrovac blizu Negotina, četnička trojka zaklala skojevku Miroslavu Vinklajt, učenicu učiteljske škole u Negotinu.[37]
  • 13. april 1944: Ubistvo 8 seljaka, partizanskih saradnika, stanovnika sela Vodanj pokraj Smedereva. Istog dana četnici su opljačkali Vodanj i batinali četvoricu meštana.[38]
  • 18. april 1944: Zločin pripadnika 13. SS divizije Handžar i majevičkih četnika nad partizanskim ranjenicima u selu Jablanica pokraj Lopara. Prema dostupnim podacima, u ovom zločinu ubijeno je 140 ranjenika. U zločinu su učestvovali četnici Radivoja Kerovića koji su pomagali pripadnicima 13. SS divizije u otkrivanju zemunica u kojima su se krili ranjenici, pri čemu su učestvovali u ubijanjima ranjenika zajedno sa esesovcima. U ovom selu esesovci su ubili veći broj lokalnih srpskih stanovnika.[39]
  • 20. april 1944: Zločin pripadnika 13. SS divizije Handžar i lokalnih četnika nad partizanskim ranjenicima u selu Kacevac, između Bijeljine i Zvornika. U dostupnim podacima pominje se ubistvo najmanje 5 ranjenika u Kacovcu. U ubijanju učestvovali su i četnici, koji su bili vodiči pripadnicima 13. SS divizije u potrazi za podzemnim bazama u kojima su se skrivali ranjenici. Jedan deo partizanskih ranjenika uhvaćenih u Kacevcu, pripadnici 13. SS divizije streljali su najverovatnije u Bijeljini.[40]
  • 21. april 1944: Kod sela Šljivar, blizu Zaječara, četnici ubili Novicu Popovića, profesora istorije zaječarske gimnazije.[41]
  • 21. april 1944: U selu Banja kod Aranđelovca četnici Gorske garde pod komandom Negovana Arsenijevića posle zbora u crkvi zaklali 10 meštana, među kojima su bile 3 žene. Publikovana su imena stradalih.[42]
  • 22-23. april 1944: Četnici Radivoja Kerovića izvršili su hapšenje određenog broja srpskih stanovnika sela Vukosavci pokraj Lopara i potom ih predali 13. SS diviziji Handžar. Esesovci su ove ljude obesili u Loparima 23. aprila 1944. U dostupnim podacima nije naveden precizan broj uhapšenih. Prema dostupnim podacima, pripadnici 13. SS divizije Handžar, 17-23. aprila 1944, u Loparima su ubili 327 stanovnika majevičkih sela zbog toga što su pomagali partizanima.[43]
  • 25. april 1944: Četnici DM uhvatili saradnika NOP-a Stanka Janića, predsednika opštine u selu Rgotina, kod Zaječara, oterali na Bukovu Glavu i zaklali.[44]
  • 27. april 1944: Četnici zarobili i zaklali Milanku Vićentijević i Leposavu Srnić, bolničarke 2. proleterske divizije. Zarobljene partizanke ubijene su u Potočanju pokraj Užica.[45]
  • 28. april 1944: Četnički napad na partizansku bolnicu u selu Grušča pokraj Konjica i ubistvo 25 ranjenika i drugih partizanskih boraca (koji su pokušali da spreče napadače na bolnicu i ranjenike). Ovaj napad predstavlja primer saradnje lokalne Muslimanske milicije i Konjičke četničke brigade. Najodgovorniji za izvršenje zločina bio je Veljko Rametić, komandant Konjičke četničke brigade. Većina stradalih je ubijena nakon zarobljavanja, a manji deo poginuo je u borbi. Veljko Rametić je ubio iz pištolja Milana Mićevića, komandanta Mostarskog partizanskog odreda, odsekao mu glavu i poslao je četničkoj komandi u Nevesinje.[46]
  • 29. april 1944: U selu Brnjac pokraj Loznice četnici Georgija Bojića Džidže i Vlajka Antonića ubili 6 stanovnika susednog sela Paskovac, uključujući bračni par Živanu i Dimitrija Kovačević. Insceniranom suđenju četničkog prekog suda prisustvovali su četnički komandanti Dragoslav Račić, Vojislav Tufegdžić i Georgije Bojić Džidža. Publikovana su imena stradalih.[47][48]
