Znak Zrywu Robotniczego (inna nazwa: Kolebka Portowej „Solidarności”) – pomnik w Szczecinie, upamiętniający wkład szczecińskich portowców w walkę o powstanie NSZZ „Solidarność” i zmiany społeczno-polityczne w Polsce.
Inicjatorem powstania pomnika był pracownik szczecińskiego portu Tadeusz Olczak[1]. Projekt wykonał Eugeniusz Krupa[1] – również portowiec. Monument wykonano w Szczecińskiej Stoczni Remontowej "Gryfia"[1]. Pomnik odsłonięto 30 sierpnia 1992[2] – w dwunastą rocznicę zakończenia szczecińskich strajków w 1980 r. Odsłonięcia dokonał Tadeusz Olczak[2] – lider portowego podziemia w latach osiemdziesiątych XX w. Monument poświęcił ks. abp Marian Przykucki[2].
Pomnik ma charakter symboliczny. Na niewysokim, okrągłym postumencie, pomiędzy dwoma ramionami kotwicy, osadzony został, abstrakcyjnie opracowany, wykonany ze stalowej blachy, zarys twarzy robotnika. Nad konturem twarzy umiejscowiono podłużny, poziomy znicz z przytwierdzonymi tabliczkami z datami robotniczych zrywów: "1970". "1980", "1988". Podpory podtrzymujące znicz, ustawione ukośnie, tworzą znak "V" - symbol zwycięstwa.
Na postumencie osadzono niewielką tabliczkę z napisem: „Solidarność” oraz cytatem z Joanny Kulmowej :"Chwała tym, którzy zło przetrzymują z nadzieją. Którzy dobro przetrzymać chcą tylko – próżno istnieją".
Przypisy
↑ abck, Kolebka portowej "Solidarności", „Kurier Szczeciński”, 168/2020 (20903), 28 sierpnia 2020, ISSN0137-9240. Brak numerów stron w czasopiśmie
↑ abcJoannaJ.KozakowskaJoannaJ. (red.), Pomniki, akcenty rzeźbiarskie, tablice pamiątkowe Szczecina, Muzeum Narodowe w Szczecinie, 2012, ISBN 978-83-63365-28-8. Brak numerów stron w książce
Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!