Zygfryd Rymaszewski

Zygfryd Rymaszewski

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	19 lipca 1927 Nowe Troki
Data śmierci	15 lutego 2024
profesor nauk prawnych
Specjalność: historia prawa
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Doktorat	1965 Uniwersytet Łódzki
Habilitacja	1973
Profesura	1986
Prodziekan
Wydział	Prawa i Administracji UŁ
Odznaczenia

Zygfryd Antoni Rymaszewski^[1] (ur. 9 lipca 1927 w Nowych Trokach pod Wilnem, zm. 15 lutego 2024^[2][3][4]) – polski historyk prawa, profesor Uniwersytetu Łódzkiego.

Biografia

Szkołę podstawową ukończył w Kaletach koło Grodna; w 1945 przyjechał do Łodzi, w 1948 otrzymał świadectwo dojrzałości w XIX Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym dla Dorosłych w Łodzi. W latach 1948–1952 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego, w 1953 uzyskał tytuł magistra. W 1953 rozpoczął pracę na UŁ, w 1959 został asystentem w Katedrze Powszechnej Historii Państwa i Prawa, w 1965 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie rozprawy Prawo bliższości krewnych w polskim prawie ziemskim do końca XV wieku. Od 1965 był zatrudniony na stanowisku adiunkta. W 1973 habilitował się (stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie powszechnej historii państwa i prawa na podstawie rozprawy Łacińskie teksty Landrechtu Zwierciadła Saskiego w Polsce: Versio Vratislaviensis, versio Sandomiriensi)s, Łaski (Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1975). W 1974 powołany na stanowisko docenta. W latach 1981–97 był kierownikiem Katedry Powszechnej Historii Państwa i Prawa na Wydziale Prawa i Administracji UŁ. W 1986 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk prawnych; podstawą były monografie: Łacińskie teksty Landrechtu Zwierciadła Saskiego w Polsce – Jaskier, tekst główny i noty marginesowe (Łódź 1985) i Sprawy gdańskie przed sądami nadwornymi oraz ingerencje królów w gdański wymiar sprawiedliwości (Wrocław–Łódź 1985). W 1990 został profesorem zwyczajnym.

Był członkiem Senatu Uniwersytetu Łódzkiego, prodziekanem do spraw dydaktyki Wydziału Prawa i Administracji UŁ, zastępcą redaktora do spraw wydawnictw UŁ w zakresie prawa i administracji, przewodniczącym Komisji Statutowej, członkiem Komisji do spraw Badań Naukowych. Przez wiele lat organizował (wraz z żoną) pomoc humanitarną dla Polaków na obecnej Białorusi, pomagał studentom UŁ ze Wschodu, był Pełnomocnikiem Rektora UŁ.

W 2015 nastąpiło uroczyste odnowienie doktoratu Rymaszewskiego na Uniwersytecie Łódzkim - w 50. rocznicę obrony.

Jest autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych, głównie z zakresu polskiego prawa ziemskiego materialnego i procesowego, dziejów prawa niemieckiego w Polsce, problematyki ustrojowej m.in.: Prawo bliższości krewnych w polskim prawie ziemskim do końca XV w. (Wrocław 1970), „Granicierum perequitatio” w polskim prawie ziemskim (Poznań 1978), Nieznany spis prawa chełmińskiego z przełomu XIV i XV wieku (Łódź 1993), Z badań nad organizacją sądów prawa polskiego w średniowieczu. Woźny sądowy (Warszawa 2008), Z badań nad organizacją sądów prawa polskiego w średniowieczu. Czynności woźnego sądowego (Warszawa 2010).

Członkostwo komitetów i towarzystw naukowych

• Komitet Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk,
• członek redakcji Czasopisma Prawno-Historycznego,
• Polskie Towarzystwo Historyczne (członek Komisja Historyczno-Prawnej Zarządu Głównego),
• Łódzkie Towarzystwo Naukowe (sekretarz II Wydziału, członek Zarządu i Komisji Rewizyjnej).

Odznaczenia i nagrody

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi”,
• Złota Odznaka Uniwersytetu Łódzkiego,
• Nagroda Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego,
• Nagroda Ministra Edukacji Narodowej,
• Honorowy Medal 600-lecia Miasta Łodzi "za działania na rzecz rozwoju Łodzi przyznawane z okazji 600-lecia Miasta" (2023)^[1].

Rodzina

Był (od 1954) żonaty z Haliną z domu Wasążnik (zm. w 2006) - nauczycielką; miał dwoje dzieci: syna Przemysława i córkę Barbarę Rymaszewską - sędzię Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Przypisy

1. Trwają rozdania medali z okazji 600-lecia Łodzi! [online], Muzeum Miasta Łodzi, 14 września 2023 [dostęp 2024-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2023-09-27] .
2. Zmarł prof. dr hab. Zygfryd Rymaszewski [online], Uniwersytet Łódzki, 15 lutego 2024 [dostęp 2024-02-22]  (pol.).
3. Zygfryd Rymaszewski: Nekrologi [online], nekrologi.net [dostęp 2024-02-22] .
4. Pożegnanie - Profesor Zygfryd Rymaszewski (1927-2024) [online], Łódzkie Towarzystwo Naukowe, 15 lutego 2024 [dostęp 2024-02-22] .

Bibliografia

• J. Matuszewski (red.), Profesor Zygfryd Rymaszewski. Łódź: Łódzkie Towarzystwo Naukowe, 1997 (seria: Sylwetki Łódzkich Uczonych, ISSN 1230-4328, zeszyt 39), zawiera m.in.: M. Rakowski, Bibliografia prac profesora Zygfryda Rymaszewskiego.
• J. Matuszewski, Garść uwag na jubileusz Profesora Zygfryda Rymaszewskiego. "Czasopismo Prawno-Historyczne" tom LXVI: 2014 nr 1, s. 295-299 (fot.) http://pressto.amu.edu.pl/index.php/cph/article/download/1885/1859.
• T. Szulc, Profesor Zygfryd Rymaszewski. "Kronika. Pismo Uniwersytetu Łódzkiego" http://kronika.uni.lodz.pl/numery/pierwsza-nagroda/artykuly/488/profesor-zygfryd-rymaszewski
• Jubileusz Profesora Zygfryda Rymaszewskiego http://wpiaul.blogspot.com/2014/03/jubileusz-profesora-zygfryda.html
• publikacje Z. Rymaszewskiego w katalogu Bibliotek Narodowe w Warszawie - https://alpha.bn.org.pl/search~S5*pol?/arymaszewski+zygrfyd/arymaszewski+zygrfyd/-3%2C0%2C0%2CB/exact&FF=arymaszewski+zygfryd&1%2C16%2C/indexsort=-

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000081226191
• VIAF: 44342163, 3574151778215118130008
• LCCN: n83059035
• GND: 1239200641
• BnF: 12182916m
• SUDOC: 030409888
• NKC: jx20060203017
• NTA: 071371206
• CiNii: DA06425829
• PLWABN: 9810542081905606
• NUKAT: n94206860
• LIH: LNB:V*165137;=BJ