U-987
| Historia
|
| Stocznia
|
Blohm & Voss, Hamburg
|
| Położenie stępki
|
2 października 1942
|
| Wodowanie
|
2 czerwca 1943
|
 Kriegsmarine
|
| Wejście do służby
|
8 lipca 1943
|
| Zatopiony
|
15 czerwca 1944
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność
|
na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t
|
| Długość
|
67,1 m
|
| Szerokość
|
6,20 m
|
| Zanurzenie
|
4,74 m
|
| Napęd
|
na powierzchni 3200 KM
w zanurzeniu 750 KM
|
| Prędkość
|
na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.
|
| Zasięg
|
na powierzchni 8500 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)
|
| Uzbrojenie
|
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
|
| Załoga
|
43
|
U-987 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VIIC z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Hilmar-Karl Schreyer[1].
Historia
Okręt został włączony do 5. Flotylli U-Bootów (Kilonia) celem szkolenia i zgrania załogi. Od marca 1944 roku jako jednostka bojowa w składzie 1. (Brest), później 11. Flotylli (Bergen).
2 lutego 1944 roku, jeszcze w trakcie szkolenia na Bałtyku, doszło do kolizji i zatopienia patrolowca.
28 maja 1944 roku U-987 wyruszył z Stavanger w swój pierwszy rejs bojowy na wodach arktycznych. 15 czerwca 1944 roku na zachód od Narwiku wynurzony U-987 został wykryty przez brytyjski okręt podwodny HMS „Satyr”(inne języki), który wystrzelił w jego kierunku salwę sześciu torped. Dwie z nich eksplodowały przedwcześnie, ale kolejne dwie trafiły zygzakującego U-Boota, który zatonął wraz z całą, 53-osobową załogą.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Poprzednio przez dwa lata pełniący funkcję nawigatora na U-558.
Bibliografia
- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów [T. 2], Ścigani : 1942-1945. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-28-5. Brak numerów stron w książce
- Geoffrey Jones: Submarines versus U-boats. Londyn: W. Kimber, 1986. ISBN 0-7183-0626-0. Brak numerów stron w książce
- U-987. www.uboat.net. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
