Władysław Ryszanek

Władysław Józef Ryszanek

podpułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia	11 września 1893 Bochnia
Data i miejsce śmierci	8 marca 1943 Rothesay
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Legiony Polskie
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Późniejsza praca	Konsul generalny RP w Hamburgu
Odznaczenia

Władysław Józef Ryszanek^[1] (ur. 11 września 1893 w Bochni, zm. 8 marca 1943 w Rothesay na szkockiej wyspie Bute) – podpułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, urzędnik konsularny.

Życiorys

Służył w Legionach Polskich. W latach 20. XX w. był piłkarzem drużyn Strzelec (1922), Lauda (1923) i Pogoń Wilno^[2].

Jako oficer zawodowy Wojska Polskiego pełnił m.in. obowiązki jednego z adiutantów Józefa Piłsudskiego (1926), zastępcy komendanta twierdzy w Brześciu, formalnie Specjalnego Oddziału przy Wojskowym Więzieniu Śledczym nr IX (1930).

3 maja 1926 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku i 96. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[3]. W czerwcu tego roku został przydzielony do Oddziału Sztabowego Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko dowódcy oddziału^[4]. Z dniem 1 lutego 1927 został przesunięty na stanowisko komendanta Kwatery Głównej MSWojsk.^[5] W listopadzie tego roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do Komendy Miasta Warszawa na stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy komendanta^[6]. W grudniu 1929 został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza kursu 1929–1931^[7]. 2 grudnia 1930 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 roku i 44. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[8]. Z dniem 1 września 1931, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do 21 pułku piechoty w Warszawie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[9]. W tym samym roku towarzyszył generałowi Gustawowi Orlicz-Dreszerowi w czasie wizyty w Waszyngtonie i Białym Domu. Z dniem 31 maja 1935 został przeniesiony w stan nieczynny na 12 miesięcy^[10]. W następnym roku został przeniesiony w stan spoczynku.

1 czerwca został radcą w Ministerstwie Spraw Zagranicznych z V grupą uposażenia, a od 1 września 1936 do 1 września 1939 był konsulem generalnym RP w Hamburgu^[11].

We Francji przebywał w obozie karnym Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w Cerizay, a w Wielkiej Brytanii w Stacji Zbornej Oficerów Rothesay. Tam 8 marca 1943 zmarł i został pochowany na miejscowym cmentarzu^[12][13].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6637
• Krzyż Niepodległości (20 lipca 1932)^[14]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)^[15]
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie: „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”)
• Srebrny Krzyż Zasługi (16 marca 1928)^[16]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[11]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[11]
• Krzyż Obrony Lwowa^[17]
• Odznaka Sztabu Generalnego

Przypisy

1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 24, sprostowano imiona z „Władysław” na „Władysław Józef”.
2. MichałM. Zichlarz MichałM., Z karabinem w dłoni [online], Dziennik Sport, 1 września 2019 [dostęp 2022-05-23]  (pol.).
3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 126.
4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 5 czerwca 1926 roku, s. 176.
5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 86.
6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 29 listopada 1927 roku, s. 346.
7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 376.
8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 328.
9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 322.
10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 58.
11. Rocznik Służby Zagranicznej 1938 ↓, s. 222.
12. Wykaz poległych 1952 ↓, s. 32.
13. Fotografia grobu ppłk. dypl. Władysława Ryszanka.
14. M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
15. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 632 „za zasługi na polu rozwoju sportu w wojsku i wychowania żołnierza”.
16. M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu rozwoju sportu w wojsku”.
17. Na podstawie fotografii [1].

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1938.
• Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
• Piotr Cichoracki: Oficerska obsada „Specjalnego Oddziału przy Wojskowym Więzieniu Śledczym nr IX”, Res Historica 31 2011.
• Agnieszka Jędrzejewska, Przemysław Waingertner (opr.): Na szlaku bojowym z I Brygadą Legionów Polskich. Pamiętnik Wilhelma Wilczyńskiego, Instytut Józefa Piłsudskiego w Warszawie 2012, 274 s., ISBN 978-83-62820-06-1.