Tadeusz Kapeliński

Tadeusz Kapeliński

Data i miejsce urodzenia	9 września 1904 Mikołajki
Data śmierci	7 stycznia 1970
Minister poczt i telegrafów
Okres	od 5 grudnia 1944[1] do 1 marca 1946[2]
Przynależność polityczna	Stronnictwo Ludowe / Polskie Stronnictwo Ludowe
Poprzednik	Emil Kaliński[3] Jan Rabanowski[4]
Następca	Józef Putek
Odznaczenia

Tadeusz Franciszek Kapeliński (ur. 9 września 1904 w Mikołajkach, zm. 7 stycznia 1970) – polski inżynier i polityk ruchu ludowego, minister poczt i telegrafów.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Franciszka i Agaty z Czyżewskich. Był starszym bratem Franciszka Józefa (1914–1994).

Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 573. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty^[5].

Od 5 grudnia 1944 do 31 grudnia 1944 był kierownikiem resortu poczt i telegrafów w PKWN. Następnie – do 28 czerwca 1945 – był ministrem poczt i telegrafów w Rządzie Tymczasowym RP, a od 28 czerwca 1945 do 1 lutego 1946 był kierownikiem resortu poczt i telegrafów w Tymczasowym Rządzie Jedności Narodowej (formalny minister – Mieczysław Thugutt – pozostał na emigracji).

Od 1944 do 1945 należał do „lubelskiego” Stronnictwa Ludowego. W latach 1945–1949 należał do PSL, a od 1949 – do ZSL.

17 stycznia 1946 prezydium KRN nadało mu Medal za Warszawę 1939–1945^[6].

Przypisy

1. Do 31 grudnia 1944 jako kierownik resortu.
2. Od 28 czerwca 1945 / 5 lipca 1945 jako kierownik resortu, urząd ministra pełnił w tym czasie formalnie Mieczysław Thugutt.
3. Emil Kaliński pełnił urząd ministra poczt i telegrafów w rządzie Felicjana Sławoja Składkowskiego.
4. Jako kierownik resortu.
5. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 140.
6. M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.

Bibliografia

• Leksykon historii Polski z 1995.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.