PROFILBARU.COM

Wapniarka
	; Widok na wzniesienie od północnego wschodu
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety; Masyw Śnieżnika; Krowiarki
Wysokość	518 m n.p.m.
	Położenie na mapie Sudetów Wapniarka
	50°21′32″N 16°39′54″E/50,358889 16,665000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wapniarka albo Bielica – wzniesienie 532 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika – Krowiarkach^[1].

Położenie

Wzniesienie położone w Sudetach Wschodnich, w północno-zachodniej części Masywu Śnieżnika, na północno-zachodnim grzbiecie odchodzącym od Śnieżnika, w północno-zachodniej części Krowiarek, około 1,8 km na południowy zachód od miejscowości Żelazno^[1]. Po południowo-zachodniej stronie góry, położona jest miejscowość Mielnik^[1].

Niewielkie wzniesienie w środku Kotliny Kłodzkiej, w kształcie kopca, o dość stromych zboczach i wyraźnie podkreśloną częścią wierzchołkową i wieżą widokową na szczycie, co czyni wzniesienie rozpoznawalnym w terenie^[1]. Ku północnemu zachodowi łączy się z Dębową, a na południowym wschodzie Przełęcz Mielnicka oddziela ją od Mrówczyńca. Przez przełęcz przebiega droga z Kłodzka do Międzylesia (z Wrocławia do Brna). Do przełęczy dochodzą od południa zabudowania wsi Mielnik.

Budowa geologiczna

Wzniesienie o zróżnicowanej budowie geologicznej, zbudowane ze skał metamorficznych należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika – głównie łupków łyszczykowych, a podrzędnie z wapieni krystalicznych – marmurów kalcytowych i dolomitowych serii strońskiej, które występują w formie kilku soczew o gubości kilku-kilkudziesięciu metrów i długości do kilkuset metrów^[1]. Występujące tu wapienie krystaliczne mają barwę białą lub różową, są średnio- i grubokrystaliczne^[1]. Na szczycie i na zboczach wśród lasu, występują pojedyncze wapienne skałki.

Roślinność

Wzniesienie prawie w całości zajmuje las mieszany regla dolnego, zbocza południowo-zachodnie i północno-wschodnie, poniżej wysokości 400 m n.p.m., zajmują łąki i częściowo pola uprawne. Niewielkie powierzchnie porośnięte są roślinnością kserotermiczną. Na górze Wapniarka znajdują się najcenniejsze w Krowiarkach fragmenty ciepłolubnej buczyny storczykowej związek Cephalanthero-Fagion, które są silnie zagrożone zniszczeniem i znajdują się poza jakąkolwiek formą ochrony. Na podłożu bogatym w węglan wapnia występuje bogata flora.

Historia

Na północno-wschodnim, wschodnim i południowo-wschodnim zboczu i u podnóża znajdują się wyrobiska po dawnych kamieniołomach wapienia krystalicznego (marmuru)^[1]. Większe są kilkupoziomowe. Wysokość ścian w najwyższym miejscu dochodzi do 80 metrów. Na północnym zboczu stoi ruina wapiennika, a w lasach natknąć się można na liczne hałdy^[1]. Tutejsze wapienie krystaliczne przerabiane były na wapno palone - budowlane oraz nawozowe^[1].

Wieża widokowa

Na szczycie Wapniarki stały wcześniej kolejno dwie wieże widokowe wzniesione przez Niemców^[1]. Obie zostały zniszczone. Pierwszą wieżę widokową wybudowano w roku 1889, była to wieża drewniana, która w 1925 roku została zniszczona przez piorun. W tym samym roku przez Kłodzkie Towarzystwo Górskie (niem. Glatzer Gebirgsverein) wieża została odbudowana^[1]. Decyzja o jej odbudowie zapadła 31.01.1925 w hotelu w Ołdrzychowicach. Głównym sponsorem był właściciel krosnowickiej przędzalni bawełny Meier-Kaufmann. Wieża rozpadła się od uderzenia pioruna i ze starości w latach 70. XX wieku.

Trzecią z kolei w tym miejscu drewnianą wieżę widokową, planowano otworzyć 23 września 2007^[2]. Ostatecznie 15-metrową wieżę z trzema tarasami oddano do użytku w połowie grudnia 2008, do jej wzniesienia wykorzystano żelbetowe elementy podstawy poprzedniej konstrukcji^[3].

Turystyka

Przez szczyt przechodzi szlak turystyczny z Romanowa do Bystrzycy Kłodzkiej^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 361, 362. ISBN 83-7005-341-6.
↑ Otwarcie wieży widokowej na Wapniarce. naszesudety.pl, 13 września 2007. [dostęp 2016-04-28].
↑ Wapniarka – wieża widokowa. turystaklodzki.pl, 17 lipca 2012. [dostęp 2016-04-28].
↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2018-04-07].

Bibliografia

Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6