Teodor II (patriarcha Aleksandrii)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	1990
Konsekrator	Parteniusz III
Konsekrowani biskupi
Ignacy (Sennis)	14 listopada 2004
Gabriel (Raftopulos)	4 listopada 2006
Nikodem (Priangelos)	12 listopada 2006
Nifon (Tsawaris)	18 października 2009
Nestor (Sirotienko)	5 września 2010
Innocenty (Byakatonda)	6 grudnia 2012
Narcyz (Kamuh)	1 grudnia 2013
Melecjusz (Kumanis)	5 grudnia 2014
Neofit (Kongai)	21 grudnia 2014
Atanazy (Akunda)	6 grudnia 2015
Nikodem (Bulaksis)	27 marca 2016
Agatonik (Nikolaidis)	11 grudnia 2016
Teodor (Dridakis)	18 grudnia 2016
Daniel (Biazis)	5 grudnia 2018
Teodozjusz (Tsitsiwos)	6 grudnia 2018
Sylwester (Kisitu)	16 grudnia 2018
Focjusz (Chadziantoniu)	23 grudnia 2018
Prodromos (Katsulis)	13 stycznia 2019
Kosmas (Tasitis)	30 stycznia 2022
Chariton (Mousoungayi)	2 lutego 2022
Temistokles (Adamopulos)	6 lutego 2022
Nektariusz (Kabouye)	12 lutego 2022

Teodor
	Nikolaos Choreftakis
	Wielce Bosko Błogosławiony Papież i Patriarcha Wielkiego Miasta Aleksandrii, Libii, Pentapolis, Etiopii, całego Egiptu i całej Afryki, Ojciec Ojców, Pasterz Pasterzy, Trzynasty Apostoł i Sędzia Świata
Kraj działania	Egipt
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1954 ; Kanlikastellion (obecnie Profitis Ilias), Kreta
	Papież-Patriarcha Aleksandrii
Okres sprawowania	od 2004
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Patriarchat Aleksandryjski
Śluby zakonne	1972
Diakonat	1975
Prezbiterat	23 kwietnia 1978
Chirotonia biskupia	1990
Wybór patriarchy	24 października 2004
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Teodor II, właśc. Nikolaos Choreftakis (ur. 25 listopada 1954 we wsi Kanlikastellion (obecnie Profitis Ilias) w okolicy Heraklionu na Krecie) – duchowny prawosławny, patriarcha Aleksandrii od 2004^[1].

Życiorys

W 1972 r. złożył wieczyste śluby mnisze. Następnie studiował teologię na Uniwersytecie w Salonikach. W 1975 r. przyjął święcenia diakońskie, a 23 kwietnia 1978 – kapłańskie. W latach 1975–1985 pełnił posługę w katedrze metropolii lambijskiej (w Autonomicznym Kościele Krety Patriarchatu Konstantynopolitańskiego). W 1985 r. otrzymał godność archimandryty. W tym samym roku przeszedł w jurysdykcję Patriarchatu Aleksandryjskiego; następnie wyjechał do Odessy na filialną placówkę przedstawicielstwa Patriarchatu przy Rosyjskim Kościele Prawosławnym^[1].

W 1990 przyjął chirotonię biskupią i został przedstawicielem Patriarchatu Aleksandryjskiego w Atenach (z tytułem biskupa Cyreny). W 1997 r. pełnił funkcję kanclerza Patriarchatu. W tym samym roku został metropolitą Kamerunu, następnie (od 2002) był metropolitą Zimbabwe^[1]. W październiku 2004 został wybrany przez Sobór Aleksandryjskiej Cerkwi Prawosławnej na patriarchę Aleksandrii i całej Afryki, następcę zmarłego tragicznie miesiąc wcześniej Piotra VII. Intronizacja patriarchy Teodora odbyła się 24 października 2004 w katedrze patriarszej w Aleksandrii^{[potrzebny przypis]}.