  • 29. april 1944: Klanje 8 stanovnika Svilajnca u Resavi, od strane četnika. Među ubijenima bio je i pravoslavni sveštenik Ilija Bučin.[49]
  • 29. april 1944: Pokolj u selu Drugovac pokraj Smedereva. U ovom selu četnici su 29. aprila 1944. ubili 72 stanovnika. Drugovac je bio jedno od najsnažnijih partizanskih seoskih uporišta u Srbiji. Kako bi se osvetili ovom propartizanskom selu, četiri korpusa JVuO izvršila su koncentričan napad na selo u kojem se nalazio seoski Drugovački partizanski bataljon i jedna četa Kosmajskog NOP odreda. Nakon višesatne borbe partizani su se uz pomoć napada Binovačke čete izvukli u pravcu Binovca. Četnici su potom ušli u selo, i uz primenu sile, doterali veću grupu stanovnika u središte sela. Tu su iz postrojene mase izdvajane grupe ljudi koje su potom ubijane, bilo streljanjem, bilo hladnim oružjem. Četnici su ubili ukupno 72 civila, zapalili oko 120 i temeljno opljačkali oko 200 kuća. Na kraju je okupljenima kapetan Živan Lazović, komandant Smederevskog korpusa JVuO, održao govor, naterao ih da se pred sveštenikom zakunu na vernost kralju. Među ubijenima bilo je 10 žena. Publikovani su poimenični podaci o staradalima.[50]
  • kraj aprila 1944: Ubistvo 37 srpskih stanovnika sela Čengić pokraj Bijeljine od strane lokalnih i majevičkih četnika predvođenih Perom Stanićem, u vreme ofanzive 13. SS divizije Handžar protiv partizana u severoistočnoj Bosni (četnici su bili saveznici nemačkim oružanim snagama u ovim događajima). Četnici su u Čengiću, semberskom selu naklonjenom partizanima, ubili 37 stanovnika, uključujući žene i decu. "Skojevku Anđu Knežević četnici su silovali pred očima njenog oca, a zatim je dugo mučili, pa je, pošto ništa nije odala, zaklali. Odsječenu Anđinu glavu nabili su na kolac i, sa cigaretom u ustima, stavili na raskrsnicu puteva Obrijež-Čengić-Modran, da bi time plašili narod."[51]
  • kraj aprila 1944: Četnička grupa pod komandom Dušana Abadžića otkrila i zarobila 17 partizanskih ranjenika skrivenih u zemunici u selu Lukavica pokraj Lopara, nakon čega ih je predala pripadnicima 13. SS divizije Handžar. Esesovci su ove partizane obesili u Lukavici, u zaseoku Kaštel.[52]
  • kraj aprila 1944: Četnici 2. mačvanske brigade JVuO pod komandom Vladislava Sinđića, uhapsili 17 ljudi iz Mačvanskog Pričinovića i 14 ljudi iz Glušaca i sproveli ih u obližnje selo Drenovac (sva sela se nalaze između Šapca i Sremske Mitrovice), gde su ih saslušavali i batinali.[53]
  • 30. april 1944: Ubistvo većeg broja partizanskih ranjenika i lokalnih stanovnika u srpskom selu Bjeloševac između Bijeljine i Zvornika. Zločin su izvršili četnici u vreme ofanzive 13. SS divizije Handžar protiv partizana u severoistočnoj Bosni. Prema dostupnim podacima ubijeno je oko 35 ranjenika i oko 30 lokalnih stanovnika, uključujući ubijanje žena i dece. Publikovan je deo podataka o stradalim meštanima. Primera radi: "Sledeća žrtva bila je porodica Lazara Vidakovića starog 50 godina. U kući su ubili Lazara, njegovu ženu Julu, sestru Vasiljku, a nijesu imali nikakve milosti ni prema Lazarevim unučadima, djeci njegovog sina Drage koji je bio u partizanima: ubili su četverogodišnju Kristinu i četveromjesečnu Slobodanku. Porodicu Mitra Vidakovića takođe nije zaobišla nesreća. Ubili su domaćina kuće Mitra, njegovu ženu Pelku, kćerku Daru od 17 i sina Stevu od 13, pa unuke Maru od 9 i Goju od 5, te unuka Vasu od 3 godine. Između ostalih ubijen je Gavro Radović sa ženom Novkom, sinom Milanom od 9 i kćerkom Petrom od 5 godina. Savi Vidakoviću ubili su oca, majku, brata, sestru i troje djece."[54]

