Evstatije Solunski (Carigrad – poslije 1195. Solun), solunski arhiepiskop, bizantski pisac.
Evstatije Solunski je značajna ličnost kulturnog života Bizanta u 12. vijeku. Obrazovao se u manastiru svete Eufimije smještenom kod hipodroma u Carigradu (To je stara carigradska crkva posvećena halkedonskoj mučenici sv. Eufimiji). Bio je đakon crkve sv. Sofije u Carigradu, ali i profesor na patrijaršijskoj visokoj školi gdje je bio majstor retora. Bio je blizak caru Manuelu I Komnenu. Godine 1174. planirano je bilo da Evstatije bude izabran za mitropolita grada Mire u maloazijskoj provinciji Kilikiji, ali je ipak postao mitropolit u Solunu. U Solunu on vodi borbu protiv nedostojnih monaha i njihovog raskalašenog života. Do kraja života ostao je u Solunu.
Evstatije Solunski ostavio je iza sebe veliki broj raznovrsnih spisa. Pisao je komentare za liriku Pindara, geografska razmatranja Dionisija Perigita, ali i komentare za čuvene epove Ilijadu i Odiseju. Pisao je i kritičke osvrte na antičku literaturu. kada je prešao u Solun Evstatije je pisao djela sa historijskim sadržajima (panegirici carevima i govori).
