Główny ciąg jaskini to 16-metrowy korytarzyk idący od otworu wejściowego do zawaliska. Odchodzą od niego dwa boczne, niewielkie ciągi. Pierwszy zaczyna się parę metrów od otworu i tworzy go 2-metrowa studzienka. Drugi odchodzi w górę z korytarzyka 10 metrów od otworu i kończy się szczelinami dochodzącymi do powierzchni[3].
Przyroda
W jaskini cały rok zalega śnieg i lód. Roślinność nie występuje[3].
Historia odkryć
Jaskinię odkryli latem 1961 roku B. Goch i T. Paluszkiewicz z Krakowa[3].
Przypisy
↑Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
↑Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].