Syn Jana. W Krakowie studiował fortepian, kompozycję i dyrygenturę w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego. Od 1907 był związany z wieloma teatrami w całym kraju, współpracował także w latach 20. i 30. XX wieku jako kierownik muzyczny i dyrygent z niektórymi warszawskimi kabaretami: Qui Pro Quo, Perskie Oko, Morskie Oko. Komponował muzykę symfoniczną, chóralną, operetkową, wodewilową i baletową.
W latach 1935–1939 był kierownikiem muzycznym Baletu Parnella. W 1936 na igrzyskach olimpijskich w Berlinie otrzymał brązowy medal za muzykę baletową[3]. W tym samym roku na Olimpiadzie Tanecznej w Berlinie otrzymał złoty medal i nagrody za cztery balety: Dożynki, Lajkonik krakowski, Umarł Maciek, umarł i Wesele łowickie[4]. Po II wojnie światowej współpracował z teatrami Łodzi i Warszawy. Od końca lat 50. skoncentrował się wyłącznie na kompozycji.
W jego dorobku kompozytorskim jest ponad tysiąc piosenek, z których wiele stało się przebojami. Był także autorem muzyki filmowej.
↑Leon Tadeusz Błaszczyk: Dyrygenci polscy i obcy w Polsce, działający w XIX i XX wieku. Polskie Wydawn. Muzyczne, 1964, s. 323.
↑Tadeusz Galiński: Kultura polska 77-78: praca. Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 54.
↑ElżbietaE.DziębowskaElżbietaE. (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, t. T. 12 w-ż, Kraków: Polskie Wydawn. Muzyczne, 2012, s. 158–159, ISBN 978-83-224-0935-0 [dostęp 2020-02-06].
↑Podhajski Marek (1938- ). Adamek-Kurgan Magdalena (1976- ), Kompozytorzy polscy 1918–2000 : praca zbiorowa. T. 2, Biogramy, Gdańsk: Wydawnictwo Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki, 2005, s. 1074–1075, ISBN 978-83-89444-82-0, OCLC749791686 [dostęp 2020-02-06].
