U-365
| Klasa
|
okręt podwodny
|
| Typ
|
VII C
|
| Historia
|
| Stocznia
|
Flensburger Schiffsbau-Ges, Flensburg
|
| Położenie stępki
|
21 kwietnia 1942
|
| Wodowanie
|
9 marca 1943
|
 Kriegsmarine
|
| Wejście do służby
|
8 czerwca 1943
|
| Zatopiony
|
13 grudnia 1944
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność
|
na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t
|
| Długość
|
67,1 m
|
| Szerokość
|
6,2 m
|
| Zanurzenie
|
4,74 m
|
| Napęd
|
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
|
| Prędkość
|
na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.
|
| Zasięg
|
na powierzchni 8550 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)
|
| Uzbrojenie
|
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
|
| Załoga
|
50
|
U-365 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Kolejnymi dowódcami byli: Oblt. Heimar Wedemeyer, Kptlt. Diether Todenhagen.
Historia
Wcielony do 5. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od marca 1944 roku pływał w 9. Flotylli, a od czerwca 1944 roku w 13. Flotylli jako jednostka bojowa.
Okręt odbył osiem patroli bojowych, podczas których zatopił radziecki statek (7540 BRT), trzy okręty (dwa radzieckie trałowce i ścigacz okrętów podwodnych o łącznej wyporności 1355 t). 11 grudnia 1944 roku storpedował niszczyciel HMS „Cassandra” (1710 t); trafienie oderwało jednostce dziób, ale udało się ją odholować do Murmańska, a po wojnie wyremontować.
U-365 został zatopiony 13 grudnia 1944 roku na Morzu Norweskim na południe od wyspy Jan Mayen przez samoloty Fairey Swordfish z lotniskowca eskortowego HMS „Campania”. Zginęła cała 50-osobowa załoga U-Boota.
Zobacz też
Lista okrętów podwodnych zatopionych przez samoloty Fairey Swordfish
Bibliografia
- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. T. 2: Ścigani: 1942-1945. Warszawa: Magnum, 2007, s. 699. ISBN 978-83-89656-28-5.
- www.uboat.net: U-365. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
