Bitka kod Levuniona

Bitka kod Levuniona
Segment Komnenske restauracije
Slika Aleksija I u grčkom rukopisu, Vatikanska biblioteka
Datum 29. april 1091 Lokacija Levounion (kraj Enosa, suvremena evropska Turska) Ishod odlučujuća bizantska pobjeda
Sukobljene strane
Bizantinci, podržani od Kumana, Vlaha, Bugara te franačkih i flamanskih najamnika.[1]	Pečenezi
Komandanti i vođe
Alkesije I Komnen Georgios Paleolog Konstantin Dalasenos	nepoznat
Snage
20.000 Bizantinaca 40.000 Kumana 5.000 Vlaha 500 flamanskih najamnika	80.000 Pečenega
Žrtve i gubici
nepoznati	nepoznata, ali pretpostavlja se da su bili izuzetno teški

Bitka kod Levuniona se odigrala 29. aprila 1091. u blizini rijeke Marice (u današnjoj evropskoj Turskoj) između bizantske vojske pod carem Aleksijem I Komnnenom na jednoj, te vojske Pečenega na drugoj strani. Do nje je došlo u kritičnom trenutku po opstanak Bizantskog Carstva, koje je dvadeset godina nakon katastrofalnog poraza u kod Mancikerta izgubilo skoro svu teritoriju kako na Balkanu, tako i u Maloj Aziji. Bizantsku slabost su iskoristili Pečenezi koji su 1087. otpočeli veliki pohod s ciljem da prijeđu bizantsku granicu na Dunavu; godine 1090. je s njima u kontakst stupio seldžučki emir Čaka od Smirne te im predložio da zajedno dokrajče Bizant. Suočen s takvom opasnošću, ali i s nedostatkom ljudstva iz izgubljenih teritorija, Aleksije se neprijatelju odlučio suprotstaviti prije svega diplomatskim putem; na svoju je stranu uspio pridobiti nomadske Kumane, te s njima popunio glavninu redova svoje vojske. Na kraju je uspio potpuno iznenaditi neprijatelja i napasti njegov logor; Pečenezi, iako brojčano nadmoćni, uopće nisu očekivali da će Bizantinci pružiti otpor, tako da im je vojsku pratio veliki broj žena i djece. Aleksije ih je napao bez ikakve milosti. Vojska Pečenega je gotovo u potpunosti uništena; druge grupe Pečenega su nekoliko godina kasnije razbijene od Kumana, a Pečenezi kao narod su se ubrzo prestali spominjati u historijskim zapisima. Bitka kod Levuniona je od kasnijih historičara navođena kao jedna od prekretnica u bizantskoj povijesti, odnosno početak procesa ponovnog osvajanja izgubljenih teritorija koji će postati poznat kao Komnenska restauracija.

Izvori

1. John W. Birkenmeier. The Development of the Komnenian Army: 1081-1180 , p. 76, Brill Academic Publishers, 2002, ISBN 90-04-11710-5.

Literatura

• Norwich, John Julius (1997), A Short History of Byzantium, Viking, ISBN 0-679-77269-3
• Haldon, John (2001), The Byzantine Wars, Tempus, ISBN 0-7524-1777-0
• Angold, Michael (1997), The Byzantine Empire, 1025–1204, A Political History, Longman, ISBN 0-582-29468-1
• Leon Memishoglu, Turks through History.