Wallraf-Richartz-Museum & Fondation Corboud w Kolonii – jedno z największych muzeów w Niemczech. Mieści zbiory malarstwa i grafiki od średniowiecza do okresu międzywojennego. Kolekcja malarstwa średniowiecznego jest jedną z największych w Europie. Wśród niej znajdują się dzieła malarzy reprezentujących tzw. szkołę kolońską, m.in. Stefana Lochnera. Zbiory mieszczą się w czwartej w dziejach muzeum siedzibie, w centrum miasta niedaleko kolońskiego ratusza.
Dzieje
W 1824 w Kolonii powstało muzeum miejskie. Od 1827 do 1860 kolekcja dzieł znajdowała się przy ul. Trankgasse 7; znana była jako Wallrafianum. Oprócz dzieł malarstwa instytucja ta zajmowała się zbiorem archiwów z kolońskich bibliotek, uniwersytetu i innych muzeów. Nazwa muzeum pochodzi od nazwiska kanonika i rektora uniwersytetu kolońskiego Ferdinanda Franza Wallrafa (1748-1824). Pierwszym dyrektorem Wallrafianum został kupiec, malarz i kolekcjoner dzieł sztuki Matthias Joseph de Noël (1782-1849).
W 1851 koloński kupiec Johann Heinrich Richartz (1795-1861) zainwestował 232 000 talarów w budowę Kölner Hof – nowej siedziby zbiorów, która powstała przy klasztorze Franciszkanów. Nowy gmach w stylu angielskiego neogotyku zaprojektował w 1851 budowniczy i architekt działający przy rozbudowie katedry, Ernst Friedrich Zwirner. W 1861 nowe muzeum zostało otwarte. Po zniszczeniach II wojny światowej powstał kolejny gmach, zaprojektowany przez Rudolfa Schwarza, zaś w 2001 obecny, dzieło architekta Oswalda Mathiasa Ungersa. Szwajcarski mecenas i kolekcjoner dzieł sztuki Gérard Corboud wzbogacił kolońskie zbiory malarstwa o dzieła francuskich impresjonistów.