Zbigniew Bujarski (ur. 21 sierpnia 1933 w Muszynie, zm. 13 kwietnia 2018 w Krakowie[1]) – polski kompozytor, profesor sztuk muzycznych i artysta malarz.
Życiorys
W latach 1955–1958 studiował dyrygenturę, a 1956–1960 kompozycję pod kierunkiem Stanisława Wiechowicza w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Po zakończeniu nauki w 1961 podjął pracę w Filharmonii Rzeszowskiej, jako prelegent muzyczny i kierownik literacki. Na tym stanowisku pracował do 1967. Od 1972 wykładał w Akademii Muzycznej w Krakowie[2].
Od 1980 prowadził klasę kompozycji w Akademii Muzycznej w Krakowie. W latach 1978–1986 był dziekanem wydziału kompozycji, dyrygentury i teorii muzyki, od 1992 zajmował stanowisko profesora tej uczelni. W 2012 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych[3].
Pomimo że w twórczości Bujarskiego na pierwszy plan wysuwa się problematyka brzmienia, to jednak w utworach wokalno-instrumentalnych dużą rolę odgrywała warstwa słowna. Kompozytor w swych pracach wykorzystywał teksty wybitnych poetów, niekiedy również w językach oryginalnych, jak np. w oratorium El hombre.
Od najmłodszych lat wykazywał również zdolności plastyczne. Jego pasją było malarstwo[4].
Zbigniew Bujarski zmarł w wieku 84 lat. Został pochowany na cmentarzu w Muszynie[5].
Nagrody i wyróżnienia
W 1964 otrzymał II nagrodę za Kinoth na Konkursie im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach, a w 1967 wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu za Contrarię. II nagroda Tribune Internationale des Compositeurs UNESCO, Paryż 1978 za Musica domestica (wydawnictwo Krakowskie 1978, 1981); Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia 1979, 1987; Nagroda Związku Kompozytorów Polskich i Nagroda Miasta Krakowa 1984; Nagroda im. A. Jurzykowskiego, N. Jork 1991.
24 lutego 2011 został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6].
Kompozycje
| Tytuł
|
Aranżacja
|
Współautor
|
Powstanie
|
Prawykonanie
|
Wydanie
|
| instrumentalne
|
| Tryptyk
|
orkiestra smyczkowa i perkusyjna
|
|
1958
|
|
|
| Kinoth
|
orkiestra
|
|
1963
|
|
Kraków, 1965
|
| Contraria
|
orkiestra symfoniczna
|
|
1965
|
Warszawska Jesień, 1966
|
Kraków, 1970
|
| Musica domestica
|
kameralna orkiestra smyczkowa
|
|
1977
|
|
|
| wokalno-instrumentalne
|
| Krzewy płonące
|
1: głos i zespół kameralny
2: głos i fortepian
|
Tadeusz Śliwiak (słowa)
|
1958
|
|
Kraków, 1963
|
| Synchrony I
|
sopran i zespół kameralny
|
|
1959
|
|
|
| Synchrony II
|
sopran, chór mieszany i orkiestra symfoniczna
|
|
1960
|
|
|
| Kompozycja kameralna
|
głos, flet, harfa, fortepian, perkusja, 2 mikrofony, wzmacniacz i głośniki
|
S. Tsuboi
K. Tanaka (słowa[7])
|
1963
|
Warszawska Jesień, 1964
|
Kraków, 1965
|
| El hombre
|
oratorium
|
|
1969-73
|
Warszawska Jesień, 1974
|
|
Przypisy
- ↑ Zbigniew Bujarski nie żyje. Był kompozytorem i malarzem. rmf24.pl. [dostęp 2018-04-17]. (pol.).
- ↑ Encyklopedia muzyczna PWM, część biograficzna, s. 453, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1979
- ↑ Prof. przew. kwal. II Zbigniew Bujarski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-05-31] .
- ↑ BeataB. Zacny BeataB., Kompozytor, malarz, pedagog [online], Almanach Muszyny, 2009 [dostęp 2020-05-20] .
- ↑ Odszedł Zbigniew Bujarski. PWM. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-21)].
- ↑ Kraków. Jubileusz w Akademii Muzycznej. e-teatr.pl, 25 lutego 2011. [dostęp 2011-06-22].
- ↑ Słowa wykorzystane przez Bujarskiego pochodzą z przekładu rosyjskiego dokonanego przez Jerzego Pleśniarowicza; Perkowska Małgorzata: Bujarski Zbigniew w: Elżbieta Dziębowska (red.) Encyklopedia muzyczna PWM, cz. biograficzna t. I, Kraków 1979, ISBN 83-224-0113-2, s. 453
Bibliografia
- Perkowska Małgorzata: Bujarski Zbigniew w: Elżbieta Dziębowska (red.) Encyklopedia muzyczna PWM, cz. biograficzna t. I, Kraków 1979, ISBN 83-224-0113-2
- Małgorzata Perkowska: Bujarski Zbigniew. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. 1: ab część biograficzna. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 449. ISBN 83-224-0113-2. OCLC 468356768. (pol.).
- Elżbieta Widłak: Bujarski Zbigniew. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. ab suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 84. ISBN 978-83-224-0492-8. OCLC 470131186. (pol.).
- Teresa Malecka: Zbigniew Bujarski: twórczość i osobowość, Kraków: Akademia Muzyczna w Krakowie, 2006, ISBN 83-87182-64-8
Linki zewnętrzne
| Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna (1945–1978) |
|
|---|
| Akademia Muzyczna (od 1978) |
|
|---|
Identyfikatory zewnętrzne:
