Teofil Godecki

Teofil Godecki

Data i miejsce urodzenia	1847 Warszawa
Data i miejsce śmierci	4 czerwca 1918 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	rzeźbiarstwo

Nagrobek Maurycego Orgelbranda na cmentarzu Powązkowskim dłuta T. Godeckiego

Teofil Godecki (ur. w 1847 w Warszawie, zm. 4 czerwca 1918 tamże^[1]) – polski rzeźbiarz.

Był synem malarza Michała Godeckiego (1802–1879) i młodszym bratem malarza Michała. Kształcił się w warszawskiej Klasie Rysunkowej, a od 1873 przez sześć lat we Włoszech - w Akademii Świętego Łukasza w Rzymie, a potem we Florencji. Od 1878 mieszkał i tworzył w Warszawie, gdzie w 1894 założył również firmę sztukatorską^[2].

Tworzył rzeźby w różnych materiałach: marmurze, piaskowcu, brązie, gipsie oraz w materiałach ceramicznych. W jego dorobku artystycznym znajdują się medaliony, popiersia, rzeźby nagrobne, figury sakralne, znane są też jego prace medalierskie^[3].

Godecki wielokrotnie brał udział w wystawach Zachęty, Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie^[4].

Prace Teofila Godeckiego znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego w Krakowie^[5], Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie^[6] i we Lwowskiej Galerii Obrazów^[7]. Ponadto jest autorem m.in. nagrobka Maurycego Orgelbranda na cmentarzu Powązkowskim oraz pomnika biskupa K. Borowskiego w katedrze płockiej^[8].

Przypisy

1. Ryszkiewicz 1975, s. 385
2. Ryszkiewicz 1975, s. 385
3. Ryszkiewicz 1975, s. 385
4. Ryszkiewicz 1975, s. 385
5. Strona muzeum [1]
6. Strona muzeum [2]
7. Ryszkiewicz 1975, s. 385
8. Ryszkiewicz 1975, s. 385

Bibliografia

• Ryszkiewicz A., 1975: Godecki Teofil. W: Maurin-Białostocka J. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki, str. 385, 386.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 33151776800018012167
• PLWABN: 9810664917205606