Maj 1944.

  • 1. maj 1944: Četničke crne trojke Zlatiborskog korpusa JVuO pod komandom Dušana Radovića Kondora izveli iz Bajine Bašte 12 stanovnika i sve ih poklali u obližnjem selu Rača. Među ubijenima bile su 2 žene. Publikovani su poimenični podaci o stradalima. Takođe, publikovana su imena pripadnika crnih trojki koji su izvršili zločin.[55]
  • 6. maj 1944: U selu Duškovci pokraj Požege četnici streljali 3 saradnika NOP-a, žitelja okolnih požeških sela. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[56]
  • 6-7. maj 1944: Četnici pod komandom poručnika Radivoja Banjičića, 6. maja 1944. ubili 4 brata Đurića, partizanska simpatizera iz sela Dvorovi pokraj Bijeljine. Sutradan, 7. maja, Banjičićevi četnici ubili su 3 aktivista NOP-a u obližnjem selu Brodac Donji. Svi ubijeni bili su srpske nacionalnosti. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[57]
  • 7. maj 1944: U varošici Pecka, između Osečine i Ljubovije, četnici Dragoslava Račića streljali 4 stanovnika sela Voćnjak koje se nalazi pokraj Loznice. Publikovan su imena stradalih. Među streljanima bili su otac i sin Mladen i Paun Andrić.[47]
  • 11. maj 1944: Četnici Cerskog korpusa JVuO u selu Voćnjak pokraj Loznice ubili su Miću Jakovljevića, njegovu suprugu Živanu i njihovog četverogodišnjeg sina, prilikom napada na partizane koji su se nalazili u kući Jakovljevića.[58]
  • 14. maj 1944: U selu Vrutci pokraj Užica četnici zaklali 2 lokalna žitelja: Vlajka Đokića i Miloša Stevanovića, obojicu zemljoradnike i partizanske borce iz 1941.[59]
  • 15. maj 1944: Na lokaciji Filipovo u podnožju planine Tupižnice, četnici ubili Stanka Stankovića, profesora gimnazije u Zaječaru. Istog dana četnici su u selu Sikole nakon višednevnog mučenja ubili Rosu Živanović, saradnicu NOP-a iz sela Rgotina.[60]
  • 15-16. maj 1944: Nakon poraza koji su naneli borcima 2. šumadijske brigade NOVJ, nedaleko od Darosave kada je u borbi izginulo preko 20 partizana, četnici su poklali preko 15 partizanskih zarobljenika. "Među zarobljenim bio je i bivši član Sreskog komiteta KPJ za srez kolubarski, Petar Ivanović iz Venčana. Stavili su ga na muke, ali ni reč nije izustio. Među zarobljenim borcima brigade bio je i Milinko Prokić iz Trbušnice, koji je pristao da zakolje dva partizana da bi spasao svoj život. Dok je to činio, na drugoj strani, četnici su odsecali meso mladom partizanu Miloradoviću iz Beograda i gurali u usta da ga jede. Šestoricu poslednjih iz grupe zarobljenih, među kojima je bio i skojevac Božidar Ranković iz Darosave, četnici su zaklali sutradan na rudovačkom groblju."[61]
  • sredina maja 1944: U selu Lipolist pokraj Šapca četnici Georgija Bojića Džidže i Vlajka Antonića zaklali 5 stanovnika, uključujući 2 žene. Publikovana su imena stradalih.[62]
  • sredina maja 1944: U selu Lipovac pokraj Topole četnici zaklali bračni par Đoku i Pavu Zečević, jer su im sinovi Slavko i Miodrag bili u partizanima.[21] Prema drugim podacima ovaj zločin se dogodio 28. septembra 1944, poslednjih dana četničkog prisustva na području Topole.[63]
  • sredina maja 1944: Ubistvo 9 mladića, simpatizera NOP-a, u selu Komirić između Osečine i Loznice. Ubistvo je izvršio lično četnički komandant Dragoslav Račić. "Račić je tada naredio da se četnici udalje i skinuo automat i sa konja streljao 9 mladića, a potom je naredio četnicima da ih dotuku." Publikovana su imena stradalih.[64]
  • sredina maja 1944: Četnici upali u sanatorijum na planini Ozren kod Sokobanje i uhapsili 22 lica pod sumnjom da sarađuju sa partizanima. Njih su najpre odveli u Sokobanju, a zatim u četnički štab u selo Nikolinac. Ovde su streljali Milana Božića, Daricu Božić i Ružicu Brodnik.[65]
  • sredina maja 1944: U selu Rgotina kod Zaječara četnici uhapsili 76 lica za koje su smatrali da su saradnici NOP-a. Sproveli su ih u selo Popovica u četnički privremeni logor gde su radili na imanjima seoskih četnika. Za sve vreme boravka u Popovici, njih su odvodili pogrupama u selo Sikole gde ih je saslušavao četnički preki sud. Posle "istrage" četnici su osudili na smrt i zaklali 5 muškaraca iz Rgotine, a zatim bacili njihova tela u napušteno rudarsko okno u susednom selu Glogovica.[66]
  • sredina maja 1944: Kod sela Ilino, blizu Boljevca, četnici zaklali Živanu Miletić, studentkinju medicine iz Zaječara.[66]
  • 16. maj 1944: U selu Vionica pokraj Ivanjice u kući porodice Marinković četnici zaklali Stanku Marinković, majku Venijamina Marinkovića, prvog komesara Moravičke partizanske čete, i Leposavu Baltić, devojčicu od 14 godina.[67]
  • 18. maj 1944: U selu Bioska pokraj Užica četnici zaklali 5 meštana, uključujući 2 žene. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[67] Četnici su tokom Drugog svetskog rata ubili ukupno 11 stanovnika ovog sela, a jednog stanovnika su uhvatili i predali Nemcima koji su ga potom streljali.[68]
  • 21. maj 1944: U ataru sela Trnavac kod Zaječara četnici pod komandom pporučnika Miodraga Uzunovića, zv. Hajdukveljković, ubili su na njivi oca i sina, Milana i Čedomira Stankovića, saradnike NOP-a, zbog toga što nisu poštovali naredbu da nose hranu u polje. Oni su toga dana sakrili u senu izvesnu količinu hrane namenjene partizanima.[69]
  • 22. maj 1944: U selu Okletac između Bajine Bašte i Ljubovije četnici zaklali 3 meštana i njihove leševe bacili u reku Drinu. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[70]
  • 22-23. maj 1944: Četnički preki sud na čelu sa Bojanom Ristanovićem, osudio je na smrt 4 aktivistkinje NOP-a sa područja Čačka. Posle svirepog mučenja zaklane su u noći 22-23. maja 1944, na raskrsnici puteva Preljina-Baluga, gde su ostavljena njihova gola i unakažena tela. Zaklane su: Lenka Krupež iz Rakove, Marija Komadinić-Đurović iz Sokolića, Zora Gojković-Jovanović iz Prislonice i Franciska Novak, izbeglica iz Slovenije. Prema priznanju Ljubomira Lužanina, zapovednika četničkog bataljona u Ljubiću, Zora Gojković-Jovanović je pre klanja silovana. Publikovana su imena izvršilaca ubistva.[71]
  • 27. maj 1944: Streljanje 9 simpatizera NOP-a u selu Čokešina, između Loznice i Šapca. Streljani su bili stanovnici Novog Sela, Čokešine i Lešnice. Publikovana su imena stradalih.[72]
  • 30. maj 1944: Streljanje 6 muškaraca u selu Nakučani u Pocerini pokraj Šapca. Krajem maja 1944. četnici su pohapsili 30-40 muškaraca u selima Pocerine. Posle nekoliko dana su ih poterali u selo Svileuvu u Tamnavi. Tu su ih saslušavali i maltretirali, a potom vršili suđenje. "Na kraju 6 lica su osudili na smrt, a ostali su oslobođeni krivice i pušteni kućama. Osuđeni su streljani 30. maja 1944. u Nakučanima." Najodgovorniji za stradanje ovih ljudi bio je sveštenik Miloš Jevtić, četnički komandant šabaškog sreza. Publikovani su poimenični podaci o stradalima. Trojica stradalih bili su stanovnici sela Culjković, dvojica stanovnici sela Pocerski Pričinović, a jedan Male Vranjske.[73]

Jun 1944.

