Zbigniew Cieślik (ur. 2 października 1949 w Olkuszu) – żołnierz, polski oficer dyplomowany wojsk zmechanizowanych i pancernych, generał dywizji Wojska Polskiego w stanie spoczynku, były szef Generalnego Zarządu Zasobów Osobowych w Sztabie Generalnym WP i szef sztabu – zastępca dowódcy Wojsk Lądowych.
Życiorys
Zbigniew Cieślik urodził się 2 października 1949 w Olkuszu. We wrześniu 1969 rozpoczął naukę jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu, którą ukończył w sierpniu 1973. Promowany był przez gen. broni Floriana Siwickiego. Służbę zawodową rozpoczął jako dowódca plutonu, potem dowódca kompanii ochrony i regulacji w 2 Dywizji Zmechanizowanej w Nysie. Następnie w drodze wyróżnienia objął stanowisko oficera operacyjnego w sztabie 2DZ. W 1977 również w drodze wyróżnienia skierowany został na studia Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie, po ukończeniu których powierzono mu funkcję szefa sztabu – zastępca dowódcy 42 Pułku Zmechanizowanego w Żarach z 11 Dywizji Pancernej[1].
W 1985 po ukończeniu kursu dowódców pułku został wyznaczony na dowódcę 25 Pułku Zmechanizowanego w Opolu z 10 Dywizji Pancernej. Dowodzona przez niego jednostka uzyskała tytuł przodującej w Śląskim Okręgu Wojskowego. W 1988 był wyznaczony do służby w Legionowie, gdzie objął stanowisko szefa sztabu – zastępca dowódcy 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. W 1990 został skierowany na studia w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej w Moskwie, które ukończył z wyróżnieniem w 1992, powierzono mu dowodzenie 1 Warszawską Dywizją Zmechanizowaną. Dowodzona przez niego dywizja dwukrotnie z rzędu była wyróżniona na szczeblu sił zbrojnych tytułem przodującego związku taktycznego[2].
10 listopada 1994 awansowany na stopień generała brygady. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Wałęsy[3]. W 1995 objął stanowisko zastępcy szefa Zarządu Operacyjno–Strategicznego w Sztabie Generalnym WP. Współautor opracowania „Program Modernizacji Technicznej i Integracji z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego”. W 1995 w Stanach Zjednoczonych ukończył specjalistyczny kurs w zakresie roli prawa we współczesnych operacjach. W 1997 został skierowany na stanowisko szefa Zarządu Organizacyjnego SG WP, a od 1999 po zmianach organizacyjnych objął funkcję szefa Generalnego Zarządu Planowania Strategicznego (P5) SG WP. W tym samym roku ukończył kurs dla kierowniczej kadry sił zbrojnych w Centrum Marshala. Po wstąpieniu Polski do NATO kierował pierwszym opracowaniem „Program Przebudowy i modernizacji Technicznej sił zbrojnych w latach 2001–2006”[4].
15 sierpnia 2000 podczas uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego na dziedzińcu Belwederu został awansowany na stopień generała dywizji. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego[5]. W 2001 powierzono mu stanowisko asystenta szefa Sztabu Generalnego WP[4]. W latach 2002–2007 piastował stanowisko szefa Generalnego Zarządu Zasobów Osobowych (P1) w Sztabie Generalnym oraz funkcję szefa sztabu – zastępca dowódcy Wojsk Lądowych[4][6][7]. W 2007 zakończył zawodową służbę wojskową[8]. W resorcie ministerstwa obrony narodowej, po przejściu w stan spoczynku, podjął pracę w Akademii Obrony Narodowej[9][10], następnie w Akademii Sztuki Wojennej[11].
Awanse
(...)
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
Przypisy
- ↑ a b Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 55.
- ↑ Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 55-56.
- ↑ Tomasz Honkisz. Kronika – przegląd wydarzeń. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3-4/95. s. 271.
- ↑ a b c d e f Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 56.
- ↑ a b Nominacje generalskie z okazji dnia Wojska Polskiego. prezydent.pl, 2000-08-15. [dostęp 2021-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-14)].
- ↑ Zła przeszłość generałów. wprost.pl, 2007-04-11. [dostęp 2021-01-22].
- ↑ Powitanie żołnierzy VI zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego Irak. mon.gov.pl, 2006-07-24. [dostęp 2021-01-22].
- ↑ Kto obroni armię przed PiS?. tygodnikprzeglad.pl, 2007-05-06. [dostęp 2021-01-13].
- ↑ Studenci opanowali poligon w Wędrzynie. polska-zbrojna.pl, 2013-06-07. [dostęp 2021-01-22].
- ↑ Halabardy i szable dla najlepszych dziennikarzy wręczone. defence24.pl, 2014-04-28. [dostęp 2021-01-22].
- ↑ Kształcenie zdalne w Akademii Sztuki Wojennej. wojsko-polskie.pl, 2020-03-15. [dostęp 2021-01-22].
Bibliografia
- Mariusz Jędrzejko, Mariusz Krogulski, Marek Paszkowski: Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002). Warszawa: Von Borowiecky, 2002. ISBN 83-87689-46-7.
