WM-16 Budapest

Weiss WM-16 Budapest
(dane wersji Budapest 14)

Dane podstawowe
Państwo	Węgry
Producent	Weiss Manfréd
Typ	samolot rozpoznawczy lub rozpoznawczo-bombowy
Konstrukcja	dwupłat o konstrukcji mieszanej
Załoga	2 (pilot oraz obserwator/strzelec)
Historia
Data oblotu	1933
Wycofanie ze służby	1940
Dane techniczne
Napęd	silnik gwiazdowy WM K-14
Moc	860 KM (K-14)
Wymiary
Rozpiętość	15,30 m
Długość	9,55 m
Wysokość	3,70 m
Powierzchnia nośna	39,30 m²
Masa
Własna	2150 kg
Startowa	3520 kg
Osiągi
Prędkość maks.	300 km/h
Pułap	8100 m
Zasięg	1000 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 karabiny maszynowe kal. 8 mm do 300 kg bomb
Użytkownicy
Węgry

WM-16 Budapest – węgierski samolot rozpoznawczy i lekki bombowiec używany przez lotnictwo węgierskie w latach 30. XX wieku.

Historia

WM-16 został zaprojektowany przez zespół konstruktorów wytwórni Weiss Manfréd, pod kierownictwem inżynierów Miklosza Hoffa i Andora Halasza, jako rozwinięcie konstrukcji samolotu Fokker C.V, produkowanego w zakładach Weissa na licencji i używanego na Węgrzech jako samolot rozpoznawczy. Konstrukcja kadłuba i skrzydeł była identyczna z poprzednikiem, zmodyfikowano jedynie podwozie i zastosowano mocniejszy silnik. Prototyp wersji rozpoznawczej, oznaczonej Budapest 9, został oblatany w 1933 roku. Zbudowano łącznie 9 egzemplarzy^[1] tej wersji.

W 1934 roku rozpoczęto opracowywanie odmiany samolotu WM-16 z nowym silnikiem, mogącej służyć jako lekki bombowiec. Nazwano ją Budapest 14 i również zbudowano 9 sztuk^[1]. Od 1938 roku zakłady Weiss Manfred produkowały nowocześniejszy samolot WM-21 Sólyom, będący dalszym rozwinięciem tej konstrukcji.

Samoloty rozpoznawcze weszły na wyposażenie dwóch dywizjonów rozpoznania taktycznego lotnictwa węgierskiego w 1935 roku. Pomimo przestarzałej konstrukcji pozostały w linii do końca 1939 roku, biorąc udział w konflikcie ze Słowacją. Wersja bombowa była używana w 2/4. Dywizjonie Lekkich Bombowców Czerwone Diabły do 1940 roku, później również została przesunięta do zadań pomocniczych. Ostatnie WM-16 zostały wycofane z użycia przed końcem 1942 roku.

Był to dwupłatowy, dwumiejscowy samolot rozpoznawczy konstrukcji mieszanej, ze stały m podwoziem i otwartymi kabinami. Zależnie od wersji, napędzany był silnikiem Gnôme-Rhône K-9 (Budapest 9) o mocy 550 KM lub WM K-14 (Budapest 14) o mocy 860 KM. Ten ostatni był produkowaną w zakładach Weiss Manfred, licencyjną wersją silnika Gnôme-Rhône K-14. Uzbrojenie składało się z dwóch stałych i jednego ruchomego karabinów maszynowych kal. 8 mm, oraz, w samolocie Budapest 14, do 300 kg bomb na zaczepach pod skrzydłami.

Przypisy

1. fokker [online], home.mit.bme.hu [dostęp 2017-11-27] .

Zobacz też

• WM-21 Sólyom

Bibliografia

• Zbigniew Lalak Magyar Királyi Honvéd Légierö w: Sojusznicy Luftwaffe. Część 2, Warszawa 1999, ISBN 83-906942-2-0
• http://www.airwar.ru/enc/spyww2/wm16.html [dostęp 10 kwietnia 2009]
• http://home.mit.bme.hu/~tade/pages/fokker.htm [dostęp 10 kwietnia 2009]