  • početak juna 1944: Ubistvo 4 lica u okolini Knjaževca od strane četnika pod komandom Petka Jovanovića. U selu Trgovište Jovanovićevi četnici ubili su skojevku Ljubinku Sibinović i njene roditelje, a u selu Gornje Zuniče ubili su Radomira Božića pred njegovom porodicom.[74]
  • početak juna 1944: Četnici DM na utrini pokraj sela Urovice kod Negotina organizovali logor u koji su dovodili simpatizere NOP-a. U logoru nije bilo nijednog objekta. Logoraši su spavali na otvorenom polju.[75]
  • 2. jun 1944: U selu Krčana pokraj Korenice četnici Dinarske divizije ubili su 34 nepokretna ranjenika i dvojicu lekara partizanske bolnice. Među ubijenima bili su Aleksandar Backović, politički komesar 8. divizije NOVJ (posle rata proglašen za narodnog heroja) i dr Josip Kajfeš, upravnik bolnice.[76]
  • 7. jun 1944: U selu Rogljevo pokraj Negotina četnička crna trojka ubila Vladimira Milosavljevića, aktivistu NOP-a.[74]
  • 8. jun 1944: Četnici Avalskog korpusa JVuO u selu Baćevac zaklali 4 stanovnika sela Železnik pokraj Beograda. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[23]
  • 10. jun 1944: Četnička trojka Dušana Stankovića, uhvatila u selu Ribince, pokraj Vranja, Vlastimira Veličkovića, Trajka Janjića i Živka Simonovića, i zaklala ih u blizini sela.[77]
  • 11. jun 1944: U selu Kovačevac pokraj Mladenovca četnici Korpusa gorske garde uhvatili su oko stotinu seljaka, nakon čega su izdvojili petoricu koje su zaklali u obližnjem selu Jagnjilo.[78]
  • sredina juna 1944: Četnici Levačke brigade JVuO juna 1944. u selu Sibnica ubili su majku i kćerku, Irenu i Žužu Klajn, Jevrejke koje su se krile u ovom selu. Irena Klajn je bila teško bolesna i nepokretna i ona je zaklana u krevetu, dok je njena kćerka odvedena i ubijena nakon nekoliko dana pošto su je silovali četnici.[79]
  • sredina juna 1944: U okolini sela Salaš i Rgotina pokraj Zaječara četničke crne trojke zaklale 7 muškaraca, među kojima su bila 2 stanovnika Rgotine, 2 stanovnika Negotina, jedan stanovnik Salaša, jedan zarobljeni vojnik Crvene armije (odbegli nemački zarobljenik) i jedan muškarac iz nepoznatog mesta. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[80]
  • 16. jun 1944: Ljubomir Jovanović Patak, komandant Timočkog korpusa JVuO 16. juna 1944. izvestio je Dražu Mihailovića: "Streljao sam 75 vojnika radi toga što su se predali partizanima. Iste su partizani razoružali i pustili namerno da podrivaju naše redove i šire defetizam. Izvršen broj streljanja za napuštanje položaja u borbi. Smatram da ovako mora postupiti svaki komandant naših jedinica, jer se samo na taj način može rešiti sličnih namera partizana."[81]
  • 19. jun 1944: Po naređenju Vuka Kalajitovića u okolini Nove Varoši streljano 17 simpatizera NOP-a, od čega 5 žena. Publikovani su poimenični podaci o stradalima. Većina ubijenih bili su stanovnici Nove Varoši. Svi ubijeni bili su srpske nacionalnosti.[82]
  • 20-21. jun 1944: Pokolj u selu Višnjevo pokraj Sjenice. U literaturi se navode podaci o 27 stanovnika ovog sela koje su pobili četnici. Među ubijenima bilo je 14 dece, uključujući jednu dvomesečnu bebu i jednu bebu staru samo sedam dana. Svi ubijeni bili su srpske nacionalnosti. Pokolj su izvršili četnici.[83]
  • 22. jun 1944: Pripadnici Mladenovačke brigade Gorske garde JVuO u selu Mali Požarevac pokraj Grocke zaklali 14 stanovnika. U Malom Požarevcu je zaklano 11 lica, a 3 lica su odvedena u susedno selo Dražanj gde su zaklani. U Malom Požarevcu četnici su tokom 1943-1944. ubili ukupno 27 stanovnika. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[84]
  • 23. jun 1944: Četnici po naređenju Vlajka Antonića u selu Voćnjak kod Loznice ubili 6 lica. Ubijeni su Čedomir Mihajlović, dotadašnji četnički komandant sela, njegova supruga, dva sina, kćerka (koja je bila u šestom mesecu trudnoće) i zet. Porodica Mihajlović je istrebljena jer se doznalo da Čedomir Mihajlović sarađuje sa partizanima.[85]
  • 27. jun 1944: Semberski četnici streljali 3 srpska seljaka iz Balatuna i Velinog Sela u znak odmazde zbog gubitaka u borbi sa partizanima pretrpljenih prethodnog dana. Publikovana su imena stradalih.[86]
  • 28. jun 1944: U selu Ilino pokraj Boljevca četnici zaklali Ljiljanu Popović, profesorku iz Zaječara, saradnicu NOP-a.[87]
  • 30. jun 1944: U selu Darosava pokraj Aranđelovca četnici ubili 4 žene: Miljanu Ćirić, Darinku Ćirić, njenu kćerku Grozdanu i Radojku Grujić.[88]
  • kraj juna 1944: U blizini sela Vina pokraj Knjaževca crna trojka Knjaževačkog korpusa JVuO ubila kundacima učitelja Prvoslava Milićevića, saradnika NOP-a iz sela Donja Kamenica.[89]

Jul 1944.

