Po ukończeniu gimnazjum warszawskiego rozpoczął studia medyczne na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Dyplom lekarza otrzymał w 1872. Rok później został ordynatorem na uniwersyteckiej Klinice Oftalmologicznej. W 1879 doktoryzował się i został ordynatorem Oddziału Ocznego Szpitala Starozakonnych w Warszawie. Od 1898 do sierpnia 1902 był naczelnym lekarzem tego szpitala. Jego stanowisko objął Jakub Szwajcer.
Był inicjatorem założenia ogrodu zoologicznego w Warszawie, współzałożycielem Towarzystwa Miłośników Przyrody i Towarzystwa Medycyny Społecznej oraz propagatorem zakładania miast-ogrodów. Przez wiele lat był członkiem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, z którego wystąpił w 1905 po tym jak zaczęto nie dopuszczać do członkostwa w towarzystwie Żydów. Od 1904 nie pracował w szpitalnictwie, a prowadził prywatną praktykę, przyjmując ubogich pacjentów za darmo. Zajmował się również studiami nad polskimi twórcami romantyzmu, m.in. twórczością Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i Seweryna Goszczyńskiego.
Publikował głównie z dziedziny medycyny i okulistyki na łamach licznych gazet, takich jak Gazeta Lekarska, Nowiny Lekarskie, Krytyka Lekarska (którą założył w 1897), Medycyna. Jego naukowe publikacje przekraczają 60 pozycji.
↑Polska szkoła filozofii medycyny. Przedstawiciele i wybrane teksty źródłowe, pod redakcją Michała Musielaka i Jana Zamojskiego, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań 2010
↑Janina Bemówna, Towarzystwo Kultury Polskiej, w: Nasza walka o szkołę polską 1901–1917 : opracowania, wspomnienia, dokumenty, t. II, warszawa 1934, s. 187–188.
↑Grób Heleny Kramsztyk w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
Zenon Maćkowiak, Zygmunt Kramsztyk, (w:) Polska szkoła filozofii medycyny. Przedstawiciele i wybrane teksty źródłowe, pod redakcją Michała Musielaka i Jana Zamojskiego, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań 2010.
