![Ilustracja](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/33/Wilma_Murto_Istanbul_2023.png/240px-Wilma_Murto_Istanbul_2023.png) Wilma Murto (2023)
|
Data i miejsce urodzenia
|
11 czerwca 1998 Kuusjoki↗
|
Dorobek medalowy
|
|
|
Wilma Murto (ur. 11 czerwca 1998) – fińska lekkoatletka, skoczkini o tyczce.
W 2014 odpadła w eliminacjach mistrzostw świata juniorów. Rok później przeszła eliminacje podczas mistrzostw Europy juniorów, lecz w konkursie finałowym nie zaliczyła żadnej wysokości (atakowała 3,90) i nie została sklasyfikowana.
W 2016 była siódma na mistrzostwach Europy oraz zdobyła brązowy medal mistrzostw świata juniorów[1][2]. Olimpijka z Rio de Janeiro (2016) oraz ósma zawodniczka halowych mistrzostw Europy (2017).
W 2021 była piąta na igrzyskach olimpijskich w Tokio. Rok później została w Monachium mistrzynią Europy, a w 2023 w Stambule mistrzynią Europy w hali. W tym samym roku w Budapeszcie została brązową medalistką światowego czempionatu. Awansowała do finału mistrzostw Europy w Rzymie, w którym zajęła ósme miejsce (2024).
Medalistka mistrzostw Finlandii i reprezentantka kraju w meczach międzypaństwowych w różnych kategoriach wiekowych (także seniorów).
Osiągnięcia
Rok
|
Impreza
|
Miejsce
|
Lokata
|
Wynik (m)
|
2014 |
Mistrzostwa świata juniorów |
Eugene |
el. – 25. miejsce |
3,75
|
2015 |
Mistrzostwa Europy juniorów |
Eskilstuna |
– |
NM
|
2016 |
Mistrzostwa Europy |
Amsterdam |
7. miejsce |
4,45
|
Mistrzostwa świata juniorów |
Bydgoszcz |
3. miejsce |
4,40
|
Igrzyska olimpijskie |
Rio de Janeiro |
el. – 24. miejsce |
4,30
|
2017 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Belgrad |
8. miejsce |
4,40
|
Mistrzostwa Europy juniorów |
Grosseto |
3. miejsce |
4,15
|
2018 |
Mistrzostwa Europy |
Berlin |
el. – 17. miejsce |
4,35
|
2019 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Glasgow |
el. – 18. miejsce |
4,10
|
Młodzieżowe mistrzostwa Europy |
Gävle |
5. miejsce |
4,20
|
Superliga drużynowych mistrzostw Europy |
Bydgoszcz |
8. miejsce |
4,21
|
Mistrzostwa świata |
Doha |
el. – 22. miejsce |
4,35
|
2021 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Toruń |
6. miejsce |
4,55
|
Igrzyska olimpijskie |
Tokio |
5. miejsce |
4,50
|
2022 |
Mistrzostwa świata |
Eugene |
6. miejsce |
4,60
|
Mistrzostwa Europy |
Monachium |
1. miejsce |
4,85
|
2023 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Stambuł |
1. miejsce |
4,80
|
I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[3] |
Chorzów |
1. miejsce[4] |
4,71
|
Mistrzostwa świata |
Budapeszt |
3. miejsce |
4,80
|
2024 |
Halowe mistrzostwa świata |
Glasgow |
8. miejsce |
4,55
|
Mistrzostwa Europy |
Rzym |
8. miejsce |
4,43
|
Rekordy życiowe
Zawodniczka jest posiadaczką aktualnego halowego rekordu świata juniorów (4,71 w 2016).
Przypisy
Bibliografia
- Wilma Murto, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2016-02-02] (ang.).
- Wilma Murto, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2023-08-24] (fiń.).
Linki zewnętrzne