Jaskinię ma charakter szczelinowy. Stanowi ją wąski ciąg, który prowadzi od niewielkiego otworu wejściowego do szczeliny zbyt ciasnej do przejścia. Po drodze, parę metrów za otworem, znajduje się 6-metrowa, szczelinowa studnia. Z jej dna wąski korytarzyk ciągnie się jeszcze 10 metrów[2].
Przyroda
Prawie w całej jaskini jest widno. Z wyjątkiem okolic otworu nie ma w niej roślinności[2].
Historia odkryć
Nie wiadomo od kiedy jaskinia jest znana. Pierwszy jej opis (do okolic studzienki) sporządzili 25 lipca 1977 roku M. Burkacki i P. Herzyk. W 1987 roku T. Żuławnik razem z M. Burkackim zbadali ją do końca[2].
Przypisy
↑Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].