  • 3-4. jul 1944: Po naređenju četničkog komandanta Vlajka Antonića ubijena 2 muškarca iz sela Brasina pokraj Loznice. Publikovana su imena stradalih.[72]
  • 7. jul 1944: U selu Darosava pokraj Aranđelovca četnici silovali Leposavu Milovanović i njenu kćerku Vidu.[90]
  • 9-10. jul 1944: Preki sud četničke komande "Gorski štab 98", osudio je na smrt 10 simpatizera partizana i 4 zarobljena partizana. Zločin je izvršen u selu Grivska pokraj Arilja. U izveštaju "Gorskog štaba 98" komandi Ariljske četničke brigade, navode se imena streljanih lica. Publikovani su podaci o 10 streljanih stanovnika ariljskih sela koji su ubijeni u Grivskoj 9. jula 1944. Među ubijenima bilo je najviše stanovnika sela Bogojevići pokraj Arilja (ukupno: 5). Takođe, među ubijenima bile su 2 žene.[91] Četnički preki sud u selu Grivska pored Arilja osudio je na smrt 4 zarobljena partizana 2. proleterske brigade. Publikovani su osnovni podaci o ubijenima.[92] Drugi izvori pominju mučenje zarobljenih partizana. "Zarobljene proletere strašno su mučili - vešali su ih o merdevine i tukli po tabanima, zabadali im igle pod nokte da bi iznudili priznanja. Na kraju, sve su ih ubili - kamenovanjem.[93]
  • 10. jul 1944: Četnici Milana Cerovića iz Velike Drenove, pokraj Trstenika, zaklali Svetislava Tisu Jovanovića iz sela Stragari, invalida bez nogu, u kolicima.[94]
  • 13. jul 1944: U Lazinama kod Danilovgrada ubijeno je 48 mladića i devojaka koje su četnici Jakova Jovovića pohvatali pod optužbom da su pripadnici SKOJ-a.[95]
  • sredina jula 1944: U selu Salaš pokraj Zaječara četnička crna trojka zaklala 7 muškaraca, od čega su trojica bili stanovnici Rgotine. Publikovana su imena stradalih.[96]
  • 21. jul 1944: U selu Rogljevo pokraj Negotina četnička crna trojka zaklala skojevca Adama Vezurića. Istog dana četnici su zaklali skojevca Stanoja Paunovića iz sela Veljkovo pokraj Negotina.[97]

Avgust 1944.

  • 1. avgust 1944: U selo Prekornicu u Ljubotinju, kod Rijeke Crnojevića, upala je nemačko-četnička kaznena ekspedicija i ubila 16 stanovnika.[95]
  • 2-5. avgust 1944: Na području Raške u prvim danima avgusta, četnici Javorskog korpusa JVuO ubili su 9 poimenice poznatih lica, od čega 5 u Ušću, 2 u Raški i 2 u Boljevcu. Među ubijenima bile su 4 žene. Publikovana su imena stradalih.[98]
  • 2. avgust 1944: Pokolj nad ranjenicima partizanske bolnice na planini Jastrebac, u blizini sela Jasika. Pokolj su izvršili četnici Rasinsko-topličke grupe korpusa pod komandom majora Dragutina Keserovića. Zaklano je 15 ranjenika.[99]
  • 3-4. avgust 1944: U selu Pranjani pokraj Čačka četnici su 3. avgusta ubili Vojmira Toromana iz Gornje Gorevnice i njegovo potpuno nago telo ostavili na putu. Njegovog oca Aleksandra četnici Bojana Ristanovića su zaklali 28. juna 1944. Po odobrenju četnika Vojmirova majka Danica donela je sinov leš radi sahrane. Bojan Ristanović, šef crnih trojki iz G. Gorevnice i Milenko Arsenijević, predsednik seoskog ravnogorskog odbora, oduzeli su joj leš i zakopali ga van groblja. U toku noći 3-4. avgusta 1944. četnici su zaklali Vojmirovu sestru Grozdanu, koja je bila u drugom stanju i njenu babu Stanu. Isti počinioci su iste večeri zaklali i Svetislava Matijevića iz sela Vranići.[100]
  • 9-10. avgust 1944: Četnici u Vodicama na Zlatiboru zaklali Milovana Negovanovića, zemljoradnika iz sela Ljubanje i Miroslava Jelića, gimnazijalca iz Užica, inače izbeglicu iz Bugojna.[101]
  • sredina avgusta 1944: Ubistvo 3 žene na obali Drine pokraj Badovinaca od strane lokalnih četnika. Publikovan su imena stradalih.[62]
  • sredina avgusta 1944: U rejonu sela Salaš pokraj Zaječara, crna trojka Timočkog četničkog korpusa JVuO zaklala 2 bugarska vojnika - dezertera iz bugarske vojske koji su krenuli u partizane, zatim Borivoja Petkovića, učitelja iz Dobrog Polja kod Boljevca i još 8 neidentifikovanih osoba.[102]
  • 17. avgust 1944: Ubistvo većeg broja stanovnika sela Čumić pokraj Kragujevca. Zločin su izvršili četnici u susednom selu Pajazitovo. "Avgusta 1944. četnici su odveli iz Čumića u Pajazitovo veću grupu muškaraca i žena, sve ih batinali kao saradnike partizana, a zatim zaklali: Lepu Stevanović i skojevku Ljubicu Tošić, zajedno sa njenim bratom. Njihova majka Kica je umrla od četničkih batina, takođe su od batina umrle i Draga Rajičić i Milenija Kostić, čije su muževe tada streljali."[103]
  • 23-26. avgust 1944: Četnici Gročanske brigade Avalskog korpusa JVuO zaklali 4 stanovnika sela Mali Požarevac pokraj Grocke. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[104]
  • 24. avgust 1944: U Velikoj Ježevici pokraj Požege četnici streljali 3 stanovnika okolnih sela, od čega 2 žene. Publikovani su osnovni podaci o stradalima.[101]
  • 24. avgust 1944: U selu Rakova, pokraj Čačka, četnički preki sud, posle "strahovitog i zverskog mučenja", osudio na smrt 11 uhapšenih pripadnika i saradnika NOP-a. Među zaklanima bilo je 5 stanovnika sela Vapa, 2 stanovnika sela Zablaće, 2 stanovnika sela Stančići i 2 stanovnika sela Ježevica. Među ubijenima bile su 2 žene, uključujući Ljubinku Popović majku devetoro dece. U selu Rakova komanda Drugog ravnogorskog korpusa osnovala je zatvor u kom su zatvarani i mučeni pripadnici i simpatizeri NOP-a. Isleđivanja je vršio šef crnih trojki Bojan Ristanović. U ovom zatvoru je zasedao preki sud Drugog ravnogorskog korpusa.[105]
  • 25. avgust 1944: U Jošaničkoj Banji, pokraj Raške četnici ubili 4 lokalna muška stanovnika. Publikovana su imena stradalih.[106]
  • 26. avgust 1944: Četnici pod komandom Vladisava Sinđića streljali 14 stanovnika sela Uzveće i 16 stanovnika sela Ševarice pokraj Šapca. Među streljanima bilo je 5 žena. Svi streljani bili su civili. Publikovana su imena stradalih.[107]
  • 26. avgust 1944: U selu Selevac, između Smederevske Palanke i Smedereva, četnici Gorske garde ubili 7 meštana, simpatizera i saradnika NOP-a. Sutradan je ubijen još jedna stanovnika sela, koji je odveden u selo Landol od strane četnika. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[3]
  • 28. avgust 1944: Javno streljanje pristalica NOP-a u selu Magnojević Gornji u Semberiji. Rodbina streljanih bila je prinuđena da posmatra zločin. U dostupnom izvoru nije naveden broj ubijenih. Najodgovorniji za ovaj zločin bio je četnički komandant Radivoje Banjičić.[108]
  • 28. avgust 1944: U selu Trsti kod Bajine Bašte četnici zaklali Dimitrija Karaklića, zemljoradnika iz sela Zaovine.[109]
  • avgust 1944: Tokom avgusta 1944. četničke crne trojke su u Leskovcu, u dosluhu sa kvislinškim vlastima, ubili 5 simpatizera NOP-a, od kojih su 4 zaklana. Publikovana su imena stradalih.[110]

