Władysław Banaszkiewicz (ur. 24 września 1902 w Łopienniku Lackim[1][2], zm. 25 września 1944 w Warszawie[3][4]) – polski oficer piechoty, powstaniec warszawski, w młodości lekkoatleta, specjalizujący się w biegach średniodystansowych.
Życiorys
Wstąpił do Oddziału Harcersko-Wywiadowczego II Brygady Legionów Polskich. Od 1 lipca 1920 w Wojsku Polskim. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej zdał maturę. Ukończył Oficerską Szkołę Piechoty w Warszawie. 27 lipca 1926 prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1926 i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 18 pułku piechoty w Skierniewicach[5]. W pułku pełnił m.in. funkcję instruktora wychowania fizycznego[2]. 15 sierpnia 1928 prezydent RP nadał mu stopień porucznika ze starszeństwem z 15 sierpnia 1928 i 33. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. We wrześniu 1933 został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[7][8]. 27 czerwca 1935 prezydent RP nadał mu stopień kapitana z dniem 1 stycznia 1935 i 213. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9][10]. W marcu 1939 pełnił służbę w 48 pułku piechoty w Stanisławowie na stanowisku dowódcy 6 kompanii[11].
Jako lekkoatleta zdobył srebrny medal mistrzostw Polski w 1924 w biegu na 800 metrów, a w biegu na 1500 metrów zajął na tych mistrzostwach 4. miejsce[12].
Walczył w kampanii wrześniowej jako dowódca 1 kompanii 48 pułku piechoty. Został ranny w bitwie nad Tanwią 15 września, chwilę po tym, jak przejął dowodzenie batalionem od rannego dowódcy[13][14].
W czasie okupacji był w sztabie Komendy Głównej Armii Krajowej[4]. Podczas powstania warszawskiego walczył w stopniu majora na Mokotowie w ramach Zgrupowania Pułku Baszta. Zmarł z ran 25 września 1944 w szpitalu Sw. Elżbiety[3][4].
Przypisy
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 18. ISBN 83-9136-63-9-1.
- ↑ a b Bogdan Tuszynski: Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej 1939–1945. Warszawa: ARS Print, 1999, s. 19–20. ISBN 83-87224-12-X.
- ↑ a b Władysław Banaszkiewicz [online], Powstańcze biogramy [dostęp 2020-02-20] (pol.).
- ↑ a b c Władysław Banaszkiewicz (ps. ,,Sław") [online], ogrodywspomnien.pl/ [dostęp 2020-02-20] (pol.).
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 15 sierpnia 1926, s. 259, 264.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 15 sierpnia 1928, s. 275.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933, s. 197.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 116.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 75.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 46.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 604.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 38 i 48. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Michał Siwiec-Cielebon. Na przedpolach Puszczy Solskiej i w boju spotkaniowym nad Tanwią: 12 Pułk Piechoty w zwrocie zaczepnym GO "Boruta" na Lwów. „Wadoviana: przegląd historyczno-kulturalny”. 11, s. 37, 2008. ISSN 1505-0181. (pol.).
- ↑ Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. Wydawnictwo MON, 1975, s. 540. (pol.).
Bibliografia
.jpg)
