Hammad ibn Buluggin (? - 1028) bio je hamadidski vladar današnjeg Alžira, koji je vladao od 1014. do 1028.
Pripadao je porodici Zirida, odnosno bio sin Buluggin ibn Zirija, koji je postao guverner/namjesnik Ifrikije u službi fatimidskih kalifa nakon osvajanja Egipta i premještanja fatimidske prijestolnice u Kairo. Nakon što je Buluggin umro 994. mjesto guvernera je naslijedio njegov sin i Hammadov brat al-Mansur ibn Buluggin (984–995), a Hammada je postavio za guvernera centralnog Magreba. Buluggin se istakao u borbama protiv Zanata plemena koje je uspio protjerati u dananji Maroko. Godine 1007. je podigao palaču al-Qala ("Tvrđava") u planinama Hodna zapadno od Setifa, koja je uključivala i džamiju koja je ostavila dobar dojam na njegove suvremenike.
S vremenom je stekao toliki ugled i uticaj da se počeo sve više smatrati nezavisnim vladarom. Zbog toga je došao u sukob s Al-Mansurovim sinom, odnosno svojim nećakom Badisom ibn Mansurom. Kulminacija tog sukoba se zbila 1014. kada je Hammad i formalno proglasio nezavisnost, odnosno kao legitimne kalife priznao sunitske Abaside u Bagdadu umjesto ismailitskih Fatimida u Kairu. Iako su Fatimidi na taj način izgubili današnji Alžir, Badis ibn Mansuru nisu pružili pomoć u pokušaju da vojnim putem eliminira pobunu svog strica. Umjesto toga je Badis 1016. bio prisiljen sklopiti primirje, a 1018. i formalno priznati nezavisnost novostvorene hamadidske države.
Hamada je 1028. naslijedio njegov Qaid ibn Hammad, pod kojim su Hamadidi ponovno priznali Fatimide kao svoje kalife/sizerene.
