Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej

Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej
Ilustracja
Państwo

 Polska

Siedziba

ul. Foksal 16, 00-372 Warszawa

Data założenia

1919

Rodzaj stowarzyszenia

kombatanckie

Zasięg

Rzeczpospolita Polska

Prezes

Elżbieta Kazubska

Nr KRS

0000108577

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej”
Ziemia52°14′03″N 21°01′15″E/52,234056 21,020694
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Odznaka ZIW RP z roku 1919

Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej – stowarzyszenie kombatanckie posiadające osobowość prawną.

Związek jest kontynuatorem tradycji założonego w 1919 roku Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej. Jego dewizą jest: Bóg, Honor i Ojczyzna[1]. Jest najstarszą polską organizacją kombatancką, a także jednym z trzech najdłużej istniejących ogólnokrajowych stowarzyszeń społecznych. Równocześnie należy do pięciu najstarszych na świecie organizacji grupujących weteranów wojen[2].

Członkiem związku może zostać każdy posiadający status inwalidy wojennego i wojskowego[a], a także osoby represjonowane, ustawowo korzystające z uprawnień inwalidów wojennych oraz rencistów wojskowych[b].

Geneza związku

Problemem inwalidów wojennych w Polsce władze państwowe zajmowały się od zarania odzyskania niepodległości. Zaczęto też samorzutnie organizować się w samopomocowy ruch związkowy.

Na obszarze zaboru pruskiego pierwsze otwarte, zorganizowane wystąpienie inwalidów wojennych miało miejsce 2 grudnia 1918 roku, na wiecu w Poznaniu. Pierwszy regionalny zjazd organizacji inwalidów wojennych odbył się 7 grudnia 1918 roku[3].

W zaborze austriackim w Krakowie już od 1917 roku istniał Związek Inwalidów Wojennych[3].

Na terenie byłej Kongresówki działał Centralny Związek Inwalidów Wojennych w Warszawie[3]. W dniach 12–17 kwietnia 1919 roku odbył się w Warszawie wspólny zjazd delegatów wyłonionych w:

  • Związku Inwalidów Wojennych RP z Wielkopolski,
  • Centralnym Związku Inwalidów Wojennych RP z siedzibą w Warszawie,
  • Związku Inwalidów Wojennych z siedzibą w Krakowie, działającym na terenie zaboru austriackiego,
  • z innych, mniejszych ugrupowań.

Na zjeździe jednogłośnie postanowiono powołać jeden wspólny Związek Inwalidów Wojennych RP z siedzibą w Warszawie[3].

Cele związku

  • Obrona nabytych uprawnień inwalidów wojennych i wojskowych oraz członków ich rodzin,
  • reprezentowanie interesów inwalidów wojennych i wojskowych oraz członków Związku wobec władz państwowych, samorządowych, administracji rządowej, organizacji społecznych itp.,
  • popularyzowanie w społeczeństwie szczególnej rangi inwalidztwa wojennego i wojskowego powstałego w służbie Ojczyzny,
  • działanie w celu zapewnienia członkom Związku społecznie uzasadnianych, zdrowych i godziwych warunków życia i egzystencji,
  • usprawnianie różnych form opieki socjalnej i społecznej oraz rehabilitacji inwalidów.

Odznaczenia

Odznaka Honorowa Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej

Odznaka Honorowa Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej
Baretka
Baretka

Odznaka nadawana w dwóch stopniach: Krzyż Kawalerski i Komandoria[4][5].

Odznaczenie otrzymali m.in.:

Krzyż 95 lat Związku Inwalidów Wojennych RP

Krzyż 95 lat Związku Inwalidów Wojennych RP
Baretka
Baretka
Ustanowiono

2014

Odznaczenie nadawane od 2014 przez Prezydium Zarządu Głównego ZIW RP w uznaniu szczególnych zasług dla Związku i jego członków.

Odznaczeni zostali m.in.:

Uwagi

  1. ↑ Z niezawodowej służby.
  2. ↑ Z zawodowej służby.

Przypisy

  1. ↑ Statut §1 pkt 3.
  2. ↑ Maria Czech-Sobczak: Wszystkie drogi wiodły do Szczecina. s. 24.
  3. ↑ a b c d Tadeusz Zwilnian-Grabowski: Ocaleni w pamięci. s. 15.
  4. ↑ Ordery i Odznaczenia nadawane w III Rzeczpospolitej Polskiej (od 1990 r.). asnieg.klub.chip.pl. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-15)].
  5. ↑ Tablica 119a: Odznaki weteranów. asnieg.klub.chip.pl. [dostęp 2016-03-28].
  6. ↑ W nieustannej trosce o polską diasporę. Studia historyczne i politologiczne. Gorzów Wielkopolski: Stow. Nauk. „Polska w Świecie”, 2012, s. 128.
  7. ↑ Odznaka Honorowa "Za zasługi dla Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej". stanislawgawlowski.pl. [dostęp 2016-03-28].
  8. ↑ Ostatnie pożegnanie śp. płk. Jerzego Woźniaka – Wrocław, 20 kwietnia 2012. ipn.gov.pl. [dostęp 2016-03-28].
  9. ↑ Złoty Krzyż Związku Inwalidów Wojennych RP dla Burmistrza Miasta. sokolowpodl24.pl. [dostęp 2016-03-28].
  10. ↑ Uroczystość w 95 rocznicę powstania Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej. opole.uw.gov.pl, 2014-04-10. [dostęp 2014-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-17)].
  11. ↑ Związek Inwalidów Wojennych RP – wyróżnienia za zasługi. slupsk.eu. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].
  12. ↑ Związek Inwalidów Wojennych RP wręczył odznaczenia. czestochowa.naszemiasto.pl. [dostęp 2016-03-28].
  13. ↑ 95 lat Związku Inwalidów Wojennych RP. wrotatczewa.pl. [dostęp 2016-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-09)].
  14. ↑ Jubileusz Związku Inwalidów Wojennych RP w Pile i Północnej Wielkopolsce. pila.pl. [dostęp 2016-03-28].
  15. ↑ 95 lat Związku Inwalidów Wojennych RP i Dzień Weterana. dolnyslask.pl. [dostęp 2016-03-28].
  16. ↑ Świadkowie wojny. torun.pl. [dostęp 2016-03-28].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!