Victoriano Guisasola y Menéndez

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	1 października 1893
Konsekrator	José María Martín de Herrera y de la Iglesia
Współkonsekratorzy	Manuel Fernández de Castro y Menéndez; Valeriano Menéndez y Conde
Konsekrowani biskupi
Manuel María Vidal y Boullon	1915
Juan Bautista Luis y Pérez	1915
Ángel Regueras y López	1915
Rigoberto Domenech y Valls	1916
Współkonsekrowani biskupi
Casimiro Piñera y Naredo	1896
José María García Escudero y Ubago	1897
Joaquín Beltrán y Asensio	1898
Félix Soto y Mancera	1905

Victoriano Guisasola y Menéndez
	Kardynał prezbiter
	Labora sicut bonus milis Christi Jesu
	Labora sicut bonus milis Christi Jesu
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	21 kwietnia 1852 ; Oviedo
Data i miejsce śmierci	2 września 1920 ; Toledo
	Arcybiskup Toledo
Okres sprawowania	1914–1920
	Prymas Hiszpanii
Okres sprawowania	1 stycznia 1914–2 września 1920
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1876
Nominacja biskupia	15 czerwca 1893
Sakra biskupia	1 października 1893
Kreacja kardynalska	25 maja 1914; Pius X
Kościół tytularny	Santi Quattro Coronati
	Multimedia w Wikimedia Commons

Victoriano Guisasola y Menéndez (ur. 21 kwietnia 1852 w Oviedo, zm. 2 września 1920 w Toledo) – hiszpański duchowny katolicki, arcybiskup Toledo, kardynał, prymas Hiszpanii.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął w 1876 roku. Studiował na Uniwersytecie w Oviedo i tam uzyskał licencjat z teologii i doktorat z prawa kanonicznego. Profesor prawa kanonicznego w seminarium duchownym w Ciudad Real w latach 1876–1882. Kanclerz-sekretarz biskupa Orihuela w latach 1882–1884. Wikariusz generalny Orihuela w latach 1884–1886. W latach 1886–1893 kanonik katedry w Santiago de Compostela. 15 czerwca 1893 roku otrzymał nominację na biskupa Osma. Konsekrowany 1 października 1893 roku w katedrze Santiago de Compostela przez abp. José María Martín de Herrera y de la Iglesia arcybiskupa Santiago de Compostela. 19 kwietnia 1897 roku przeniesiony na biskupa diecezji Jaén, a 16 grudnia 1901 roku przeniesiony na biskupa diecezji Madrid-Alcalá. 14 grudnia 1905 roku podniesiony do godności arcybiskupa metropolity Walencji, zaś 1 stycznia 1914 roku przeniesiony na stolicę metropolii i prymasów Hiszpanii w Toledo. Na konsystorzu 25 maja 1914 roku papież Pius X wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem kardynała prezbitera Santi Quattri Coronati. Brał udział w konklawe 1914, na którym wybrano na papieża Benedykta XV. Zmarł 2 września 1920 roku w Madrycie. Pochowano go w kaplicy seminarium duchownego w Toledo.