Test Schobera (ang.Schober's test, niem.Schober-Maß) – test służący do oceny zakresu zgięcia w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.
Osoba badająca zaznacza położenie dwóch punktów na skórze pacjenta znajdującego się w pozycji stojącej:
wyrostka kolczystego piątego kręgu lędźwiowego (L5) oraz
punktu położonego 10 cm powyżej pierwszego (należy od pierwszego punktu odmierzyć odcinek 10 cm wzdłuż kręgosłupa w kierunku głowy i zaznaczyć jego drugi koniec).
Następnie pacjent wykonuje skłon do przodu, a badający ponownie mierzy odległość u pacjent w tej pozycji pomiędzy zaznaczonymi wcześniej punktami. Przy prawidłowej ruchomości kręgów odległość ta powinna zwiększyć się o ok. 4,5 cm[1].
Test ten opisał niemiecki lekarz Paul Schober (1865-1943) w 1937 roku[2][3].
