Szwadron Lekkiej Kawalerii płk. Antoniego Gładyszewskiego

Szwadron Lekkiej Kawalerii
płk. Antoniego Gładyszewskiego

Historia
Państwo	I Rzeczpospolita
Sformowanie	1794
Rozformowanie	1794
Dowódcy
Pierwszy	płk Antoni Gładyszewski
Działania zbrojne
Powstanie kościuszkowskie
Organizacja
Rodzaj wojsk	kawaleria

Szwadron Lekkiej Kawalerii płk. Antoniego Gładyszewskiego – polski oddział kawalerii wchodzący w skład wojsk powstańczych okresu insurekcji kościuszkowskiej.

Formowanie

Szwadron sformowany został na przełomie kwietnia i maja 1794 w Warszawie przez płk. Antoniego Gładyszewskiego^[1].

Początkowo zamierzano zorganizować pułk. Od początku nie przestrzegano zasad werbunku dobrowolnego. Dlatego też cyrkuły warszawskie interweniowały u gen. letjn. Stanisława Mokronowskiego w sprawie uwalniania mieszczan pobranych siłą „z ulicy”. 29 maja szwadron liczył 100 głów; koni nie posiadał. 7 sierpnia szwadron liczył 160 osób i 97 koni. Szwadron we wszystkich raportach nazywany był pułkiem, ale raporty dzienne od 7 do 20 sierpnia wykazują 4 oficerów nadkompletowych, przy których widnieje adnotacja, że są przeznaczeni do drugiego szwadronu. Pod koniec sierpnia wcielono szwadron do VII Brygady Kawalerii Narodowej^[2].

Żołnierze szwadronu

Organizatorem i dowódcą szwadronu był płk Antoni Gładyszewski^[3].

Przypisy

1. Bauer 1981 ↓, s. 242.
2. Bauer 1981 ↓, s. 242–243.
3. Bauer 1981 ↓, s. 243.

Bibliografia

• Krzysztof Bauer: Wojsko koronne powstania kościuszkowskiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1981. ISBN 83-11-06605-1.