W 1970 wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W 1991 został prezesem zarządu wojewódzkiego Polskiego Stronnictwa Ludowego w Lublinie. Zasiadał w radzie naczelnej partii. W marcu 2004 został wiceprezesem PSL[5].
Bezskutecznie kandydował do Sejmu w 1989[6] i 1991[7]. W latach 1993–2004 sprawował mandat posła II, III i IV kadencji. Od 1994 do 1996 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki. W rządzie Włodzimierza Cimoszewicza (1996–1997) pełnił funkcję ministra kultury i sztuki. W 2004 został wybrany do Parlamentu Europejskiego[8] w okręgu obejmującym województwo lubelskie.
W wyborach samorządowych w 2010 bez powodzenia kandydował na radnego sejmiku lubelskiego[11] oraz na urząd prezydenta Lublina (otrzymał 0,77% głosów)[12]. W wyborach parlamentarnych w 2011 był, jako przedstawiciel Stronnictwa „Piast”, kandydatem do Sejmu z 17. pozycji listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu lubelskim[13], nie uzyskał mandatu. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 ponownie był kandydatem PiS, startując z 8. miejsca jako przedstawiciel Stronnictwa „Piast” z listy tej partii i nie uzyskując mandatu deputowanego[14]. W tym samym roku uzyskał natomiast mandat radnego sejmiku lubelskiego V kadencji (ponownie startując z listy PiS; zasiadł w klubie radnych tej partii)[15]. W 2015 ponownie bezskutecznie z listy PiS kandydował do Sejmu.
9 września 2018 zakończył pełnienie funkcji przewodniczącego Stronnictwa „Piast”, zostając przewodniczącym rady politycznej tej partii[16]. W następnym miesiącu został wybrany z listy PiS na radnego województwa kolejnej kadencji[17], zostając wiceprzewodniczącym sejmiku[18]. W czerwcu 2019 odmówił objęcia mandatu posła VIII kadencji w miejsce wybranej do Parlamentu Europejskiego Elżbiety Kruk[19].