Septembar 1944.

  • 3-4. septembar 1944: Ubistvo 10 stanovnika sela u okolini Šapca. Ubistvo su izvršili četnici pod komandom Bore Teodorovića. U Metliću su streljane majka i kćerka, Milica i Milojka Miljković; u Bogosavcu su streljana 2 muškarca, a u Varni je streljano 6 lica, među kojima Pantelija Janić, njegova supruga Spasenija i njihova kćerka Zagorka. Takođe, u Varni su ubijeni supružnici Stanislav i Zorka Lukić, kao i njihova snaha Milka (njen suprug Jovan poginuo je u borbi sa četnicima).[111]
  • 5. septembar 1944: Ubistvo 5 stanovnika sela Sremčica pokraj Beograda od strane četnika Avalskog korpusa JVuO. Zločin se dogodio u selu Veliki Borak. Tokom rata četnici su ubili 9 stanovnika Sremčice. Publikovani su podaci o stradalima.[112]
  • 5. septembar 1944: Hapšenje 6 stanovnika sela Pećani pokraj Beograda. Ova lica su od strane četnika sprovedena u selo Boždarevac gde su od 5. do 20. septembra saslušavani i mučeni, da bi 5 uhapšenika bilo pušteno kućama, dok je Milivoje Ranković zaklan.[113]
  • 6. septembar 1944: Ubistvo 6 stanovnika sela Ostružnica pokraj Beograda od strane četnika Avalskog korpusa JVuO. Zločin se dogodio u selu Veliki Borak. Ubistvo ovih ljudi izvršeno je klanjem. Tokom rata četnici su ubili 11 stanovnika Ostružnice. Publikovani su podaci o stradalima.[114]
  • 7. septembar 1944: Klanje 4 stanovnika sela Ravnje u Mačvi. Istog dana jedan stanovnik Ravnja izvršio je samoubistvo kako bi izbegao zarobljavanje i mučenje. Publikovani su podaci o ubijenim simpatizerima NOP-a.[115]
  • 8. septembar 1944: U selu Pajazitovo pokraj Kragujevca ubijena aktivistkinja NOP-a iz Kragujevca, Olga Stanojlović (sestra narodnog heroja Mome Stanojlovića), koja je prethodno bila zatočenica nemačkog logora na Crvenom krstu u Nišu.[116] Prema podacima iz literature "samim činom klanja rukovodio je pop Bogoljub Nikolić", sveštenik i koljač iz sela Grbice, koji je tokom rata zaklao veći broj ljudi (streljan je 1945).[117]
  • sredina septembra 1944: Javno streljanje 6 pristalica NOP-a u selu Međaši u Semberiji. Zločin je naredio četnički komandant Radivoje Banjičić. Publikovana su imena stradalih.[118]
  • 15. septembar 1944: U selu Koritnik pokraj Ivanjice četnici ubili Nešu Pavlović, krojačku radnicu iz Rudna. Istog dana u Koritniku se obesio Milovan Radomirović, zemljoradnik iz Koritnika, nakon što su ga pretukli četnici.[109]
  • 19. septembar 1944: Četnici u selu Gostinica pokraj Užica ubili 3 lokalna stanovnika. Publikovani su osnovni podaci o stradalima.[119]
  • 19. septembar 1944: U selu Ribaševina pokraj Užica četnici ubili Svetislava Škodrića, zemljoradnika iz sela Šljivovica.[120]
  • 24. septembar 1944: Četnici Srednjobosanskog korpusa JVuO kod sela Šiprage napale jednu četu 19. brigade 53. srednjobosanske divizije, koja je obezbeđivala kolonu ranjenika, i zarobili 11 boraca. među kojima i lekarku dr Gutman, koju su odveli u štab Srednjobosanskog korpusa i tamo je streljali.[121]

