Twierdzenie Thevenina (także twierdzenie o zastępczym źródle napięcia) – jeden z dwóch wariantów twierdzenia dotyczącego zastępczego źródła energii w obwodzie elektrycznym. Twierdzenie to wykorzystuje się często podczas rozwiązywania układów elektrycznych liniowych[1].
Dowolny źródłowy obwód liniowy można od strony wybranych zacisków AB zastąpić obwodem równoważnym złożonym z szeregowo połączonego jednego idealnego źródła napięcia równego napięciu pomiędzy zaciskami AB w stanie jałowym oraz jednej impedancji równej impedancji zastępczej obwodu bezźródłowego widzianej od strony zacisków AB[1].
Przykład zastosowania twierdzenia
gdzie:
Ez – napięcie zastępczego źródła napięcia elektrycznego o wartości równej napięciu na rozwartych zaciskach AB układu w stanie jałowym
Wartość źródła zastępczego oblicza się na podstawie analizy obwodu oryginalnego jako napięcie panujące na zaciskach AB po odłączeniu gałęzi AB. Impedancja zastępcza widziana z zacisków AB dotyczy obwodu po wyłączeniu gałęzi AB i po wygaszeniu wszystkich źródeł niezależnych (wszystkie niezależne źródła napięciowe zastąpione zwarciami, a wszystkie prądowe źródła niezależne zastąpione rozwarciami).
↑L. Thévenin. Sur un nouveau théorème d'électricité dynamique. „Comptes rendus hebdomadaires des séances de l'Académie des Sciences”. 97, s. 159–161, 1883. (fr.).