Wołejkowicze (biał. Валэйкавічы; ros. Валейковичи) − wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie smorgońskim, w sielsowiecie Soły.
Historia
W czasach zaborów wieś w okręgu wiejskim Zajezorce, w gminie Soły, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku wieś w części Snarskich liczyła 43, w części Hurczynów 23 a w części Raczkiewiczów 18 dusz rewizyjnych[1]. W 1905 wymieniono trzy wsie:
- Wołejkowicze 1 liczyły 114 mieszkańców, 326 dziesięcin[2].
- Wołejkowicze 2 liczyły 46 mieszkańców, 108 dziesięcin[2].
- Wołejkowicze 3 liczyły 39 mieszkańców, 72 dziesięciny[2].
Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.
Od 11 kwietnia 1922[3] wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie oszmiańskim, w gminie Soły.
W 1931 w 55 domach zamieszkiwało 270 osób[4].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Sołach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Oszmianie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Sołach[5].
Do 1945[6] w Polsce. Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
Przypisy
- ↑ Wolejkowicze, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 827 .
- ↑ a b c Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 248
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 36 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1887 .
- ↑ Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).
Linki zewnętrzne