Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię – film kryminalny Janusza Majewskiego z 1969 roku, nakręcony na podstawie powieści Krzysztofa Kąkolewskiego. Film opowiada o emerytowanym milicjancie, prowadzącym prywatne śledztwo w sprawie napadu. Uznany za najlepszy polski film kryminalny, m.in. ze względu na kreację aktorską Zygmunta Hübnera[1].
Powieść Kąkolewskiego, na podstawie której powstał film, oparta była na autentycznej historii kryminalnej, jednak pisarz zmienił częściowo akcję[2].
Film stylizowany jest na dokument – bohater opowiada sprawę reporterowi, obraz kręcony jest przy jak największym wykorzystaniu naturalnego oświetlenia, zdjęciom w atelier towarzyszą autentyczne plenery i wnętrza, zdjęcia są szorstkie, kompozycja uproszczona, zdjęcia mają wyglądać na kręcone z ukrytej kamery[2]. Stylizacja ta nawiązuje do formy powieści Kąkolewskiego, która składała się przede wszystkim z dokumentów, ekspertyz i protokołów przesłuchań, przy niewielkiej ilości tekstu odautorskiego, co nadawało jej również pozór książki dokumentalnej[3].
Plenery: Warszawa.
Obsada
Dubbing
Przypisy
- ↑ Alicja Helman: Filmy kryminalne. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1972, s. 212.
- ↑ a b Alicja Helman: Filmy kryminalne. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1972, s. 211.
- ↑ Alicja Helman: Filmy kryminalne. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1972, s. 210.
Bibliografia
- Alicja Helman: Filmy kryminalne. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1972. Brak numerów stron w książce
Linki zewnętrzne
1960–69 |
|
---|
1970–79 |
|
---|
1980–89 |
|
---|
1990–99 |
|
---|
2000–09 |
|
---|
2010–19 |
|
---|
Seriale TV |
|
---|