Oktobar 1944.

  • početak oktobra 1944: Klanje 4 stanovnika mesta Umka između Beograda i Obrenovca. Tokom 1944. četnici Avalskog korpusa JVuO ubili su još 14 stanovnika Umke, a tokom rata četnici su ubili (uglavnom zaklali) 24 stanovnika Umke. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[122]
  • početak oktobra 1944: Pripadnici Ivankovačkog i Zaječarskog korpusa JVuO početkom oktobra 1944. u okolini Paraćina zarobili su „više od 50“ boraca 24. srpske brigade 45. srpske divizije NOVJ, nakon čega su zarobljeni partizani ubijeni „na najsvirepiji način“, uključujući ubijanje klanjem.[123]
  • 3. oktobar 1944: Četnici Posavske brigade JVuO streljali 12 stanovnika sela Ripanj pokraj Beograda, uključujući 3 žene. Takođe, zajedno sa 12 streljanih Ripanjaca streljana je i jedna devojka iz sela Parcani. Tokom 1943-1944. četnici su u Ripnju ubili 40 meštana. Publikovani su poimenični podaci o stradalima.[124]
  • 12. oktobar 1944: Četnici na Zlatiboru zaklali Miliju Ljubojevića, trgovačkog radnika iz Krive Reke i 2 bolničarke Užičkog partizanskog odreda, rodom iz sela Nikojevići: Desanku Đerasimović i Milenu Cicvarić, obe stare 19 godina.[125]
  • 12-13. oktobar 1944: Četnici u središtu Požege zaklali Emiliju Ostojić, radnicu i članicu KPJ. Kao partizanski borci poginuli su Emilijin otac i dvojica braće.[126] Istog dana u Požegi četnici su streljali Dragojla Vitorovića opančarskog radnika i saradnika NOP-a iz Požege i Božidara Koraća, zemljoradnika iz Rasne, inače zarobljenog partizana. Sutradan, 13. oktobra 1944. četnici su u Požegi streljali zarobljenog partizana Dušana Radičevića, rodom iz sela Lopaš.[127]
  • 21. oktobar 1944: Klanje zarobljenog partizana Pavla Lukovića, borca 4. sandžačke brigade, rodom iz Mirosaljaca u Dragačevu. Zločin je izvršen u selu Gorobilje pokraj Požege.[126]

Novembar 1944.

  • 3. novembar 1944: Preki sud Vrbaske četničke brigade osudio je na smrt seljake Dušana Čivčiju i Trivuna Popovića iz Aginog Sela pokraj Banja Luke zbog saradnje sa partizanima.[128]
  • 11. novembar 1944: U selu Donje Neradovce, pokraj Vranja, četnici ubili Bogosava Stevanovića i Persu Tasić.[77]

Decembar 1944.

  • 26-30. decembar 1944: Četnici Dinarske divizije, kao nemački saveznici, pri povlačenju ka Istri, u zaleđu Senja, Novog Vinodolskog i Crikvenice, ubili 33 civila hrvatske nacionalnosti i izvršili paljevinu više stotina kuća u mnogim hrvatskim selima kroz koja su prošli, kao i pljačku u svim selima kroz koja su prošli od Brloga do Hreljina. Stanovništvo ovih sela podržavalo je partizane i prethodnih godina stradalo je od italijanskog okupatora.[129]

