D07Rak in situ innych i nieokreślonych narządów płciowych
Wewnątrzprzewodowa neoplazja komórek zarodkowych (ang. Intratubular Germ Cell Neoplasia, IGCN) – stan przedrakowy, poprzedzający rozwój nasieniaków (złośliwych nowotworów zarodkowych jądra), z wyjątkiem nasieniaka spermatocytowego. Uważa się, że obecność IGCN poprzedza wystąpienie większości guzów zarodkowych jądra u dorosłych (zarówno klasycznych nasieniaków jak i nienasieniaków). Szacuje się, że czas potrzebny do progresji od IGCN do inwazyjnego guza zarodkowego jądra wynosi ok. 5-7 lat. Skumulowane ryzyko wynosi 70% w czasie 7 lat.
IGCN często stwierdza się u chorych z guzami zarodkowymi o pierwotnej lokalizacji zaotrzewnowej (ok. 33% pacjentów). Występuje też u chorych, u których rozpoznano guz zarodkowy w drugim jądrze (ok. 5% przypadków)[1].
Częstość występowania IGCN w ogólnej populacji jest mała, natomiast zwiększa się w grupach podwyższonego ryzyka rozwoju raka jądra. U mężczyzn leczonych z powodu niepłodności częstość IGCN wynosi 0,4-1,1%. IGCN stwierdza się też u 2 do 5% mężczyzn z wnętrostwem w wywiadzie.
Choroba nie daje objawów klinicznych. Podejrzenie wewnąrzprzewodowej neoplazji komórek zarodkowych nasuwają liczne mikrozwapnienia w badaniu USG jądra.
Jedynym badaniem potwierdzającym rozpoznanie IGCN jest biopsja podejrzanego jądra.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.