Zgromadzenie Niepokalanego Serca Maryi

Misjonarze CICM
	Dewiza: Cor unum et anima una (Jedno serce i jedna dusza)
Pełna nazwa	Zgromadzenie Niepokalanego Serca Maryi
Nazwa łacińska	Congregatio Immaculati Cordis Mariae
Skrót zakonny	CICM
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Założyciel	Théophile Verbist
Data założenia	1862
Przełożony	Charles Phukuta Khonde
Liczba członków	900 (2011)
	Strona internetowa

Zgromadzenie Niepokalanego Serca Maryi (Misjonarze CICM, Misjonarze z Scheut, Szeutyści) – męskie zgromadzenie misyjne założone w 1862 roku przez belgijskiego księdza rzymskokatolickiego Teofila Verbist'a w Scheut koło Anderlechtu. Zgromadzenie jest najbardziej znane ze swojej pracy misijnej w Chinach, Mongolii, Filipinach oraz w Demokratycznej Republice Konga. Skrótem zakonnym jest CICM.

Historia

Ojciec Verbist założył zgromadzenie w sierpniu 1865 roku. 23 lutego 1868 roku założyciel zmarł na misji w Mongolii na dur brzuszny. Na wieść o jego śmierci papież Pius IX powiedział "człowiek może umrzeć... Bóg nie pozwoli by jego praca zniknęła". W 1910 roku kilku młodych członków zgromadzenia wyjechało na studia do Rzymu, gdzie następnie na Zatybrzu założyło dom zakonny. Początkowo większość zakonników pochodziła z Belgii i Holandii. Sytuacja się zmieniła w latach 50. XX wieku kiedy to do zakonu zaczęli wstępować osoby z Konga, Filipin i ze Stanów Zjednoczonych. W 1931 roku zgromadzenie rozpoczęło misję w Singapurze, która trwa do dziś. W 1966 roku zgromadzenie założyło w Rzymie Międzynarodowe Kolegium Misyjne gdzie zamieszkało 25 studentów kapłaństwa. Rok później zarząd zakonu przeniósł się z Scheut do Rzymu. W wyniku postanowień Soboru Watykańskiego II w 1973 roku zgromadzenie postanowiło sprzedać budynki Kolegium Misyjnego. Od tego czasu główną siedzibą zgromadzenia jest skromne mieszkanie wynajmowane od innego zakonu w Rzymie. W tym czasie do zgromadzenia przystąpiły kolejne osoby m.in. z Indonezji, Haiti i Kamerunu.