Literatura

Reference

  1. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 383
  2. ↑ Zbornik NOR-a, I/21 1965: str. 580
  3. ↑ 3,0 3,1 Dević 2013
  4. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 385
  5. ↑ Zbornik NOR-a, I/21 1965: str. 578
  6. ↑ Kovačević 2005: str. 85
  7. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 391
  8. ↑ Dimitrijević 2009: str. 247
  9. ↑ Zbornik NOR-a, XIV/3 1983: str. 290–291
  10. ↑ Dimitrijević 2009: str. 350–351
  11. ↑ Radovanović 1986: str. 399–400
  12. ↑ Škoro 2002: str. 150
  13. ↑ Dimitrijević 2009: str. 355
  14. ↑ Dimitrijević 2009: str. 303
  15. ↑ Dimitrijević 2009: str. 338
  16. ↑ Živanović, Popović, Jovanović 1961: str. 340–345
  17. ↑ Đulić, Milačić 1977: str. 352–354
  18. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 393
  19. ↑ Nestorović 1979: str. 266–268
  20. ↑ Žene Srbije u NOB 1975: str. 237
  21. ↑ 21,0 21,1 Dimitrijević 2010: str. 46
  22. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 394
  23. ↑ 23,0 23,1 Dimitrijević 2009: str. 329
  24. ↑ Nedović 2009: str. 374
  25. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 395
  26. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 397
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 27,3 Istočna Srbija 1984: str. 398
  28. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 404
  29. ↑ Zbornik NOR-a I/21 1965: str. 633–634
  30. ↑ Đuković 1982: str. 124
  31. ↑ Dimitrijević 2010: str. 60–76
  32. ↑ Dimitrijević 2009: str. 247–248
  33. ↑ Dimitrijević 2009: str. 266–267
  34. ↑ Zbornik NOR-a I/21 1965: str. 659
  35. ↑ Zbornik NOR-a I/21 1965: str. 657
  36. ↑ Rakić 1986: str. 220
  37. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 407
  38. ↑ Đuković 1982: str. 148
  39. ↑ Kovačević 2005: str. 72
  40. ↑ Kovačević 2005: str. 48
  41. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 408
  42. ↑ Nikolić 1999: str. II/211
  43. ↑ Kovačević 2005: str. 87–90
  44. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 409
  45. ↑ Škoro 2002: str. 155
  46. ↑ Ćemalović 1986: str. 318–321
  47. ↑ 47,0 47,1 Parmaković 1973: str. 968
  48. ↑ Kovačević 2012: str. 74–75
  49. ↑ Živanović, Popović, Jovanović 1961: str. 345
  50. ↑ Paunović 1967: str. 119–120
  51. ↑ Kovačević 2005: str. 50
  52. ↑ Kovačević 2005: str. 94
  53. ↑ Parmaković 1973: str. 959–960
  54. ↑ Kovačević 2005: str. 57
  55. ↑ Škoro 2002: str. 156
  56. ↑ Škoro 2002: str. 158
  57. ↑ Kovačević 2005: str. 119–122
  58. ↑ Šabac u prošlosti IV 1984: str. 750
  59. ↑ Škoro 2002: str. 159
  60. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 413
  61. ↑ Nestorović 1979: str. 340
  62. ↑ 62,0 62,1 Kovačević 2012: str. 70
  63. ↑ Žene Srbije u NOB 1975: str. 256
  64. ↑ Kovačević 2012: str. 85
  65. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 418
  66. ↑ 66,0 66,1 Istočna Srbija 1984: str. 419
  67. ↑ 67,0 67,1 Škoro 2002: str. 160
  68. ↑ Cvetovi u ognju 1977: str. 155–161
  69. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 415
  70. ↑ Škoro 2002: str. 161
  71. ↑ Nedović 2009: str. 361–362
  72. ↑ 72,0 72,1 Kovačević 2012: str. 75
  73. ↑ Kovačević 2012: str. 80–81
  74. ↑ 74,0 74,1 Istočna Srbija 1984: str. 422
  75. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 432
  76. ↑ Zbornik NOR, II/13 1982: str. 365
  77. ↑ 77,0 77,1 Rakić 1986: str. 221
  78. ↑ Đuković 1982: str. 193
  79. ↑ Živanović, Popović, Jovanović 1961: str. 348
  80. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 433
  81. ↑ Zbornik NOR-a, XIV/3 1983: str. 719
  82. ↑ Pejatović 2012: str. 218
  83. ↑ Žene Srbije u NOB 1975: str. 546
  84. ↑ Dimitrijević 2009: str. 353
  85. ↑ Kovačević 2012: str. 75–76
  86. ↑ Kovačević 2005: str. 153
  87. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 430
  88. ↑ Nestorović 1979: str. 353–354
  89. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 434
  90. ↑ Nestorović 1979: str. 362
  91. ↑ Škoro 2002: str. 162–163
  92. ↑ Škoro 2002: str. 163
  93. ↑ Radovanović 1986: str. 387–388
  94. ↑ Miletić 2012: str. 15
  95. ↑ 95,0 95,1 Pajović 1977: str. 483
  96. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 445
  97. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 441
  98. ↑ Pešić 1977: str. 478-498
  99. ↑ Čukić 1991: str. 386
  100. ↑ Čačanski kraj u NOB 1968: str. 319
  101. ↑ 101,0 101,1 Škoro 2002: str. 166
  102. ↑ Istočna Srbija 1984: str. 458
  103. ↑ Žene Srbije u NOB 1975: str. 275, 280
  104. ↑ Dimitrijević 2009: str. 354
  105. ↑ Čačanski kraj u NOB 1968: str. 321
  106. ↑ Pešić 1977: str. 507
  107. ↑ Kovačević 2012: str. 71–72
  108. ↑ Kovačević 2005: str. 170–171
  109. ↑ 109,0 109,1 Škoro 2002: str. 167
  110. ↑ Rakić 1986: str. 137
  111. ↑ Kovačević 2012: str. 80
  112. ↑ Dimitrijević 2009: str. 278
  113. ↑ Dimitrijević 2009: str. 311
  114. ↑ Dimitrijević 2009: str. 279
  115. ↑ Kovačević 2012: str. 69
  116. ↑ Žene Srbije u NOB 1975: str. 275
  117. ↑ Smiljković, Zirojević 2012: str. 175
  118. ↑ Kovačević 2005: str. 174
  119. ↑ Škoro 2002: str. 167–168
  120. ↑ Škoro 2002: str. 168
  121. ↑ Vukosavljević, Karasijević 1969: str. 61
  122. ↑ Dimitrijević 2012: str. 297
  123. ↑ Višnjić 1984: str. 104
  124. ↑ Dimitrijević 2012: str. 332–335, 381
  125. ↑ Škoro 2002: str. 169
  126. ↑ 126,0 126,1 Radovanović 1986: str. 388
  127. ↑ Škoro 2002: str. 169–170
  128. ↑ Vukosavljević, Karasijević 1969: str. 87
  129. ↑ Sobolevski 2004: str. 109–110

Veze

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!