PROFILBARU.COM

Wielki Kolaps (Wielka Zapaść, Wielki Kres i Wielki Krach, Wielki Skurcz^[1], z ang. Big Crunch) – hipoteza kosmologiczna opisujących koniec istnienia Wszechświata. Zakłada ona, że proces rozszerzania Wszechświata nie będzie przebiegać wiecznie. Pod wpływem grawitacji jego rozszerzanie będzie zwalniało aż ustanie i rozpocznie się proces do niego odwrotny – „kurczenie się Wszechświata”. Zgodnie z niektórymi hipotezami, również czas będzie płynął w odwrotnym kierunku^[2]. Przebieg kurczenia się Wszechświata, zgodnie z hipotezą Wielkiego Kolapsu, podzielić będzie można na etapy:

zbliżania się do siebie galaktyk,
scalanie się galaktyk,
scalania się gwiazd i planet,
pod wpływem ogromnej siły grawitacji nastąpi rozbicie atomów i scalenie do plazmy jąder atomowych i elektronów (które scalą się w neutrony),
w materii neutronowej zanikną granice między poszczególnymi neutronami i powstanie materia kwarkowa.

Każdy kolejny etap przebiegać będzie coraz szybciej, z powodu wzrastającej grawitacji, a co za tym idzie, wzrostu temperatury i gęstości.

Wielki Kolaps stanowi odwrócony proces Wielkiego Wybuchu – Wszechświat znów zapadnie się do stanu o skrajnie wysokiej gęstości lub wręcz osobliwości.

Zobacz też

Przypisy

↑ Angielsko-polski słownik nowych terminów fizycznych, Polskie Towarzystwo Fizyczne, ptf.net.pl [dostęp 2021-09-01].
↑ Krok po kroku od Wielkiego Wybuchu... I chwilę przed nim!, „21 wiek”, Jesień 2024, s. 53, ISSN 1896-4117 .

Bibliografia

Dr. Gary F. Hinshaw, WMAP Introduction to Cosmology. NASA (2008) [1]
Jennifer Bergman, The Big Crunch, Windows to the Universe (2003) [2]
Y Wang, J M Kratochvil, A Linde, and M Shmakova, Current Observational Constraints on Cosmic Doomsday. JCAP 0412 (2004) 006, astro-ph/0409264

[1] Angielsko-polski słownik nowych terminów fizycznych, Polskie Towarzystwo Fizyczne, ptf.net.pl [dostęp 2021-09-01].

[2] Krok po kroku od Wielkiego Wybuchu... I chwilę przed nim!, „21 wiek”, Jesień 2024, s. 53, ISSN 1896-4117 .

[1]

[2]