Węglik wolframu

Węglik wolframu

Struktura α-WC
Sferyczny węglik wolframu. Obraz z SEM w powiększeniu 950 razy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	WC
Masa molowa	195,85 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	12070-12-1
PubChem	2724274
InChI InChI=1S/C.W/q-1;+1 InChIKey UONOETXJSWQNOL-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 15,6 g/cm³ (18 °C)[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie praktycznie nierozpuszczalny[1] Temperatura topnienia 2785 °C[1] Temperatura wrzenia 6000 °C[1]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS[1].
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Węglik wolframu, WC – nieorganiczny związek chemiczny zawierający wolfram i węgiel, podobny do węgliku tytanu (TiC). Ma najwyższą (6000 °C) temperaturę wrzenia spośród znanych związków. Z powodu jego dużej twardości używa się go w narzędziach tnących, pociskach, wygładzarkach i łożyskach, jako tańszą i bardziej odporną na działanie temperatury alternatywę diamentu. Węglik wolframu jest również używany, ze względu na odporność na zarysowania, w jubilerstwie (bransoletki do zegarków, obrączki ślubne).

Węglik wolframu, w postaci niezwykle rzadkiego minerału o nazwie qusongite(inne języki), jest znany od 1986 roku jako formacja naturalna, a od 2007 uznawany za niezależny minerał. Nie jest on jednak wydobywany, ponieważ łatwiej go wyprodukować na skalę przemysłową z wolframu i węgla^[2][3].

Produkcja

Proszek węgliku wolframu wytwarza się przez bezpośrednie nawęglanie wolframu za pomocą węgla. W tym celu mieszaniny metalu z sadzą lub grafitem ogrzewa się w temperaturze 1400–2000 °C pod zmniejszonym ciśnieniem lub w atmosferze wodoru^[4].

Przykłady wykorzystania

• 
  Noże
• 
  Pierścień
• 
  Pierścionek ślubny
• 
  Małe wiertła i frezy

Przypisy

1. Tungsten carbide, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 491085 [dostęp 2025-01-25]  (niem. • ang.).
2. John L.J.L. Jambor John L.J.L., David A.D.A. Vanko David A.D.A., New Mineral Names, „American Mineralogist”, 74 (7–8), 1989, s. 946–951 [dostęp 2024-05-27]  (ang.).
3. QingsongQ. Fang QingsongQ. i inni, Qusongite (WC): A new mineral, „American Mineralogist”, 94, 2009, s. 387–390 [dostęp 2024-05-27]  (ang.).
4. R.J.R.J. Meyer R.J.R.J., Wolfram, Springer-Verlag, 2013, s. 188, ISBN 978-3-662-13401-6 [dostęp 2024-05-27]  (niem.).

Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):

• Britannica: science/tungsten-carbide