Tetracentron chiński[4] (Tetracentron sinense Oliv.) – gatunek z monotypowego rodzaju tetracentron z rodziny trochodendronowatych. Występuje w południowych Chinach oraz we wschodnim Nepalu, w Bhutanie, w północno-wschodnich krańcach Indii, w północnej Mjanmie i północnym Wietnamie[5][6]. Jest to drzewo rosnące w lasach, zwykle wilgotnych, często w dolinach strumieni[6][5], często także na skrajach lasów, zwykle zimozielonych, liściastych i mieszanych. Spotykany jest na rzędnych od 1100 m do 3500 m n.p.m.[5] Kwiaty zapylane są przez wiatr[4]. Drzewa te nie mają naczyń w drewnie wtórnym[4], a komórki ich cewek osiągają 4,5 cm długości[7].
Drzewo jest bardzo dekoracyjne z powodu wznoszących się konarów i gałęzi, żółtozielonych, zwisających kwiatostanów i liści przebarwiających się jesienią na jaskrawy, czerwony kolor. Młode liście są jednak wrażliwe na późne przymrozki[6].
Morfologia
Pokrój drzewaLiście
Pokrój
Drzewa osiągające do 40 m wysokości, z pniem o średnicy do 1,5 m[5]. Konary i gałęzie wznoszące się ku górze i łukowato przewisające. Występują krótkopędy[6]. Pędy są nagie, szarobrązowe, zakończone są okazałym, do 1 cm długości[5], zaostrzonym pąkiem[6].
Skrętoległe, zrzucane przed zimą[6]. Ogonek liściowy ma 2–4 cm długości. Blaszka liściowa jest szerokojajowata, cienka, u nasady sercowata do zaokrąglonej, na wierzchołku zaostrzona, na brzegu piłkowana, osiąga 7–16 cm długości i 4–12 cm szerokości. Użyłkowanie jest dłoniaste, z 5–7 wyraźnymi głównymi wiązkami przewodzącymi. Od spodu liście są jaśniejsze[5].
Drobne, skupione po 80–125 w długie do 15 cm, zwisające kwiatostany kotkowate[6][5]. Kwiaty wsparte są drobnymi przysadkami, są siedzące, osiągają 1–2 mm średnicy. Listki okwiatu, w liczbie 4, osiągają 1–2 mm długości i są zaokrąglone. Pręciki są cztery, wystają ponad okwiat. Słupkowie tworzą cztery owocolistki za znamionami zbiegającymi wzdłuż linii ich zrośnięcia się[5][6].
Bocznie połączone cztery mieszki (mieszek złożony), otwierające się do wewnątrz pęknięciami[8]. W każdym znajduje się 4–6 wrzecionowatych nasion o długości 2–3 mm, krótko oskrzydlonych na obu końcach[5].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-04-18](ang.).
↑Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 226–227. ISBN 978-1-842466346.
