Tadeusz Winkowski
Tadeusz Winkowski (2011)
|
| Data i miejsce urodzenia
|
1 stycznia 1957
Szczecin
|
| Zawód, zajęcie
|
poligraf, wydawca
|
| Odznaczenia
|
 
|
|
|
Tadeusz Jan Winkowski (ur. 1 stycznia 1957 w Szczecinie[1]) – polski poligraf, wydawca i przedsiębiorca, działacz opozycji w okresie PRL.
Życiorys
Przez osiem lat studiował filozofię na kilku uczelniach w Lublinie i Warszawie[2]. Na początku lat 80. zaangażował się w działalność opozycyjnego Niezależnego Zrzeszenia Studentów[3]. Po wprowadzeniu stanu wojennego zajął się pracą poligrafa w podziemnym „Tygodniku Mazowsze” (pod pseudonimem Alik). Razem z Piotrem Niemczyckim rozwijał pion wydawniczy tego pisma, organizował także odbiór przerzucanych maszyn drukarskich i zaopatrzenia w materiały[4].
W 1984 – wraz z Tomaszem Kuczborskim – założył Studio Q, które zajmowało się drukiem materiałów do wykorzystania w promocji polskich firm poza granicami kraju[2]. Od 1989 do 1991 był prezesem stołecznej firmy KANT IMM w Warszawie[1] (zakładanej z przyjaciółmi Mieczysławem Prószyńskim i Grzegorzem Lindenbergiem). W 1991 r. ze wspólnikami współtworzył wydawnictwo Prószyński i S-ka, w którym do 1998 pełnił funkcję wiceprezesa zarządu. W 1998 zajął się prowadzeniem działalności w branży drukarskiej. Założył spółkę z ograniczoną odpowiedzialności „Winkowski”, prowadzącą jedną z największych drukarni w Polsce, prowadzącej druk kilkuset tytułów prasowych i katalogowych[1][5]. W 2008 znalazł się na 59. miejscu listy najbogatszych Polaków tygodnika „Wprost”[5].
W 2006 został uhonorowany tytułem honorowego obywatela Piły[6]. W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[7][8]. W 1999 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi[9].
Przypisy
