Zielonowo (województwo warmińsko-mazurskie)

Zielonowo

wieś
Widok z plaży w Zielonowie na jezioro Pluszne.
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	olsztyński
Gmina	Stawiguda
Liczba ludności (2022)	33[2]
Strefa numeracyjna	89
Kod pocztowy	11-034[3]
Tablice rejestracyjne	NOL
SIMC	0488912
Położenie na mapie gminy Stawiguda Zielonowo
Położenie na mapie Polski Zielonowo
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Zielonowo
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego Zielonowo
53°36′04″N 20°22′40″E[1]

Zielonowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Stawiguda^[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

Historia

W czasach krzyżackich wieś pojawia się w dokumentach w roku 1328, podlegała pod komturię w Olsztynku, były to dobra rycerskie o powierzchni 40 włók^[5]. W 1960 r. podana jako osada zaginiona^[5]. W 1356 br. Kapituła Warmińska wydała zezwolenie Peterowi Baltenberg (lub Volkenberg) na budowę młyna na prawie chełmińskim, z dwoma włokami i czterema latami zwolnienia od czynszu. Młyn znajdował się przy strumyku w pobliżu jeziora Pluczk i źródeł rzeki Pasłęki. Młyn nosił nazwę Greselnyk. W 1510 roku kapituła warmińska przekazała młyn niejakiemu Marcinowi i jego synowi Janowi, także na prawie chełmińskim. W tym czasie młyn nosił nazwę Grünaumühle (Zielony Młyn, Młyn Zielonowo). Po wojnach w XVII wieku młyn został opuszczony. W 1828 roku osadę młyńska Zielonowo włączono do gminy Gryźliny.

Bibliografia

• Georg Kellmann, Historia parafii Klebark Wielki, jej wiosek i okolic. Parafia p.w. Znalezienia Krzyża Świętego i Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Klebarku Wielkim, Klebark Wielki 2007, ISBN 978-83-918968-1-5

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 161459
2. Dane statystyczne [online], Gmina Stawiguda [dostęp 2022-08-29]  (pol.).
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1635 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
4. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2014-02-23].
5. Cz. Baszyński: Osadnictwo komturstwa ostródzkiego do połowy XV w. Zapiski historyczne, t. 25, 1960, str.: 103-118, za Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn, 1976, 448 str.