Władimir Fiodorow
Владимир Фёдоров
| Pełne imię i nazwisko
|
Владимир Иванович Фёдоров
|
| Data i miejsce urodzenia
|
5 stycznia 1956
Ortasaray
|
| Data i miejsce śmierci
|
11 sierpnia 1979
Dnieprodzierżyńsk
|
| Wzrost
|
170 cm
|
| Pozycja
|
napastnik
|
| Kariera reprezentacyjna
|
| Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
| 1975–1976
|
 ZSRR olimpijska
|
7
|
(1)
|
| 1974–1978
|
ZSRR
|
18
|
(0)
|
|
|
W sumie:
|
25
|
(1)
|
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
Władimir Iwanowicz Fiodorow (ros. Владимир Иванович Фёдоров, ur. 5 stycznia 1956 w Ortasaray, zm. 11 sierpnia 1979 w Dnieprodzierżyńsku) – radziecki piłkarz grający na pozycji napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego, olimpijczyk.
Był wychowankiem drużyny dziecięcej Kołchozu im. Swierdłowa w obwodzie taszkenckim. W 1972 trafił do zespołu Paxtakoru Taszkent. W barwach tej drużyny występował w rozgrywkach radzieckiej ekstraklasy. Jeszcze jako nastolatek, w 1974 zadebiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego. W 1976 zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Montrealu. Do maja 1978 rozegrał 18 meczów w zespole reprezentacyjnym. Zginął w katastrofie lotniczej, do której doszło 11 sierpnia 1979 w okolicach Dnieprodzierżyńska. W zderzeniu dwóch samolotów Tu-134A zginęło także 13 innych zawodników Pachtakoru oraz 3 członków sztabu szkoleniowego[1].
Przypisy
