Wawrzyniec Łodygowski

Wawrzyniec Łodygowski
Władysław
Ilustracja
starszy majster wojskowy starszy majster wojskowy
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1885
Kroczów Mniejszy

Data i miejsce śmierci

23 listopada 1973
Ostrowiec Świętokrzyski

Przebieg służby
Lata służby

1914–1936

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

6 pułk piechoty Legionów Polskich
6 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Brązowy Krzyż Zasługi Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Wawrzyniec Łodygowski, ps. „Władysław”[1] (ur. 4 sierpnia 1885 w Korczowie Mniejszym, zm. 23 listopada 1973 w Ostrowcu Świętokrzyskim) – żołnierz Legionów Polskich i starszy majster wojskowy Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 4 sierpnia 1885 w Kroczowie Mniejszym, w ówczesnym powiecie iłżeckim guberni radomskiej, w rodzinie Jana i Aleksandry z Pietrzyków[2][1][3][4]. Był bratem Stanisława (ur. 1899), starszego sierżanta Wojska Polskiego[5][6][7][8].

Absolwent szkoły ludowej. Pracował jako piekarz w Nowym Tomyślu. Od sierpnia 1914 w Legionach Polskich. Od października 1915 żołnierz 7. kompanii 6 pułku piechoty[9]. Został ranny 6 sierpnia 1916 w bitwie pod Polską Górą. Po kryzysie przysięgowym internowany w Szczypiornie i Łomży. Od 11 listopada 1919 w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego w składzie 7. kompanii II batalionu 6 pułku piechoty Legionów z którym brał udział w walkach na froncie wojny polsko-bolszewickiej.

Szczególnie odznaczył się w walkach pod Dżwińskiem, gdzie „na czele sekcji ochotniczo wykonał niebezpieczne zadanie wywiadowcze”[2]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Po zakończonej wojnie pozostał nadal w 6 pułku piechoty. W 1931, w stopniu starszego majstra wojskowego, służył w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie[10][1][3]. Zwolniony z wojska 31 października 1936. Zamieszkał w Ostrowcu Świętokrzyskim. Podczas okupacji niemieckiej współdziałał z ZWZ i Armią Krajową.

W 1920 ożenił się z Heleną z Boreckich, z którą miał czworo dzieci[2]

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-06]..
  2. a b c d e f g Polak (red.) 1993 ↓, s. 124.
  3. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-06]..
  4. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-06]..
  5. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-06]..
  6. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-06]..
  7. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-06]..
  8. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-06]..
  9. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 245.
  10. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 19 marca 1932, s. 200.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 30.
  12. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 155.
  13. Skarbek 1929 ↓, s. 40.
  14. M.P. z 1931 r. nr 296, poz. 391.
  15. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 173.
  16. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 203.

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!